Vu ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında vu olan 6 harfli 8 kelime var. Vu ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde vu olan kelimeler listesine ya da sonu vu ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında vu bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VUSLAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sevgiliye kavuşma
   • "Civanlığında senin de başından geçmiştir anacığım; aşkın ilacı vuslattır, anacığım." (Osman Cemal Kaygılı)

VURGUN

1. [isim] Kolayca ve haksız ele geçen kazanç
   • "İkinci Dünya Savaşı yıllarında Harun'un paralarını kullanarak vurduğu vurgunlarla bugünkü mertebesine ulaşmıştır belki." (Atilla İlhan)
2. Sıcak, soğuk, dolu vb. etkilerle ürünlerde görülen zarar
   • "Dolu vurgunu elma."
3. Çok derinlerdeki suyun basıncı dolayısıyla iki akıntı arasında sıkışıp kalma, düzenli hava alıp verememe, birden su yüzüne çıkma vb. durumlarda dalgıcın uğradığı inme veya ölüm
4. [sıfat] Silahla yaralanmış olan
5. [sıfat] Birine veya bir şeye vurulmuş, bağlanmış, sevmiş olan, sevdalı, âşık
   • "Onun da kendisine vurgun olduğuna gönülden inanmaktadır." (Tarık Buğra)

VUKUAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Polisi ilgilendiren olay veya olaylar
   • "Vukuat aramaya giden, hadise çıkmıyor diye üzülen ... bir adamım." (Refik Halit Karay)
2. Olanlar, olan bitenler

VURKAÇ

...

VURMAK

1. [-e] Elini veya elinde tuttuğu bir şeyi bir yere hızla çarpmak
   • "Masaya vurmak. Birinin başına vurmak."
   • "Komşu konaklarda vur patlasın çal oynasın saz âlemleri devam ediyor, uzak yakın piyano sesleri işitiliyordu." (Ömer Seyfettin)
2. [-i] Ses çıkarmak için bir şeyi başka bir şey üzerine hızlıca çarpmak
   • "Kapılarını vurmadan, kartını göstermeden, kademeye aldırmadan odalara giriyor." (Refik Halit Karay)
3. Etkisi bir yere kadar uzanmak, sokulmak, girmek, duyulmak, yansımak, aksetmek
   • "Yıkık damından içeriye parça parça güneş vurur." (Refik Halit Karay)
4. [-i] Hızla değmek, çarpmak
   • "Kolumu duvara vurmuşum."
5. Sürmek
   • "Duvara boya, tahtaya cila vurmak. Yakı vurmak."
6. Takmak, koymak
   • "Seni buradan ellerine kelepçe, ayaklarına zincir vurup öyle götürecekler!" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
7. Bağlama, ilişkilendirmek
   • "Bohçacı ve yazmacı kadınların tuhaflığına vurarak etrafını alırlar." (Refik Halit Karay)
8. Olduğundan başka biçimde görünmek
9. [nsz] Batıcı veya kesici cisimleri saplamak, kakmak
   • "Bıçak vurmak. İğne vurmak."
10. [nsz] Uygulamak, basmak, koymak
    • "Damga vurmak."
11. Ses çıkarmak, ses vermek, çalmak
12. [-i] Amaçladığı şeye rast getirmek
13. [-i] Hızla çarpmak
    • "Ayağını güm güm yere vurarak."
14. [-i] Silahla yaralamak, öldürmek
    • "Bir gün kızı kurtarmışlar, ayıyı vurmuşlar, kızı saraya götürmüş, padişahın oğluna vermişler." (Halide Edip Adıvar)
15. Dokunmak, hasta etmek
    • "Kömür başına vurdu."
16. [nsz] Soğuk, dolu vb. ürünlere zarar vermek
    • "Sebzeleri soğuk vurdu. Meyveleri dolu vurdu."
17. [nsz] Kalp, vuru durumunda olmak, çarpmak
    • "Kalbi öylesine kopacakmış gibi vuruyordu." (Haldun Taner)
18. Piyango vb. çıkmak, isabet etmek
19. Üzerinde görünmek, üzerine düşmek
    • "Ağacın gölgesi duvara vuruyor."
20. [-i] Desteklemek, dayamak
    • "Akşam olunca kapının desteğini vurduk."
21. Çıkmak, görünmek
    • "Su dışarı vurdu."
22. Sırtına, omzuna yerleştirmek
    • "Hamalın biri sırtına koca bir ayna vurmuş götürüyordu." (Haldun Taner)
23. Bir şeyi başka bir şey üzerine koymak
24. Tavla oyununda pulu kırmak
25. Çok etki etmek, yaralamak
26. İçki içmek
27. [-i] Herhangi bir biçimde haksız yoldan para almak, soymak
    • "Birinin on milyon lirasını vurmak."
28. [-i] Çarpma işlemini yapmak
    • "İkiyi dörde vurursak sekiz eder."

VURUCU

1. [sıfat] Vuran, silah attığında hedefini vuran

VUALET

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Örtü
   • "Bu ince siyahlı kadın yüzünü tüller, vualetler gerisine saklamıştır." (Selim İleri)

VURTUT

1. [isim] Silahla yaratılan kargaşalık
   • "O vurtut içinde o da gitti."
2. [zarf] Uzun uzun çekişerek, sıkı pazarlık ederek
   • "Vurtut, bir milyon liraya aldım."