V ile baslayan 6 harfli kelimeler

Başında v olan 6 harfli 77 kelime var. V harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde v harfi olan kelimeler listesine ya da sonu v harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VERNİK

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Bazı maddeleri parlatmak veya havanın etkisinden korumak için sürülen bir sıvı
   • "Fırınlanmamış birader, iki yıl sonra pul pul olmaz mı bunun vernikleri?" (Haldun Taner)

VERİCİ

1. [isim] Veren, verme yanlısı kimse
   • "Cahilden kral olur ama tarihe vesika verici olmaz." (Aka Gündüz)
2. Çıkar gözetmeksizin her türlü yardımı yapan, esirgemeyen kimse
3. Elektromanyetik dalgalar yardımıyla işaret, ses ve görüntü iletmeye yarayan cihazların genel adı
   • "Anten olursa verici istasyonları da kurulabilir." (Falih Rıfkı Atay)
4. Başkasına aktarılmak üzere kan, doku veya organ veren kimse, donör

VİZYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Görünüm
2. Ülkü
3. Gösterim
4. Geniş görüş, ileri görüş

VURGUN

1. [isim] Kolayca ve haksız ele geçen kazanç
   • "İkinci Dünya Savaşı yıllarında Harun'un paralarını kullanarak vurduğu vurgunlarla bugünkü mertebesine ulaşmıştır belki." (Atilla İlhan)
2. Sıcak, soğuk, dolu vb. etkilerle ürünlerde görülen zarar
   • "Dolu vurgunu elma."
3. Çok derinlerdeki suyun basıncı dolayısıyla iki akıntı arasında sıkışıp kalma, düzenli hava alıp verememe, birden su yüzüne çıkma vb. durumlarda dalgıcın uğradığı inme veya ölüm
4. [sıfat] Silahla yaralanmış olan
5. [sıfat] Birine veya bir şeye vurulmuş, bağlanmış, sevmiş olan, sevdalı, âşık
   • "Onun da kendisine vurgun olduğuna gönülden inanmaktadır." (Tarık Buğra)

VARLIK

1. [isim] Var olma durumu, mevcudiyet, yokluk karşıtı
   • "Bir millet, varlığını, her şeyden çok dilinde yaşatır." (Orhan Veli Kanık)
2. Var olan her şey
   • "Canlı varlıklar."
3. Para, mal, mülk, zenginlik, variyet
4. Önemli, yararlı, değerli şey
   • "Devlet, tarih, kültür ve tabiat varlıklarının ve değerlerinin korunmasını sağlar." (Anayasa)
5. Ömür, hayat
   • "Bütün sevgileri atıp içimden / Varlığımı yalnız ona verdim ben." (Ahmet Kutsi Tecer)
6. Kalıcı olan, gelip geçici olmayan şey

VAFTİZ

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Hristiyanlıkta yeni doğan çocuğun ilk günahı silmek ve onu Hristiyanlaştırmak amacıyla yapılan kutsal işlem

VİYANA

...

VAHŞET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yabani, vahşi olma durumu
2. Korku, ürküntü
3. Issızlık, yalnızlık

VODVİL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Meyhanelerde söylenen neşeli, alaylı, taşlamalı şarkı
2. Hareketli, eğlenceli bir konuya dayanan, şarkılara da yer verilen hafif güldürü
   • "Şimdilik olaylar, vodviller kadar iç içe ve karmaşık." (Halide Edip Adıvar)

VERKAÇ

1. [isim] Futbol ve basketbolda topu takım arkadaşına aktaran bir oyuncunun karşı takım kalesine veya uygun bir yöne koşarak aynı kişiden topu geri alması

VAKVAK

1. [isim] Çocuk dilinde ördek

VİDALI

1. [sıfat] Vidası olan
2. Vida ile tutturulmuş

VARMAK

1. [-e] Erişilmek istenen yere ayak basmak, ulaşmak, vasıl olmak
   • "Köye akşama doğru ancak varabildim." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Var, bildiğini yap. Varsın gelmesin."
   • "Renkli televizyona varıncaya kadar ne varsa aldı."
2. Belli bir duruma veya düzeye gelmek
   • "Yaşı elliye vardı. O şimdi yolun yarısına varmıştı."
3. Hoş olmayan bir sona ermek
   • "Beni tahkir etmeye kadar varıyorsun." (Peyami Safa)
4. Bir şeyi iyice anlamak veya duymak
   • "Tadına varmak. Sırrına varmak."
   • "Varın söylen İrfani'ye yarım ölmesin." (İrfanî)
5. [-i] Acımadan, çekinmeden yapmak
   • "Eli varmak. Dili varmak."
6. Kadın, evlenmek
   • "Gönül verdin derlerdi o delikanlıya / En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya." (Ahmet Muhip Dranas)
7. Bir durumdan başka duruma geçmek
   • "Secdeye varmak. Uykuya varmak."

VAKETA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] İnek derisinden bir tür ince meşin

VURMAK

1. [-e] Elini veya elinde tuttuğu bir şeyi bir yere hızla çarpmak
   • "Masaya vurmak. Birinin başına vurmak."
   • "Komşu konaklarda vur patlasın çal oynasın saz âlemleri devam ediyor, uzak yakın piyano sesleri işitiliyordu." (Ömer Seyfettin)
2. [-i] Ses çıkarmak için bir şeyi başka bir şey üzerine hızlıca çarpmak
   • "Kapılarını vurmadan, kartını göstermeden, kademeye aldırmadan odalara giriyor." (Refik Halit Karay)
3. Etkisi bir yere kadar uzanmak, sokulmak, girmek, duyulmak, yansımak, aksetmek
   • "Yıkık damından içeriye parça parça güneş vurur." (Refik Halit Karay)
4. [-i] Hızla değmek, çarpmak
   • "Kolumu duvara vurmuşum."
5. Sürmek
   • "Duvara boya, tahtaya cila vurmak. Yakı vurmak."
6. Takmak, koymak
   • "Seni buradan ellerine kelepçe, ayaklarına zincir vurup öyle götürecekler!" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
7. Bağlama, ilişkilendirmek
   • "Bohçacı ve yazmacı kadınların tuhaflığına vurarak etrafını alırlar." (Refik Halit Karay)
8. Olduğundan başka biçimde görünmek
9. [nsz] Batıcı veya kesici cisimleri saplamak, kakmak
   • "Bıçak vurmak. İğne vurmak."
10. [nsz] Uygulamak, basmak, koymak
    • "Damga vurmak."
11. Ses çıkarmak, ses vermek, çalmak
12. [-i] Amaçladığı şeye rast getirmek
13. [-i] Hızla çarpmak
    • "Ayağını güm güm yere vurarak."
14. [-i] Silahla yaralamak, öldürmek
    • "Bir gün kızı kurtarmışlar, ayıyı vurmuşlar, kızı saraya götürmüş, padişahın oğluna vermişler." (Halide Edip Adıvar)
15. Dokunmak, hasta etmek
    • "Kömür başına vurdu."
16. [nsz] Soğuk, dolu vb. ürünlere zarar vermek
    • "Sebzeleri soğuk vurdu. Meyveleri dolu vurdu."
17. [nsz] Kalp, vuru durumunda olmak, çarpmak
    • "Kalbi öylesine kopacakmış gibi vuruyordu." (Haldun Taner)
18. Piyango vb. çıkmak, isabet etmek
19. Üzerinde görünmek, üzerine düşmek
    • "Ağacın gölgesi duvara vuruyor."
20. [-i] Desteklemek, dayamak
    • "Akşam olunca kapının desteğini vurduk."
21. Çıkmak, görünmek
    • "Su dışarı vurdu."
22. Sırtına, omzuna yerleştirmek
    • "Hamalın biri sırtına koca bir ayna vurmuş götürüyordu." (Haldun Taner)
23. Bir şeyi başka bir şey üzerine koymak
24. Tavla oyununda pulu kırmak
25. Çok etki etmek, yaralamak
26. İçki içmek
27. [-i] Herhangi bir biçimde haksız yoldan para almak, soymak
    • "Birinin on milyon lirasını vurmak."
28. [-i] Çarpma işlemini yapmak
    • "İkiyi dörde vurursak sekiz eder."

VADELİ

1. [sıfat] Vadesi olan
   • "Kısa ve uzun vadeli hiçbir ödünç alma imkânı yoktu." (Falih Rıfkı Atay)
2. Süresi sınırlanmış

VATMAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Tramvay sürücüsü
   • "Yolda giderken / Vatman çan çalar, şoför korna." (Behçet Necatigil)

VESAİT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Araçlar, vasıtalar
   • "İki cephane depomuz vardır ki bunlar, seksen otomobil ve bütün ordu vesaitiyle altı ayda oraya depo edilmiştir." (Aka Gündüz)

VÜZERA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Vezirler

VARİDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gelen şey
2. Gelen evrak