V ile baslayan 6 harfli kelimeler

Başında v olan 6 harfli 77 kelime var. V harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde v harfi olan kelimeler listesine ya da sonu v harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VUALET

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Örtü
   • "Bu ince siyahlı kadın yüzünü tüller, vualetler gerisine saklamıştır." (Selim İleri)

VÜZERA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Vezirler

VİZYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Görünüm
2. Ülkü
3. Gösterim
4. Geniş görüş, ileri görüş

VİLADİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Doğuştan (olan)

VARAKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Varak
   • "Vazife esnasında hakaret diye zabıt varakası tutabilirdi." (Aka Gündüz)

VANDAL

...

VESİLE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sebep, bahane
   • "Arkadaşlar birer vesile ile dağıldılar ve beni Besim Bey'le yalnız bıraktılar." (Memduh Şevket Esendal)
   • "İkide birde içimizden birine çatmak için vesile arıyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bir vesile bulup size takdim edilmek pek kolay bir iş oldu." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Evinde bazen namaz kılar ancak bir vesile olursa camiye giderdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Elverişli durum, fırsat
   • "Muhasebeci, yerden temennalar, gevrek kahkahalar arasında bir vesile ile, kuru üzümden iki çekilmiş yirmi iki grado sert rakısını methetti." (Refik Halit Karay)

VİDALI

1. [sıfat] Vidası olan
2. Vida ile tutturulmuş

VAHDET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir olma, tek olma, birlik, teklik

VOMBAT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Keselilerden, Avustralya'da yaşayan, ağır gövdeli, kısa bacaklı hayvan (Phascolomys ursinus)

VERMUT

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Birçok bitki eklenerek özel koku verilmiş, tatlı, bir tür şarap

VERMEK

1. [-i] Üzerinde, elinde veya yakınında olan bir şeyi birisine eriştirmek, iletmek
   • "Okumadığım zaman tavukların bahçesindeyim, yemlerini ben veririm." (Ömer Seyfettin)
   • "Pek sıkıldık mı atla bir vapura, ver elini İstanbul." (Atilla İlhan)
   • "... bunca yıl yalan okuduk, yalan dinledik / Aklına kim gelirse bağır, ver veriştir." (Necati Cumalı)
2. Bırakmak veya bağışlamak
   • "Hırsımdan bazılarına bedava verdim, alın götürün, diye bağırdım." (Hüseyin Cahit Yalçın)
3. Ondan bilmek, atfetmek
   • "Bilgin'in bu çekingen tavırlarını kusurlu ve zayıf oluşuna verdi..." (Falih Rıfkı Atay)
4. Düşünce veya bilgi anlatan şeyleri başkalarına iletmek, bildirmek
   • "Geçenlerde bir derginin, 'Eski ünlüler ne yapıyor?' adlı bir röportajına verdiği cevapları okudum." (Haldun Taner)
5. Döndürmek, çevirmek, yöneltmek
   • "Arabanın burnunu, en tenha kahvelerden birinin önünde, rıhtıma verdiler." (Atilla İlhan)
6. Herhangi bir duruma yol açmak
   • "Kendilerine iyi bir çalışma fırsatı verdim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
7. Eğlenceli toplantı düzenlemek, konuk çağırıp ağırlamak
   • "Yemek vermek. Balo vermek."
8. Topluluk önünde sanatını göstermek, icra etmek
   • "Konser vermek. Resital vermek."
9. Topluluk önünde bilimsel konudaki bildirisini sunmak
   • "Konferans vermek."
10. Satmak
    • "Ucuz pahalı deme de ver gitsin; ver de kurtul."
11. Kızı, kadını biriyle evlendirmek
    • "Uzun Osman, Zeynep'le Süleyman'a, ikisini birbirine vereceğini söylediği zaman şaşmadılar." (Halide Edip Adıvar)
12. [-i] Ödemek
    • "Haydi ... arabaya atlayın... Köşkten parayı verirler." (Peyami Safa)
13. Yaymak
    • "Ses vermek. Korku vermek. Işık vermek."
14. Bitki ve ağaç, ürün üretmek
    • "Dal budak saldı, yemiş vermeye başladı." (Ruşen Eşref Ünaydın)
15. Herhangi bir şey ortaya çıkarmak, oluşturmak
    • "Kendisi de muhakkak artistlerden, güzel eser veren, güzel konuşan, hayalleri işlek adamlardan hoşlanıyor." (Refik Halit Karay)
16. Hepsini herhangi bir duruma sokmak
    • "Ateşe vermek. Ortalığı heyecana vermek."
17. Sahip olmasını sağlamak
18. Bir şey üzerinde etki yapmak, biçimini değiştirmek
    • "Hareket vermek. Biçim vermek."
19. Tespit etmek
    • "Randevu vermek. Ad vermek."
20. Kazandırmak, katmak
    • "Tat, çeşni vermek."
21. Ayırmak, harcamak
    • "Emek vermek. Zaman vermek."
22. Dayamak
    • "Duvara sırtını verip çömeldi."
23. [yardımcı fiil] Kök veya gövdeleri sonuna -ı (-i, -u, -ü) eki almış fiillere gelerek tezlik bildiren birleşik fiiller oluşturur
    • "alıvermek, dizivermek, yapıvermek, görüvermek."

VAHŞET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yabani, vahşi olma durumu
2. Korku, ürküntü
3. Issızlık, yalnızlık

VAZİFE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ödev
   • "Şimdi artık vazife bitmiş, gülüp eğlenmeye sıra gelmiştir." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Geçici Bakanlar Kurulu, seçim süresince ve yeni Meclis toplanıncaya kadar vazife görür." (Anayasa)
   • "Biz burada beklemişiz, onun vazifesi mi?"
2. Görev
   • "Nedim bugün vazifesine geç geldi." (Aka Gündüz)
3. Günlük ücret, yevmiye

VERESE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Mirasçılar

VİRANE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yıkılmış veya çok harap olmuş yapı
   • "Viranede oynayan çocukların sesleri gittikçe azalıyor." (Peyami Safa)
2. Yıkılmış veya yanmış olan yapılardan geriye kalan, yıkıntı, ören
   • "Kim bilir hangi viranelerden, tarlalardan, bahçelerden ... kucak kucak odun, çalı çırpı toplayıp getiriyor." (Reşat Nuri Güntekin)

VARGEL

1. [isim] Herhangi bir makinenin bir doğrultuda gidip gelerek iş gören parçası

VERİCİ

1. [isim] Veren, verme yanlısı kimse
   • "Cahilden kral olur ama tarihe vesika verici olmaz." (Aka Gündüz)
2. Çıkar gözetmeksizin her türlü yardımı yapan, esirgemeyen kimse
3. Elektromanyetik dalgalar yardımıyla işaret, ses ve görüntü iletmeye yarayan cihazların genel adı
   • "Anten olursa verici istasyonları da kurulabilir." (Falih Rıfkı Atay)
4. Başkasına aktarılmak üzere kan, doku veya organ veren kimse, donör

VİDALA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Çanta ve ayakkabı yapılan tabaklanmış dana derisi

VOLTAJ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Gerilim