V ile baslayan 4 harfli kelimeler

Başında v olan 4 harfli 41 kelime var. V harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde v harfi olan kelimeler listesine ya da sonu v harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VOLE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Havadan gelen topa, futbolda sıçrayarak ayağın üstüyle, teniste raket ile vurma
   • "Nefis bir vole Hacettepe kalecisinin ellerinde sönüyor." (Haldun Taner)

VANA

Kelime Kökeni : Latince

1. [isim] Boru içindeki bir akışkanın akışını durdurmaya veya serbest bırakmaya yarayan alet, valf

VASİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir yetimin veya akılca zayıf, hasta birinin malını yöneten kimse
   • "Garson, para kıymeti bilmediğim için bana karşı bir vasi tavrı takınıyor." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Ölen bir kimsenin vasiyetini yerine getirmekle yükümlü olan kimse

VAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işi yerine getirmek için verilen söz
   • "Son seçimleri yeni nükleer güç santralleri açmak vaadi yüzünden kaybetmiş." (Haldun Taner)

VAAZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cami, mescit vb. yerlerde vaizlerin yaptığı, genellikle öğüt niteliği taşıyan dinî konuşma
   • "Köylerde ne yapacağını sordu, anlattılar: Namaz kıldırmalı, vaaz etmeli..." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Nasrullah Camii'nde verdiği büyük siyasi vaaz bütün gönülleri fethetmişti." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Bir kimseye kalbini yumuşatacak, kendisini doğruluğa, iyiliğe götürecek biçimde söz söyleme

VİYA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Dümeni ortaya alarak gemiyi bulunduğu doğrultuda yürütme
2. [ünlem] Gemiyi belirli bir doğrultu verildikten sonra, aynı doğrultuda tutması için dümenciye verilen komut

VERE

1. [isim] Bir kalenin veya tahkim edilmiş bir yerin teslimi

VİRA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [zarf] Ara vermeksizin
   • "Vira söylüyor."
   • "Demiri vira edip açılmaya karar verdim." (Zeyyat Selimoğlu)
2. [ünlem] Maçuna ve başka makinelerin çevrilmesi için verilen komut

VAHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çöllerde çoğu kez yüze çıkan yer altı sularının yarattığı tarım veya yerleşme bölgesi

VETO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir yetkinin, bir yasanın, bir kararın yürürlüğe girmesine karşı çıkma hakkı
   • "Cumhurbaşkanına veto hakkı ve başkumandanlık salahiyeti verilmesi hususunda..." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

VİNÇ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Ağır yük kaldırmaya ve bir yere taşımaya yarayan araç

VAKS

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Bal mumunun sanayide mat yüzeyleri parlak ve kaygan duruma getiren türü

VAİZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cami, mescit vb. yerlerde öğüt niteliğinde dinî konuşmalar yapan kimse, öğütçü
   • "Bir gün camide vaiz bir şey hikâye etmişti." (Abdülhak Şinasi Hisar)

VALE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İskambil kâğıtlarında oğlan, bacak
2. Otellerde görevli acemi ve genç eleman

VOLİ

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Balıkçı kayıklarının balıkları çevirmek için denize fırdolayı ağ salmaları
2. Vurgun, kazanç, kâr
   • "Öyle bir voli çevir ki hem senin hem de bizim işimize yarasın." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

VEFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sevgiyi sürdürme, sevgi bağlılığı
   • "Biz, mağlup olduğumuz için sizden cesur görünüyoruz ve vefamız daha sağlamlaşıyor." (Aka Gündüz)

VİRT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dinî bir sözü sürekli tekrarlama
2. Çok tekrarlama, diline dolama

VECA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ağrı
   • "Veca ansızın bastırır." (Orhan Veli Kanık)

VECT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sevgi veya heyecandan doğan coşkunluk, kendinden geçme, esrime
   • "Giydir hırkayı, fesi, Rufai tekkesinde zikrederken vecde gelen bir dervişin hayaleti olabilir." (Halide Edip Adıvar)
   • "Eski konakların mutfağını anlatırken bir tapınağı tasvir eder gibi vecde kapılır." (Haldun Taner)

VADE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işin yapılması veya bir borcun ödenmesi için tanınan süre, mühlet, mehil
   • "Villanın vadesi ocak sonunda geliyordu, değil mi?" (Sait Faik Abasıyanık)