V ile başlayan 12 harfli kelimeler

Başında v olan 12 harfli 18 kelime var. V harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde v harfi olan kelimeler listesine ya da sonu v harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında v bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VİYOLONSELCİ

1. [isim] Viyolonsel yapan veya satan kimse
2. Viyolonsel çalan sanatçı, viyolonselist

VAZİFESİZLİK

1. [isim] Vazifesiz olma durumu

VARYETECİLİK

1. [isim] Varyetecinin yaptığı iş

VAHVAHLANMAK

1. [-e] Acınmak, yakınmak
   • "Bu anlayışsızlığa ve bu vatan hainlerine vahvahlanır, acır gibiydiler." (Tarık Buğra)

VAZELİNLEMEK

1. [-i] Vazelin sürmek

VAKANÜVİSLİK

1. [isim] Vakanüvisin görevi
   • "Vakanüvislik gibi tanık olunan konuları yazma diye bir çalışma alanı var." (Melih Cevdet Anday)

VİCDANSIZLIK

1. [isim] Vicdansız olma durumu
2. Vicdansızca davranış

VETERİNERLİK

1. [isim] Veteriner olma durumu veya veterinerin işi, baytarlık

VAKTİKERAHET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kerahet vakti

VARDABANDIRA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Özellikle savaş gemilerinde işaret alıp vermekte usta er

VEZİRPARMAĞI

1. [isim] Bir tür hamur tatlısı

VASITASIZLIK

1. [isim] Vasıtasız olma durumu
   • "Anadolu, yaradılış günlerinin ilk çağlarındaki yolsuzluk, haraplık ve vasıtasızlık içindeydi." (Halide Edip Adıvar)

VEKİLHARÇLIK

1. [isim] Vekilharç olma durumu
2. Vekilharç makamı
   • "Şu parayı al da ben vekilharçlıktan isterim." (Abdülhak Şinasi Hisar)

VAROLUŞÇULUK

1. [isim] Varoluşun özden önce geldiğini ve özü sürekli olarak yarattığını ileri süren öğreti, egzistansiyalizm

VARSILLAŞMAK

1. [nsz] Zengin duruma gelmek

VAHDETİVÜCUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Varlık birliği

VERNİKLENMEK

1. [nsz] Vernikleme işi yapılmak, vernik sürülmek

VURDUMDUYMAZ

1. [sıfat] Anladığı hâlde anlamamış gibi davranan, umursamaz, aldırmaz, aldırışsız, duygusuz
   • "... ne saygısız, ne vurdumduymaz misafirdi bunlar..." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)