Uş ile biten 6 harfli kelimeler

Sonunda uş olan 6 harfli 24 kelime var. UŞ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde uş olan kelimeler listesine ya da başında uş olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

U Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ŞU

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

UYUYUŞ

1. [isim] Uyuma durumu veya biçimi

OKUMUŞ

1. [sıfat] Okuyarak bilgisini genişletmiş, öğrenim görmüş (kimse)
   • "İki yabancı dil bilen, okumuş, kibar bir tıbbiye talebesi." (Reşat Nuri Güntekin)

SERPUŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Başlık

OTURUŞ

1. [isim] Oturma işi veya biçimi
   • "Başta delikanlılar, çoğunun oturuşunda bir büyüklenme var." (Tarık Buğra)

BAYKUŞ

1. [isim] Başında, kulak yerinde iki sorgucu bulunan, yırtıcı gece kuşlarının genel adı

MEFRUŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Döşeli

KORKUŞ

...

KOKMUŞ

1. [sıfat] Çürüyüp bozularak kötü kokan, kokuşuk
2. Yerinden kımıldamaya üşenen, tembel, miskin
   • "Kokmuş adam."
3. Çok bilinen, değersiz, önemsiz
   • "Ve sen o kokmuş tangoyu on sekizinci defa dinleyeceksin." (Peyami Safa)

KARTUŞ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Merminin arkasından namluya sürülen bezden veya kartondan barut kesesi, hartuç
2. Dolma kalem içine yerleştirilen mürekkep dolu tüp
3. Yazıcıya yerleştirilen mürekkep dolu tüp

MATRUŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Tıraş olmuş
   • "Matruş biri görüldü mü herhâlde ecnebidir diye kestirilir atılırdı." (Haldun Taner)

OYULUŞ

1. [isim] Oyulma işi veya biçimi

UÇURUŞ

...

MAĞŞUŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Karışık

ULUYUŞ

...

OKUNUŞ

1. [isim] Okunma işi veya biçimi

DOYMUŞ

1. [sıfat] Bir şey yiyerek tok duruma gelmiş
2. İsteği kalmamış, isteği giderilmiş, tatmin olmuş
3. Doyma durumuna gelmiş (gaz, sıvı veya elektromıknatıs), meşbu

AVUNUŞ

...

OSURUŞ

...

BERDUŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Başıboş, serseri kimse
   • "Serseriler, berduşlar, kopuklar başlarını masalara dayayarak sabahlar burada." (Salâh Birsel)
2. [sıfat] Pis, bozuk, bakımsız
   • "Bir büyük mü büyük hangar, bir dağınık berduş yatak..." (Çetin Altan)

OKUTUŞ

1. [isim] Okutma işi veya biçimi