Uy ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında uy olan 6 harfli 30 kelime var. Uy ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde uy olan kelimeler listesine ya da sonu uy ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında uy bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

UYUTUM

...

UYMACA

1. [sıfat] Uyuşma, uzlaşma

UYAKLI

1. [sıfat] Uyağı bulunan, kafiyeli, mukaffa

UYARIM

1. [isim] Bir uyaran karşısında organizmanın gösterdiği tepki, tembih
2. Bir uyarma sebebiyle herhangi bir kasta, salgı bezinde olan açık veya gizli değişme

UYUNTU

1. [sıfat] Uyuşuk, tembel, miskin

UYKUCU

1. [isim] Uykuyu seven, çok uyuyan kimse

UYUMAK

1. [nsz] Uyku durumunda olmak
2. İlaç etkisiyle ağrı duymayacak kadar derin uykuya dalmak
   • "Hasta uyuyunca ameliyata alınacak."
3. İşlem görmemek, durgun kalmak, el sürülmemek
   • "Bu eski gururu ta canevinde uyurmuş meğer." (Tarık Buğra)
4. Çevresindeki olayları fark etmemek, görmemek
   • "Ben de sizler gibi adam olurdum, okurdum; okumak bilsem okurdum da uyumazdım." (Sait Faik Abasıyanık)

UYUŞMA

1. [isim] Uyuşmak (II) işi, mutabakat, antant
   • "... hayvanlar, bitkiler, böcekler, çocuklar doğa ile uyuşma içindedirler." (Necati Cumalı)

UYARCI

1. [isim] Uygun davranışta bulunan, uyumlu görünen kimse

UYULMA

1. [isim] Uyulmak işi veya durumu

UYUŞUK

1. [sıfat] Duymaz ve hareket edemez duruma gelmiş, uyuşmuş
   • "Terli, sıcak, uyuşuk vücudu, yatağın çukuruna yapışmış, kımıldayamıyor bile." (Peyami Safa)
2. Gevşek, tembel, sünepe, uyuntu

UYANIŞ

1. [isim] Uyanma durumu veya biçimi
   • "Parasız adamın sabahleyin bir acı, zehirli uyanışı vardır, ölümden beterdir." (Refik Halit Karay)
2. Uyanma, intibah
3. Avrupa'da özellikle İtalya'da XV. yüzyılda başlayan genel sosyoloji ve felsefe öğretileri bütünü, Rönesans
4. Bilgisizlikten kurtulma durumu
   • "Bazı uyanış ve toparlanış belirtileri meydana getirmişti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

UYUMLU

1. [sıfat] Uyumu olan, ahenkli, mevzun
   • "Kadından anladığı, uyumlu arkadaşlık, çıtkırıldım olmamak, güzel, alımlı olmaktı." (Necati Cumalı)

UYARIŞ

1. [isim] Uyarma işi veya biçimi
   • "O susuyor, ben bunu Kâmuran'ın yüzüne bakmak için bir uyarış sayıyordum." (Halide Edip Adıvar)

UYLAMA

...

UYANMA

1. [isim] Uyanmak durumu, intibah

UYMACI

1. [isim] Uymacılık yanlısı olan kimse, konformist

UYUNMA

1. [isim] Uyunmak durumu

UYANIK

1. [sıfat] Uyumamış, bidar
   • "Uyuyor mu uyanık mı kestiremiyor, uykuyla uyanıklığın sınırlarını bulamıyordu." (Atilla İlhan)
2. Uykudan uyanmış
3. Açıkgöz, kurnaz, cingöz
   • "Ayrıca son derece zeki ve uyanık bir genç kız vardı." (Haldun Taner)
4. Yapacağı işi bilen, dikkatli ve tetikte olan, müteyakkız
5. Bilgisizlikten kurtulmuş, bilgili
   • "Zeki ve uyanık kişilerle dostluk kadar iyi bir şey olamaz." (Salâh Birsel)

UYUŞUM

1. [isim] Uyuşma durumu, uyuşurluk
   • "Bir uyuşuma varmanın tadını çıkara çıkara güneşli kaldırımda yürüyordu." (Mustafa Necati Sepetçioğlu)
2. İki çekim arasında hareket, anlam, ışık, dekor, donatım, oyun bakımlarından aykırılık olmama durumu