Uru ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda uru olan 4 harfli 5 kelime var. URU ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde uru olan kelimeler listesine ya da başında uru olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

R U U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VURU

1. [isim] Kalbin, gevşeyip kasılmasından ileri gelen kımıldanışı, vuruş

KURU

1. [sıfat] Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı
   • "Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı." (Halide Edip Adıvar)
2. Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan
   • "Kuru çöl. Kuru tepeler."
3. Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil karşıtı
   • "Evlerin önlerine kuru meşe dallarıyla örtülü çardaklar yapmışlar." (Refik Halit Karay)
4. Canlılığını yitirmiş (bitki)
   • "Çiçek açmaz kuru bir ağaç, ötmeyi unutmuş bir kuş mu oldum?" (Halide Edip Adıvar)
5. Zayıf, çelimsiz, arık, sıska, kaknem
   • "Kara, kuru, kibirli, kazık gibi bir kadın!" (Halide Edip Adıvar)
6. Salgısı olmayan
   • "Kuru öksürük. Kuru egzama."
7. Döşenmemiş, çıplak
   • "Kuru tahtaya oturma!"
8. Katıksız, yanında başka şey olmayan (yiyecek)
   • "Kuru çayla karın doyar mı?"
9. Etkisi ve sonucu olmayan
   • "Şahsına topluluğun isteğini emanet edenler boş bir riya, kuru bir şeref olsun diye laf etmediler." (Ruşen Eşref Ünaydın)
10. Heyecanı, tadı olmayan, tekdüze
    • "Kuru, zevksiz bir hayat."
11. Akıcı olmayan, duygudan yoksun
    • "Kuru bir anlatım."
12. [isim] Kuru fasulye

GURU

1. [isim] Brahmacı eğitimde, yüksek kasttan gençleri ve öğrencileri yetiştiren, manevi gücünün en yüksek noktada olduğuna inanılan kimse
2. Herhangi bir sanat dalında veya işte en üst derecede değerlendirilen usta, pir

BURU

1. [isim] Sancı, buruntu

DURU

1. [sıfat] Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak
   • "Duru su."
2. Pürüzsüz (ten)
   • "Bu, duru beyaz tenli ve kıpkızıl dudaklı bir körpe Rus kızıydı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup)