Tü ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda tü olan 7 harfli 28 kelime var. TÜ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde tü olan kelimeler listesine ya da başında tü olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KIÇÜSTÜ

1. [zarf] Kıçı yere gelmiş durumda

KÜTÜRTÜ

1. [isim] "Kütür kütür" diye çıkan ses

SÜRÜNTÜ

...

DİZÜSTÜ

1. [isim] Bilgisayarın her türlü donanımı ile küçültülerek taşınabilir duruma getirilmiş biçimi
   • "Yarın yola çıkıyoruz. Dizüstümü yanıma alıyorum. Raporlarım aksamayacak." (Refik Erduran)

YOLÜSTÜ

...

KÜMÜLTÜ

1. [isim] Kırlarda, ormanlarda eğreti olarak yapılmış bekçi veya avcı kulübesi

SUÇÜSTÜ

1. [isim] İşlenirken yakalanılan suç, cürmümeşhut, meşhut suç
2. [zarf] Suç işlerken
   • "Hırsız suçüstü yakalandı."

GÖRÜNTÜ

1. [isim] Gerçekte var olmadığı hâlde varmış gibi görünen şey, hayalet
2. Herhangi bir nesnenin mercek, ayna vb. ile oluşturulan biçimi, hayal
3. Manzara
4. Herhangi bir nesnenin mercek, ayna vb. araçlarla oluşturulan biçimi, hayal
5. Sayı doğrusu üzerinde bir sayıya karşı gelen nokta
6. Bir film üzerinde sıralanmış resimlerin gösterici yardımıyla ekrana art arda düşürülmesi sonunda hareketin yeniden kurulmasıyla ortaya çıkan görünüş, görüntülük üzerindeki hareketli resimler bütünü

SÜZÜNTÜ

1. [isim] Bir sıvıyı süzerek elde edilen tortu
2. Vücut suyunun dışarı atılması sırasında böbrekte kıvrımlı kanalcıklara geçen ve içinde çeşitli kimyasal maddeler bulunan sıvı

BÜKÜNTÜ

1. [isim] Bükme sonucu oluşan biçim veya iz
2. Bağırsakta olan ağrı
3. Dönemeç, viraj

KÜÇÜLTÜ

...

BÖĞÜRTÜ

1. [isim] Böğürme sesi

SÖVÜNTÜ

1. [isim] Hafif sövme yollu, kaba ve yakışıksız söz

BÖBÜRTÜ

1. [isim] Böbürlenme

DÖKÜNTÜ

1. [isim] Dökülmüş, saçılmış şeyler
   • "Onlar kendi küfleri, kendi yırtık pırtıkları, kendi döküntüleriyle yaşayabiliyorlar." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Bir topluluktan geri kalmış kimseler
3. Deniz yüzüne yakın, üzerinde dalgaların çatladığı kaya kümesi
4. Kâğıtçılıkta üretimin herhangi bir safhasında ıskartaya çıkan, genellikle tekrar hamur durumuna getirilen, yaş ve kuru biçimleri olan kâğıt veya karton artığı
5. Değersiz, bayağı, ayak takımından olan kimse
   • "Meşrutiyete uygun yönetim, yurt hainlerinin döküntüleriyle kurulamaz." (Hüseyin Cahit Yalçın)
6. [sıfat] İşe yaramayan, değersiz, kötü, berbat
   • "Şoföre önce kentin en döküntü mahallelerinin adını söylediler." (Çetin Altan)
7. Bazı hastalıklarda görülen çıban, leke, uçuk, kızarıklık vb. belirti
8. Parçalanan taşların yamaç aşağı kayması, yuvarlanması, etekte birikmesiyle oluşan yer

SÖKÜNTÜ

1. [isim] Sökülen şeyin parçası
2. Ağaçlık yerden açılan tarla

YÜZÜSTÜ

1. [zarf] Yüzü yere gelecek biçimde
   • "Dişçi, kendini yüzüstü bir kanepeye attı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Altı hücreyle cümle kapısının taş kemeri, kalın meşe tahtasından kapı kanatları yüzüstü kaldılar." (Kemal Tahir)
2. Başlanmış fakat tamamlanmamış bir durumda
   • "Evdeki işimi gücümü yüzüstü bıraktım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

BÖLÜNTÜ

1. [isim] Bölünmüş parça
2. Fraksiyon

HÖPÜRTÜ

1. [isim] Höpürdetme biçimi ve tarzı

BAŞÜSTÜ

...