Tı ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında tı olan 7 harfli 28 kelime var. Tı ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde tı olan kelimeler listesine ya da sonu tı ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında tı bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TIKIRTI

1. [isim] Tıkırdayan bir şeyin çıkardığı ses
   • "Ansızın arkasında bir tıkırtı duydu." (Ömer Seyfettin)

TIKANIŞ

...

TIPKISI

1. [isim] Aynı

TIMARCI

1. [isim] Tımar yapan kimse
2. Pansumancı
   • "Çırpınmamam için tımarcı kollarımı, hasta bakıcı kız başımı tuttu." (Peyami Safa)

TIPATIP

1. [zarf] Tastamam, eksiksiz, tamamen, her bakımdan uygun, upuygun, birbirinin aynı bir biçimde, tıpkı tıpkısına, tıpkısı tıpkısına
   • "Amerikalı bir ailenin durumu nasıl oluyor da kendi durumuna tıpatıp uyuyordu?"

TIKIŞIK

1. [sıfat] Tıkışmış olan

TIKANIK

1. [sıfat] Tıkanmış olan
   • "Her adımın bir merdiven basamağındaki boğuk ve tıkanık gürültüsü kulağında sonu gelmeyen bir akisle uzuyordu." (Peyami Safa)

TIKANMA

1. [isim] Tıkanmak işi

TIKILMA

1. [isim] Tıkılmak işi

TIKILIŞ

...

TINLAMA

1. [isim] Tınlamak işi
   • "Seslerindeki o küçümseyen tınlama, bakışlarının sürekli oynaklığı, başlarını şöyle geriye atışları hatta gülümseyişleri." (Atilla İlhan)

TIRAŞÇI

1. [sıfat] Yalan, asılsız, bıktırıcı sözlerle karşısındakini rahatsız eden (kimse), palavracı
2. [isim] Karşısındakini bıktırıncaya kadar lafa tutma huyu olan kimse

TIRPANA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Öz kedi balığıgillerden, yan kanatları vücuduna yapışık, uzun kuyruklu, iri bir balık, rina (Raja batis)

TIPIRTI

1. [isim] Tıpırdayan şeyin çıkardığı ses, tıpırdama sesi
   • "Ürkek ayak tıpırtıları kesilip hepsi de çıktıktan sonra Küçük Ağa belli belirsiz 'of' çekerek doğruldu." (Tarık Buğra)

TIKAMAK

1. [-e] Bir şeyin ağzını, deliğini, içine konulan veya dışarıdan uygulanan bir nesneyle kapamak
   • "Camına vurdular, açtı, Ahmet kızın ağzına bir mendil tıkadı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [-i] Yol, su, geçit vb. şeyleri bir engelle işlemez, akmaz, geçilmez duruma getirmek

TIKIŞMA

1. [isim] Tıkışmak işi

TIKATMA

1. [isim] Tıkatmak işi

TIRSMAK

1. [-den] Ürkmek, korkmak, çekinmek

TIKINIŞ

...

TIPASIZ

1. [sıfat] Tapasız