Rın ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda rın olan 5 harfli 4 kelime var. RIN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde rın olan kelimeler listesine ya da başında rın olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

I N R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

IR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HARIN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bir şeyden huylanıp yürümeyen, geri geri giden (hayvan)
2. Hain, huysuz
3. Obur

YARIN

1. [isim] Bugünden sonra gelecek ilk gün
   • "Yarın paydosu biraz erken çalarız, ödeşiriz." (Haldun Taner)
   • "Yarından tezi yok, gitmeniz için icap edenleri yapmaya başlamalısınız." (Falih Rıfkı Atay)
2. Gelecek, ilerideki zaman
   • "İnsan daima yarını düşünmeli."
3. [zarf] Bugünden sonra gelecek ilk günde
   • "Yarın geleceğim."

KARIN

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi
   • "Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu." (Ömer Seyfettin)
   • "Yoğurtçuda çalışanlar bu türlü karın doyuranları çok görmüşlerdi." (Necati Cumalı)
   • "Felaket bununla bitmemiş, üç ay sonra karnı büyümeye başlamış." (Halide Edip Adıvar)
2. Döl yatağı, rahim
   • "Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Fakat öpüşmek, sevişmek karın doyurmuyor." (Ömer Seyfettin)
3. Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm
   • "Geminin karnı. Şişenin karnı."
4. Mide
   • "Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi." (Halide Edip Adıvar)
5. İç, gönül, akıl, kafa
   • "Ben senin karnındakini ne bileyim?"
6. Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme
7. Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

FIRIN

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] İçinde genellikle odun yanan, her yanda aynı derecede ısı oluşturarak ekmek, pasta vb. pişirmeye yarayan, tavanı tonoz biçiminde, önünde tek açıklık bulunan ocak
   • "Pastacı fırını."
   • "Onun usta olması için daha beş fırın ekmek yemesi lazım."
2. [sıfat] Bu ocakta pişirilmiş
3. Ekmek, pasta vb.nin pişirildiği ve satıldığı dükkân
4. Elektrik, tüp gaz ve doğal gazla çalışan, yiyecekleri pişirmeye veya ısıtmaya yarayan alet
   • "Elektrik fırını."
5. Bir maddenin fiziksel veya kimyasal değişime uğratılması amacıyla içinde ısıtıldığı araç