Raç ile biten kelimeler

Sonunda raç olan 20 kelime var. RAÇ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde raç olan kelimeler listesine ya da başında raç olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

8 Harfli Kelimeler

DONDURAÇ, İSTİHRAÇ, KALDIRAÇ, KINDIRAÇ, SUNTIRAÇ, TUTTURAÇ

6 Harfli Kelimeler

AYIRAÇ, BAKRAÇ, KAVRAÇ

5 Harfli Kelimeler

AYRAÇ, DARAÇ, DURAÇ, HARAÇ, İHRAÇ, KIRAÇ, MİRAÇ, SARAÇ, TURAÇ, VURAÇ

4 Harfli Kelimeler

ARAÇ

A R Ç Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ÇAR

2 Harfli Kelimeler

AÇ, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SUNTIRAÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Nalbantların, nallanacak hayvanın tırnağını keserken kullandıkları keskin araç
2. Saraçların derilere yiv açmakta kullandıkları, metalden U biçimindeki araç

DONDURAÇ

1. [isim] Derin dondurucu

TUTTURAÇ

1. [isim] Bir şeyin bağlanıp tutturulduğu nesne

KINDIRAÇ

1. [isim] Oluk veya yiv açmaya yarayan araç

İSTİHRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çıkarsama

KALDIRAÇ

1. [isim] Az bir kuvvet ile büyük bir yükü kaldırmaya yarayan, bir dayanma noktası üzerinde hareket edebilen, inip kalkabilen sert çubuk, manivela

BAKRAÇ

1. [isim] Çoğunlukla bakırdan yapılan küçük kova
   • "Kuyu bakracı."
2. [sıfat] Bu kovanın alabildiği miktarda olan
   • "Bir kadın bir bakraç yoğurt götürüyor." (Sait Faik Abasıyanık)

KAVRAÇ

1. [isim] Ağır taşları tutup kaldırmaya yarayan, iki tutaklı demir araç

AYIRAÇ

1. [isim] Maddeleri kimyasal birleşime veya ayrışıma uğratarak niteliklerini belirlemede kullanılan bileşikler, belirteç, miyar, reaktif

VURAÇ

1. [isim] Raket

İHRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çıkarma, dışarıya atma
2. Yurt dışına mal satma
   • "Partiden ihraç edildi."

TURAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sülüngillerden, uzunluğu 34 cm olan, soyu azalmış bir kuş türü (Tetrao francolinus)
   • "İyi bir avcı olur da turaç vurursan bana da turaç getir." (Yahya Kemal)

DURAÇ

1. [isim] Kaide

KIRAÇ

1. Verimsiz veya susuz, bitek olmayan (toprak)

DARAÇ

1. [sıfat] Dar
   • "Başını, geçtiğimiz daraç bir sokaktaki yamru yumru karanlık evlerin arasından görünen gökyüzünün mavi boşluğuna doğru kaldırarak geniş soluklar alıyor..." (Reşat Nuri Güntekin)

AYRAÇ

1. [isim] Cümle içinde geçen bir sözü, metin dışı tutmak için o sözün başına ve sonuna getirilen yay veya köşeli biçimde işaret, parantez

HARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir yerden, bir kimseden zorbalıkla alınan para
2. Osmanlı Devleti'nde Müslüman olmayanların devlete ödemekle yükümlü oldukları vergi
3. Osmanlı Türklerinde genellikle toprak sahiplerinden devletçe alınan vergi

SARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koşum ve eyer takımları yapan veya satan kimse
2. Koşum ve eyer takımlarını işleyen ve süsleyen kimse
3. Deri, muşamba vb.nden bavul, çanta yapan kimse

MİRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Göğe çıkma

ARAÇ

1. [isim] Bir iş yapmakta veya sonuçlandırmakta, gücünden yararlanılan nesne
2. Kişiler veya nesneler arasında bağlantı sağlayan şey, vasıta
   • "Dil, anlaşmayı sağlayan bir araçtır."
3. Taşıt
   • "Taşıt araçlarına hiç binmez, yaz kış asker postalları ile kilometrelerce yolu yaya yürürdü." (Haldun Taner)