Sonunda ra olan 7 harfli 47 kelime var. RA ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ra olan kelimeler listesine ya da başında ra olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUMBARA

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Para biriktirmek için kullanılan, bozuk veya kâğıt para atılan deliği olan, metal, toprak, plastikten yapılmış küçük kap
  2. Humbara

HARHARA
...
ZAMPARA

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Sürekli kadın peşinde koşan, kadınlara düşkün (erkek), kadıncıl, keskin, zendost

ANDORRA
...
FARFARA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Çok konuşan
    • "Dalmış gülüp konuşmaya yüzlerce farfara / Yorgun kulaklarımda sürerken bu yaygara." (Yahya Kemal Beyatlı)
  2. Ağzı kalabalık
  3. Yüksek sesle konuşan
  4. Çok övünen

KUNDURA

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Kaba işlenmiş, bağsız, konçsuz ayakkabı
    • "Kundurasının tahta ökçeleri, ıssız Babıali kaldırımlarına vurdukça bir çekiç sesiyle ötüyordu." (Peyami Safa)

HUMBARA

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Demir veya tunçtan dökülmüş, yuvarlak ve boş olan içine patlayıcı maddeler doldurulup havan topu veya el ile atılan yuvarlak bir tür bomba, kumbara

MUHTIRA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Herhangi bir şeyi hatırlatmak, uyarmak amacıyla yazılan yazı
  2. Bir devletin başka bir devlete politik sorunlarla ilgili olarak yolladığı uyarı yazısı, diplomatik nota
  3. Andıç
  4. Günlük

PEDAVRA

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Köknar ve ladin ağaçlarından elde edilen, çatı örtüsü olarak kullanılan ince tahta, balar

PAÇAVRA

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Eskimiş bez veya kumaş parçası, çaput
    • "İpek entarisi, bu kimsesiz gurbet adamlarının çürük, yağlı ve kokmuş paçavrasına sürtünerek geçiyor." (Falih Rıfkı Atay)
  2. Değersiz ve iğrenç şey veya kimse

PALAVRA

Kelime Kökeni : İspanyolca

  1. [isim] Herhangi bir konuda gerçeğe aykırı, uydurma söz veya haber
    • "Delikanlı imparatorluk sözünün bir palavra olmadığını artık yavaş yavaş anlıyordu." (Tarık Buğra)
    • "Yalana yakın palavralar savurmaktan kendini alamayan Ragıp Bey, bu sefer tamamıyla masumdu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
  2. Uzun ve boş konuşma, martaval, atmasyon
  3. Genellikle posta vapurlarında üst güvertenin altındaki güverte

MASTARA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] İletki

TAMBURA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Türk halk müziğinde kullanılan, cura, bulgari, çöğür, bağlama gibi telli ve çalgıçla çalınan çalgıların genel adı
    • "Gündüzleri öğleden sonra yatağından kalkarak tamburasını eline alıyordu." (Ömer Seyfettin)

DROSERA

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Droseragillerden, topuz biçimindeki yapraklarının üst yüzeyi, böcekleri yakalayan yapışkan tüyler ile örtülü otsu bir bitki (Drosera rotundifolia)

ALABORA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Geminin yan yatması
    • "Sandal alabora oldu."
  2. Bir serenin yatay durumdan düşey duruma getirilmesi
  3. Selamlamak için filika küreklerinin yukarıya kaldırılması
  4. Balığı toplamak için dalyan ağının yukarıya alınması

HONİARA
...
ANAPARA

  1. [isim] İşletilen paranın faiz katılmamış bütünü

ÇALPARA

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Parmaklara takılıp çalınan zil veya buna benzer ses çıkarıcı araç
    • "Bet beniz solmuş, gözler büyümüş, kansız dudaklar aralık, alt üst dişler çalpara gibi birbirine vuruyor." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
  2. Açıklarda, kumluk alanlarda yaşayan ve ağları keserek balıkçılara zarar veren bir çeşit çağanoz (Portunus puber)
  3. Gemi bordasında, pis suları dışarı akıtıp deniz suyunu, içeri almayan, tulumba içindeki özel kapak

İSTİFRA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Kusma

KADAVRA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Tıp öğretiminde, üzerinde çalışma yapılan ölü insan veya hayvan vücudu

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü