Başında or olan 6 harfli 19 kelime var. Or ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde or olan kelimeler listesine ya da sonu or ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında or bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ORGAZM

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Cinsel uyarım ve zevkin en yüksek noktası

ORDÖVR

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Yemekten önce sofraya getirilen soğuk yiyecekler, çerez, meze

ORDUCU

  1. [isim] Savaş alanına gitmek için yola çıkan Osmanlı ordusunun her türlü gereksinimini sağlamak için birlikte giden zanaatçılar ve esnaf

ORACIK

  1. [isim] Hemen o yer, bulunduğu yer
    • "Kadın, çekinerek yaklaştı ve oracığa, toprağın üzerine çöktü." (Osman Cemal Kaygılı)

ORANLI

  1. [sıfat] Kendinde oran bulunan, nispetli, mütenasip, mütevazin

ORANTI

  1. [isim] Bir şeyi oluşturan parçaların kendi aralarında ve parçalarla bütün arasında bulunan uygunluk, oran, tenasüp
  2. Birincinin ikinciye oranı, üçüncünün dördüncüye oranına eşit olan dört terim arasındaki bağıntı, orta

ORİJİN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Soy sop
  2. Köken, başlangıç, kaynak

ORKİDE

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Salepgillerden, çiçeklerinin güzelliği dolayısıyla camekânlarda yetiştirilen birtakım bitki türlerinin ortak adı

ORTACA
...
OROSPU

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Erkeklerin cinsel zevklerine para karşılığı hizmet eden ve bu işi meslek edinen kadın, fahişe
  2. Kolay elde edilen, düşük ahlaklı kadın
    • "Ama kimsenin dili Nevin'e orospu diyememişti." (Sait Faik Abasıyanık)

ORUÇLU

  1. [sıfat] Oruç tutan (kimse), niyetli
    • "Semtin oruçlu halkı süzülmüş benizliler / Sessizce çarşıdan dönüyorlar birer birer." (Yahya Kemal Beyatlı)

ORANLA

  1. [zarf] Herhangi bir şeye göre, herhangi bir şeyle kıyaslayarak, nispeten
    • "Kahve caddeye oranla azıcık geride, bir bahçe içinde." (Salâh Birsel)

ORTADA

  1. [sıfat] Sonucu belli olmayan (karşılaşma)
  2. [zarf] Topluluk içinde, arasında
  3. [zarf] Görünür yerde, göz önünde
    • "Moralinin, inadının, zaman zaman da aşırı ataklığının nedeni ortadadır." (Haldun Taner)

ORANCA

  1. [zarf] Oran bakımından, orana göre

ORDULU
...
ORAKÇI

  1. [isim] Ücret karşılığı ekin biçen kimse
    • "Orakçılar bu türküyü mırıldanarak saplara tırpan sallıyorlardı." (Reşat Enis)

ORDİNO

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Bir poliçenin arkasına ciro edildiği kişiye ödenmesi için yazılan havale emri
  2. Tüccarın malını gümrükten çekebilmesi için vapur kumpanyasından yük konşimentosuna karşılık verilen havale
  3. Denizcilik işletmelerinde gemi adamlarını gemilere atama belgesi

ORTALI

  1. [sıfat] Defterde, bir araya getirilmiş belli sayıda yaprakların oluşturduğu bölümlerden oluşan
    • "Beş ortalı defter."

ORADAN

  1. [zarf] Sözü edilen yerden

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü