O ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında o olan 4 harfli 73 kelime var. O harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde o harfi olan kelimeler listesine ya da sonu o harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında o bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

OKÇU

1. [isim] Ok yapan veya satan kimse
2. Okçuluk sporunu yapan kimse, kemankeş

OKUR

1. [isim] Okuyan kimse, okuyucu, kari
   • "Bu iki yazar çok okuru olmanın tadını çıkarmasını da bilmişlerdir." (Salâh Birsel)

OYMA

1. [isim] Oymak işi
2. Bir nesnenin yüzeyini özel araçlarla oyarak veya delerek türlü biçimler verme
3. Ağaç yongası
   • "Gürgen dibine vardım / Oyma alırım oyma." (Halk türküsü)
4. Oyularak yapılan süsleme
   • "Boyalı ve kabarık oymaları birer çiçek demetini hatırlatan bir yalı vardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
5. [sıfat] Oyularak yapılmış
   • "Abanoz oyma bastonuna dayanarak gelip salonda kendi koltuğuna oturuyor." (Memduh Şevket Esendal)

ONLU

1. [sıfat] On parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden on tane bulunan
2. [isim] İskambil, domino vb. oyunlarda on işaretini taşıyan kâğıt veya pul

OBJE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Nesne
   • "Şimdi bunlar sırf müzelik birer obje olarak duruyorlar." (Haldun Taner)

ONMA

1. [isim] Onmak işi veya durumu

ONAY

1. [isim] Uygun bulma, tasdik, icazet, izin
   • "Orhan Veli'nin Garip'i arkadaşlarının onayını almadan çıkardığını anlatmıştır." (Salâh Birsel)
   • "... olağanüstü hâl ilanına karar verilmesi durumunda, bu karar Resmî Gazete'de yayımlanır ve hemen Türkiye Büyük Millet Meclisinin onayına sunulur." (Anayasa)

OLEY

...

OKSU

...

OĞUL

1. [isim] Erkek evlat
   • "Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz
   • "Hinoğluhin."
3. Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
   • "Oğul arısı."
4. [ünlem] Yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
   • "Bu su onu da devirir oğul!" (Sait Faik Abasıyanık)

OKUL

1. [isim] Her türlü eğitim ve öğretimin toplu olarak yapıldığı yer, mektep
   • "Daha gelir gelmez, ayağının tozu ile vilayet merkezinin okullarını gezdi." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Ortaokulun üçüncü yılına geçince okuldan ayrıldı." (Necati Cumalı)
2. Bir okuldaki öğrenci ve görevlilerin bütünü
   • "Okul dağıldı."
3. Ekol

ODUN

1. [isim] Yakılmak için kesilmiş, parçalanmış ağaç
   • "Sobada çıralar hemen alev almış, odunları da tutuşturmuştu." (Tarık Buğra)
2. [sıfat] Anlayışsız ve kaba (kimse)

OCAK

1. [isim] Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer
   • "Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar." (Halikarnas Balıkçısı)
   • "Aşk tuzakları birçok ocakların sönmesine sebep olmuştur." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Birini bulup da evlenirsem birkaç yıl içinde, yeniden bir ocak tütmeye başlar, diye düşünüyordum." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Hanımefendi, gençliğin kadrini biliniz... Ocağınıza düştük." (Peyami Safa)
2. Şömine
   • "Ocağın önünde oturup acayip bir dikkatle odunların yanışına bakar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Isı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet
   • "Anlaşılan çamaşırcı giderken ocağı tam söndürmemiş olacak." (Haldun Taner)
4. Kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer
   • "Konuşmalar iyice kızışmaya başladığı vakit kahve ocağının önünde görünür." (Salâh Birsel)
5. Yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer
   • "Mermer ocağı. Kömür ocağı."
6. Bahçelerde ve bostanlarda her tür meyve ve sebze ekimine ayrılmış, çevresinden biraz yükseltilmiş toprak parçası
   • "Mustafa, arkasına güçlü kuvvetli bir kadın takmış, üç evleğine çizgiler, ocaklar açıyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
7. Aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer
   • "Başlangıçtan beri burası bir vatansever ocağı idi." (Falih Rıfkı Atay)
8. Yılın otuz bir gün süren, birinci ayı, kânunusani
   • "Ocak ayını sevmem, oldum olası." (Burhan Felek)
9. Yeniçeri teşkilatını oluşturan odalardan her biri
10. Ev, aile, soy
    • "Henüz temelleri atılmayan kendi ocağım kurulmadan yıkılmıştı." (Aka Gündüz)
11. Bazı hastalıkları iyi ettiğine inanılan aile

OTUZ

1. [isim] Yirmi dokuzdan sonra gelen sayının adı
2. Bu sayıyı gösteren 30, XXX rakamlarının adı
3. [sıfat] Üç kere on, yirmi dokuzdan bir artık

OLTU

...

OZAN

1. [isim] Sazla şiirler söyleyen halk şairi, âşık
   • "Oralarda âşıklar, halkı coşturmak için ozanların kopuzlarını çalıyorlar." (Orhan Seyfi Orhon)
2. Şiir yazan kimse, şair

OKRA

...

OYUŞ

1. [isim] Oyma işi veya biçimi

OMUZ

1. [isim] Boynun iki yanında, kolların gövdeye bağlandığı bölüm
   • "Başı omuzları içine çökmüş gibi idi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Seni hizmetime alacağım, dedim. Âdeta omuz silkerek: -Pekâlâ, dedi." (Falih Rıfkı Atay)

OĞUZ

1. İyi huylu (kimse)