Müna ile başlayan kelimeler

Başında müna olan 21 kelime var. Müna ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde müna olan kelimeler listesine ya da sonu müna ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında müna bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

MÜNASEBETSİZLİK

14 Harfli Kelimeler

MÜNASEBETSİZCE

13 Harfli Kelimeler

MÜNASEBETİYLE

12 Harfli Kelimeler

MÜNASEBETSİZ

11 Harfli Kelimeler

MÜNASEBETLİ

10 Harfli Kelimeler

MÜNAFIKLIK, MÜNAKAŞALI, MÜNAVEBELİ

9 Harfli Kelimeler

MÜNAKALAT, MÜNASEBAT, MÜNASEBET

8 Harfli Kelimeler

MÜNAKALE, MÜNAKASA, MÜNAKAŞA, MÜNAVEBE, MÜNAZARA

7 Harfli Kelimeler

MÜNACAT, MÜNAFIK, MÜNASİP, MÜNAZAA

6 Harfli Kelimeler

MÜNADİ

A M N Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

NAM

2 Harfli Kelimeler

AM, AN, MA, NÜ, ÜN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MÜNASEBETSİZLİK

1. [isim] Münasebetsiz olma durumu veya münasebetsiz davranış, saygısızlık
   • "Bir daha böyle münasebetsizlik yapmayacağına yemin etmesi şartıyla karımı affettim." (Reşat Nuri Güntekin)

MÜNASEBETSİZCE

...

MÜNASEBETİYLE

1. [zarf] Dolayısıyla, sebebiyle, itibarıyla, ilgisinden dolayı

MÜNASEBETSİZ

1. [sıfat] Uygun olmayan, yakışıksız, çirkin
   • "Münasebetsiz bir davranış."
2. Ters, aksi
   • "Hep böyle münasebetsiz sıralarda beni arar." (Necati Cumalı)
3. Yakışıksız iş gören, sıra, saygı gözetmeyen (kimse)
   • "Doğrusu kızın huyunu bozan, bütün bu münasebetsiz kimselerdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

MÜNASEBETLİ

1. [sıfat] İlişiği olan, ilişkili
2. Uygun, yakışık alan

MÜNAKAŞALI

1. [sıfat] Münakaşası olan, içinde veya üzerinde münakaşa edilen

MÜNAFIKLIK

1. [isim] Arabozanlık

MÜNAVEBELİ

1. [zarf] Sırayla, dönüşümlü olarak, nöbetleşe

MÜNASEBAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İlgiler, ilişkiler

MÜNAKALAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ulaştırma

MÜNASEBET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İlişik, ilişki, ilinti
   • "İzmir'den ordunun başından ve temasa geldiğim siyasi münasebetlerden uzaklaşamazdım." (Atatürk)
   • "Onunla temas ve münasebete girmektense hiçbir şey yapmamayı ve hazır paradan yemeyi tercih ediyorum." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bir münasebeti düşerse söylerim."
2. İki şey arasındaki uygunluk
   • "Yüzle ahlak arasında herhâlde müthiş bir münasebet vardır." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Sebep, vesile, gerekçe, neden

MÜNAKASA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Eksiltme

MÜNAZARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir konu üzerinde, belli kural ve yöntemlere uyularak yapılan tartışma
2. Divan edebiyatında zıt varlıklar ve kavramlar arasındaki karşıtlığı anlatan yazı türü

MÜNAVEBE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nöbetleşme, keşikleme

MÜNAKALE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ulaşım
2. Bir şeyi bir yerden bir yere aktarma

MÜNAKAŞA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tartışma

MÜNACAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yakarış
2. Divan edebiyatında Tanrı'yı öven şiir türü veya şiirin bir bölümü

MÜNAFIK

Kelime Kökeni : Arapça

1. Arabozan
2. Dinî kurallara inanmadığı hâlde inanmış gibi görünen

MÜNAZAA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ağız kavgası, çekişme, münakaşa
2. İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık

MÜNASİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Uygun, yerinde
   • "O şekilde yaşayacak olsam İstanbul daha münasiptir." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Karısını affederek onunla barışmayı daha münasip bulduğunu bildiriyordu." (Haldun Taner)
   • "O makama daha gayur bir zat münasip düşüyordu." (Atilla İlhan)
   • "Kendi çocukları hep kız olduğu için yeğeni Bilâl'i bu işe münasip gördü." (Halide Edip Adıvar)
2. Beğenilen, hoşa giden
   • "Yaşta küçük amma boyda münasip / Sallanıyor bir fidanca dal gibi." (Dadaloğlu)