Başında mün olan 7 harfli 9 kelime var. Mün ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde mün olan kelimeler listesine ya da sonu mün ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.
Karmaşık harflerden başında mün bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.
Harf Sayısına Göre Kelimeler
M N Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler
2 Harfli Kelimeler
NÜ, ÜN
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- MÜNFAİL
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
Gücenmiş, alınmış, kırgın
- "Sende kalmıştı münfail, kırgın / Mustarip gönlümün son ümidi." (Tevfik Fikret)
-
Edilgin
-
[sıfat]
Gücenmiş, alınmış, kırgın
- MÜNTEHA
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Son
-
[sıfat]
Sona ermiş, bitmiş
-
[isim]
Son
- MÜNAZAA
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Ağız kavgası, çekişme, münakaşa
-
İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık
-
[isim]
Ağız kavgası, çekişme, münakaşa
- MÜNASİP
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
Uygun, yerinde
- "O şekilde yaşayacak olsam İstanbul daha münasiptir." (Sait Faik Abasıyanık)
- "Karısını affederek onunla barışmayı daha münasip bulduğunu bildiriyordu." (Haldun Taner)
- "O makama daha gayur bir zat münasip düşüyordu." (Atilla İlhan)
- "Kendi çocukları hep kız olduğu için yeğeni Bilâl'i bu işe münasip gördü." (Halide Edip Adıvar)
-
Beğenilen, hoşa giden
- "Yaşta küçük amma boyda münasip / Sallanıyor bir fidanca dal gibi." (Dadaloğlu)
-
[sıfat]
Uygun, yerinde
- MÜNACAT
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Yakarış
-
Divan edebiyatında Tanrı'yı öven şiir türü veya şiirin bir bölümü
-
[isim]
Yakarış
- MÜNZEVİ
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Topluluktan kaçan, yalnız başına kalmayı seven
-
[isim]
Topluluktan kaçan, yalnız başına kalmayı seven
- MÜNŞEAT
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Sanatlı düz yazı veya mektupların toplandığı dergi
-
Kaleme alınmış, yazılmış şeyler
-
[isim]
Sanatlı düz yazı veya mektupların toplandığı dergi
- MÜNHANİ
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
Eğri
-
[sıfat]
Eğri
- MÜNAFIK
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
Arabozan
-
Dinî kurallara inanmadığı hâlde inanmış gibi görünen
-
Arabozan