Mü ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında mü olan 7 harfli 86 kelime var. Mü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde mü olan kelimeler listesine ya da sonu mü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında mü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MÜESSİS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kurucu

MÜZAHİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Arkalayan, destekleyici, arka çıkan, yardımcı

MÜLKSÜZ

...

MÜMASİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Benzeyen, andıran
   • "Adapazarı havalisinde de buna mümasil bir hadise vukua geldi." (Atatürk)

MÜPTEDİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. Yeni başlayan, acemi

MÜNŞEAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sanatlı düz yazı veya mektupların toplandığı dergi
2. Kaleme alınmış, yazılmış şeyler

MÜSTEAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Takma
   • "Müstear adların hakikilerini saymaya başladı." (Osman Cemal Kaygılı)
2. [isim] Klasik Türk müziğinde bir makam

MÜELLİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kitap yazan veya kitap hazırlayan, bir eseri ortaya koyan ve eserin sahibi olan kimse, yazar

MÜNAZAA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ağız kavgası, çekişme, münakaşa
2. İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık

MÜESSİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Dokunaklı
2. Etkili, sonuçlu
   • "Cümlelerin altında hafif müessir bir eda vardı." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. [isim] Etken

MÜHEYYA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Hazır

MÜPTELA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kötü alışkanlıklara düşkün, meraklı
   • "Kumara müptela."
2. Tutulmuş
   • "Vereme müptela."
3. Âşık, vurgun

MÜHRELİ

1. [sıfat] Mühre ile cilalanmış

MÜJDECİ

1. [isim] Muştucu
2. Öncü
   • "Biz hecenin beş şairi, artık yeni bir çağın müjdecileriydik." (Yusuf Ziya Ortaç)

MÜNTEHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Son
2. [sıfat] Sona ermiş, bitmiş

MÜSAVAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Eşitlik, denklik
   • "Hürriyet, müsavat diye herkesin ağzına bir parmak bal çaldılar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

MÜECCEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İleriye atılmış, ertelenmiş

MÜKAFAT

...

MÜSADİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Rastlayan

MÜBADİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. Başkasının yerine getirilmiş, mübadele edilmiş
2. [isim] Lozan Antlaşması'na göre, İstanbul dışında oturan Rumlarla değiştirilmek üzere Batı Trakya dışındaki Yunanistan'dan getirilen Türkler