Man ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda man olan 5 harfli 23 kelime var. MAN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde man olan kelimeler listesine ya da başında man olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A M N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

NAM

2 Harfli Kelimeler

AM, AN, MA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CEMAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Toplayarak, toplam olarak, hepsini içine alarak

ŞAMAN

...

AZMAN

1. [sıfat] Aşırı gelişmiş
   • "Adam azmanı."
2. Azma
   • "Kurt azmanı bir köpek."
3. [isim] Kerestelik tomruk

TUMAN

1. [isim] Don, şalvar

GÜMAN

...

UMMAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Okyanus

ZAMAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre, vakit
   • "Zaman geçtikçe hafifleyecek yerde, daha ziyade ağırlaşan bir vicdan azabı duyarım." (Ömer Seyfettin)
   • "Nihayet yalnız kaldığım bir zamanı avlayarak yanıma yaklaşıyor." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kaybolmuş şeyleri bulurum ama sen zamanı geçirmişsin, saatini bulamadım." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Bu sürenin belirli bir parçası, vakit
   • "Efendiler, az söylemek çok yapmak zamanı gelmiştir." (Atilla İlhan)
3. Belirlenmiş olan an
4. Çağ, mevsim
   • "Gül zamanı. Çocukluk zamanı."
5. Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler, vakit
6. Dönem, devir
   • "Eski müdür zamanında hayli şımarmış olan bu miskin ve ukala herifi sepetledi." (Haldun Taner)
7. Bir süre ile ilgili durum ve şartlar
   • "Sigarasını efkârlı olduğu zamanlar yaptığı gibi sık nefeslerle çabuk çabuk içiyordu." (Haldun Taner)
8. Olayların oluş ve akış sırasını belirleyen, düzenli ve dönemli gök olaylarını birim olarak kullanan sanal bir kavram
9. Fiillerin belirttikleri geçmiş zaman, şimdiki zaman, gelecek zaman, geniş zaman kavramı
   • "Geldi, gelmiş, geliyor, gelecek, gelir."
10. Yer kabuğunun geçirdiği gelişimde belirlenen ve fosillere göre dörde ayrılan geniş evrelerden her biri

ALMAN

...

UÇMAN

1. [isim] Pilot

ROMAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İnsanın veya çevrenin karakterlerini, göreneklerini inceleyen, serüvenlerini anlatan, duygu ve tutkularını çözümleyen, kurmaca veya gerçek olaylara dayanan uzun edebî tür
   • "Hikâyem tıpkı hayalî, hissî bir roman kadar gariptir diye başladı." (Ömer Seyfettin)
2. Bu türde yazılmış eser

KAMAN

...

YAMAN

1. [sıfat] Güç, etki veya beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan (kimse)
   • "Sen yaman bir inkılapçı olacaksın Yıldız." (Aka Gündüz)
2. Kötü, korkulan (kimse)
3. Alışılmadık, olağanın dışında
   • "Köhne çatısı yaman bir gürültü ile birdenbire sarsıldı." (Ercüment Ekrem Talu)

ORMAN

1. [isim] Ağaçlarla örtülü geniş alan
   • "Bitmez tükenmez bir orman, bir çalılık içinde gidiyorduk." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu ağaçların bütünü

AKMAN

1. [sıfat] Bozulmamış, saf, temiz

KUMAN

...

SAMAN

1. [isim] Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları
   • "Saman altından su yürüten, ürkek, kaypak görünüşlü insanoğlunu tanımışlığı var." (Yahya Kemal)
   • "Saman gibi bir yaşamdı günlük yaşamım ama her şey dışarıdan bakılınca hiç de kötü değildi." (Erhan Bener)

DUMAN

1. [isim] Bir maddenin yanması ile çıkan ve içinde katı zerrelerle buğu bulunan kara veya esmer renkli gaz
   • "Emin ol ki her sigara yakışta / Daha duman tüter tütmez ordayım." (Bekir Sıtkı Erdoğan)
   • "Ama yerine göre karşısına dikilenlere de duman attırır." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ortalığı duman görür, duman etmek isterdi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Havalanan tozların veya sisin oluşturduğu bulanıklık
   • "Köyünün üstüne boz bir duman çökmüştü." (Yahya Kemal)
   • "Sonra sen gazetende istediğin gibi ver dumanı." (Atilla İlhan)
   • "Anadolu notları arasına bugün dumanı üstünde bir Rumeli notu sıkıştırıyorum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Adamın kafasını katiyen aydınlatmamalı, karıştırmalı ve dumana boğmalısınız." (Halide Edip Adıvar)
3. Kötü, yaman
   • "İşimiz duman. Hâlimiz duman."
4. Esrar

SEMAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Diş köklerini kaplayan sert madde
2. Bir metalle temas durumunda ısıtılan ve yüksek sıcaklıkta ayrışarak taşıdığı elementlerden bir veya birçoğunu o metalin yüzeyine yayan madde

AMMAN

...

KEMAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dört telli, çenenin altına dayayarak çalınan yaylı saz
   • "Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Yay