Sonunda l olan 6 harfli 316 kelime var. L harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde l harfi olan kelimeler listesine ya da başında l harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MEYYAL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Eğilimli, eğimli
    • "Kuraldı, semizliğe meyyal bir bünyedeydi." (Yahya Kemal Beyatlı)

TUTKAL

  1. [isim] Deri, kıkırdak vb. hayvansal maddelerden elde edilen, katılaşıp sertleşme özelliğiyle tahta, kâğıt vb. yapıştırmaya yarayan madde

MEŞGUL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Bir işle uğraşan, iş görmekte olan
    • "Belediye doktoru, kışın kimya tecrübeleri ile meşguldü." (Sait Faik Abasıyanık)
    • "Kâtip daha fazla meşgul olmaya lüzum görmeden genç kızı yalnız bırakıp gitti." (Peyami Safa)
  2. Çalışır, kullanılır durumda olan, dolu
    • "Telefon meşgul."

CINGIL

  1. [isim] Küçük üzüm salkımı
  2. Boncuk, gümüş veya altın para ile yapılmış, başlığa veya giysiye takılan süs

AMETAL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Metal olmayan element
    • "Klor, fosfor, oksijen ametaldirler."

BİNGÖL
...
HARDAL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Turpgillerden, 100-150 cm yükseklikte, sarı çiçekli, deriyi yakıcı nitelikte olan ve tohumu hekimlikte kullanılan, tadı acı ve bir yıllık bir bitki (Brassica nigra)
  2. Bu tohumun toz durumuna getirilmiş veya sirke ile karıştırılarak yapılmış macunu
    • "Sofra hardalı."

BREZİL

Kelime Kökeni : İspanyolca

  1. [isim] Baklagillerden bazı ağaçların kırmızı boya çıkarılan odunu

DİNSEL

  1. [sıfat] Dinî

KAPSÜL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Şişe kapağı
  2. Ateşli silahlarda horozun veya iğnenin çarpmasıyla ateş alan, bir tür özel barutla dolu, küçük, yuvarlak metal parça
  3. Oyuncak tabancalarda kullanılan, şerit biçiminde iki kâğıt tabaka arasına konmuş patlayıcı madde
  4. Laboratuvarlarda kullanılan yarım küre biçimindeki kap
  5. Raflı mobilyalarda rafları taşımak için yan tablalara açılan deliklere çakılan ortası delik ve silindir biçimli metal veya plastik araç
  6. Oturma mobilyalarının, masa, sehpa vb. eşyaların ayaklarının altına çakılan, genellikle üç tırnaklı veya ortadan çivili, tepesi bombeli, kalın sacdan pres yapılarak elde edilen araç
  7. Bazı bitkilerde tohumları içinde taşıyan kuru kabuk
  8. Bir organı veya yapıyı çevreleyen kese biçiminde zar
  9. Bazı ilaçların, kolay yutulmak üzere içine konulduğu, ilacın yapısını etkilemeyen jelatinden kap

SANDAL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Sandalgillerden, kerestesi sert ve kokulu bir ağaç (Santalum album)

ŞAPŞAL

  1. [sıfat] Aptalca davranışlarda bulunan, alık (kimse)
    • "O pek sevdiği bahriye elbiselerini çıkarmış, yerine kendine biraz bol gelen, bol geldiği için de onu büsbütün şapşal gösteren bej bir kostüm giymiş." (Haldun Taner)
  2. Üstüne başına önem vermeyen, özen göstermeyen
  3. Bol, dökük ve biçimsiz (giyecek)
    • "Güneşli havada sırtında soluk, şapşal bir empermeabl, ayaklarında cilası kaçmış geniş galoşlar..." (Ömer Seyfettin)

MESAİL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Sorunlar
    • "... ve şair mesail hakkında da noktainazarlarımız bildirildi." (Atatürk)

YOLBUL
...
KANGAL

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Tel, kurşun boru gibi uzun ve bükülebilir şeylerin halka biçiminde sarılmasıyla yapılan bağ
  2. Bu biçimde bükülmüş şeylerin her bir halkası
    • "Beş arkadaş, boyunlarına tel ve ip kangalları geçirmiş..." (Reşat Nuri Güntekin)

PARSEL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] İmar yasalarına göre ayrılıp sınırlanmış arazi parçası

CİNSEL

  1. [sıfat] Cinsiyetle ilgili, cinsî, eşeysel, seksüel

TATSAL

  1. [sıfat] Tat alma duyusu ile ilgili

BİENAL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Yılaşırı

JURNAL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Biriyle ilgili olarak yetkililere verilen kötüleme, ihbar yazısı
    • "Meğer bizimki ayda otuz lirayı hak etmek için her gün beni jurnal edermiş." (Yusuf Ziya Ortaç)
  2. Günlük
    • "Feride'nin jurnali burada bitiyordu." (Reşat Nuri Güntekin)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü