Kö ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında kö olan 5 harfli 24 kelime var. Kö ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kö olan kelimeler listesine ya da sonu kö ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

K Ö Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ÖK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÖYCÜ

1. [isim] Köy sorunlarını kendine iş edinen, köylerin ve köylülerin kalkınması yolunda çalışan kimse

KÖKLÜ

1. [sıfat] Kökü olan
2. Kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, esaslı
3. Soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan

KÖSÇÜ

1. [isim] Mehter takımında kös çalan kimse

KÖSNÜ

1. [isim] Erkek ve dişinin birbirine karşı duydukları cinsel istek, şehvet

KÖLÜK

1. [isim] İş ve yük hayvanı

KÖRÜK

1. [isim] Ateşi canlandırmak için kullanılan ve açılıp kapandıkça içindeki havayı üfleyen araç
   • "Bir taraftan ha bire körüğün ipini çekiyordu." (Reşat Enis)
2. Bazı araçların açılıp kapanabilir üst üste katlanmış bölümü
   • "Biz faytonun körüğü altında fotoğraf çekmeye uğraşıyorduk." (Nazlı Eray)
3. Bazı müzik araçlarında hava vermeye yarayan, el veya ayakla işletilen meşin veya kâğıt bölüm
   • "Akordiyon körüğü."

KÖYLÜ

1. [sıfat] Köyde yaşayan veya köyde doğmuş olan
   • "Biz duyarız en büyük zevkini ruhumuzun / Görünce bir köylünün kıvrılmayan belini." (Ömer Bedrettin Uşaklı)
2. [isim] Köydeş
   • "Hasan benim köylümdür."
3. [isim] Köy halkı
   • "Köylüleri, özellikle onları çok iyi tanıyordu." (Tarık Buğra)
4. Kaba, anlayışsız
   • "Otomobilin içinden köylü kılıklı, tıknaz bir adam çıktı." (Haldun Taner)

KÖPÜK

1. [isim] Sabun, deterjan vb.nin suda erimesinden oluşan beyaz kabarcık
2. Çalkanan, kaynatılan, mayalanan, yukarıdan dökülen sıvıların üzerinde oluşan hava kabarcıkları yığını
   • "Kahve köpüğü."
3. Yapay olarak elde edilen, yumuşak ve esnek dolgu gereci
4. Gaz ve buharların sıvı katmanları ile kuşatılmasından oluşan yığın
5. Hayvanların, bazı kez de insanların ağzında görülen salyamsı kabarcıklar
   • "Hayvanın ağzından taşan beyaz köpüklere biraz da kan karıştı." (Haldun Taner)

KÖMEÇ

1. [isim] Papatya ve ayçiçeğinde olduğu gibi, sapın yassılaşmış ve genişlemiş ucu üzerinde çiçeklerin yan yana toplanması biçimindeki çiçek durumu

KÖRPE

1. [sıfat] Dalından yeni koparılmış, tazeliği üstünde, daha büyümemiş (bitki), kart karşıtı
   • "Körpe fidan."
2. Çok genç (kimse)
   • "Köşedeki masada körpe, ötekinde olgun birer hoş kadın..." (Refik Halit Karay)
3. Yavruluktan henüz çıkmış (hayvan)
   • "Kaplan ve yılan, körpe ceylan hayaliyle gözlerini kapadılar." (Halide Edip Adıvar)
4. Genç, hoş, güzel
   • "Bir vakitler, Mahinur'un körpe rayihasıyla doldurduğu odalar şimdi boş ve sahipsiz." (Haldun Taner)
5. Henüz bozulmamış, yıpranmamış

KÖKSÜ

1. [isim] Ciğer otlarında ve yosunlarda kökü andıran, bitkinin tutunmasına yarayan bölüm

KÖÇEK

1. [isim] Kadın kılığına girip oynayan erkek
   • "Şehrin bütün köçekleri, çengileri çağrılsın!" (Turan Oflazoğlu)
2. Ağırbaşlı davranışları olmayan kimse

KÖMÜŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Manda

KÖŞEK

1. [isim] Bir yaşına kadar olan deve yavrusu

KÖHNE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Eskiyip yıpranmış, bakımsız kalmış
   • "Annemin, çocukluğundan beri yanından ayırmadığı, köhne ciltli, küçük bir Mushaf'ı vardı." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. İçinde yaşanılan zamana göre geride kalmış, eskimiş, çağ dışı
   • "Köhne bir düşünce."

KÖKEN

1. [isim] Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe
   • "Yazının kökeni resimdir."
2. Soy, asıl
3. Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin
4. Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları
5. Tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap

KÖKÇÜ

1. [isim] İlaç yapımında kullanılan kök, kabuk, çiçek, yaprak vb.ni satan kimse

KÖPRÜ

1. [isim] Herhangi bir engelle ayrılmış iki yakayı birbirine bağlayan veya trafik akımının, başka bir trafik akımını kesmeden üstten geçmesini sağlayan ahşap, kâgir, beton veya demir yapı
   • "Bu camiler, bu çeşmeler, bu köprüler rastgele yapılmadı." (Orhan Seyfi Orhon)
   • "Ama siz öteki kıyıya köprü kurmadan geçtiniz." (Salâh Birsel)
2. İki şey arasında bağ veya ilişkiyi sağlayan şey
   • "Annesinin yalnız onunla değil, hiç kimseyle bir köprüsü yoktu." (Murathan Mungan)
3. Geminin önünü iyice görecek bir yükseklikte, sancaktan iskeleye kadar kurulan kumanda yeri
4. Güreşte omuzları yere değdirmemek için ayakları ve alnı yere dayayıp beli yukarı kaldırarak alınan durum
5. Vücudun, sırt yere dönük olarak el, baş veya diz yere dayanarak yay biçimi aldığı durum
6. Olmayan dişlerin yerini tutmak veya takma dişleri ağızdaki dişlere sağlam tutturmak amacıyla yapılan diş protezi

KÖMBE

1. [isim] Un, tuz ve yağ ile yoğrulan kızgın sacda veya fırında pişirilen ekmek

KÖMÜR

1. [isim] Karbonlu maddelerin kapalı ve havasız yerlerde için için yanmasından veya çok uzun süre derin toprak katmanları altında kalıp birtakım kimyasal değişmelere uğramasından oluşan, siyah renkli, bitkisel kaynaklı, içinde yüksek oranda karbon bulunan katı yakıt
   • "Odun kömürü. Maden kömürü."
2. [sıfat] Siyah renkli
   • "Kömür gözlü."