Kund ile başlayan kelimeler

Başında kund olan 19 kelime var. Kund ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kund olan kelimeler listesine ya da sonu kund ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kund bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

KUNDAKLANMAK, KUNDAKLATMAK, KUNDURACILIK

11 Harfli Kelimeler

KUNDAKÇILIK, KUNDAKLAMAK, KUNDAKLANIŞ, KUNDAKLANMA, KUNDAKLATMA, KUNDAKLAYIŞ

10 Harfli Kelimeler

KUNDAKLAMA

9 Harfli Kelimeler

KUNDAKSIZ, KUNDURACI

8 Harfli Kelimeler

KUNDAKÇI, KUNDAKLI

7 Harfli Kelimeler

KUNDURA, KUNDURU

6 Harfli Kelimeler

KUNDAK, KUNDUZ

5 Harfli Kelimeler

KUNDA

D K N U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

DUN

2 Harfli Kelimeler

UN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUNDURACILIK

1. [isim] Kunduracının işi

KUNDAKLANMAK

1. [nsz] Kundaklama işi yapılmak veya kundaklama işine konu olmak

KUNDAKLATMAK

1. [-i] Kundaklama işini yaptırmak

KUNDAKLANMA

1. [isim] Kundaklanmak işi

KUNDAKLANIŞ

1. [isim] Kundaklanma işi veya biçimi

KUNDAKLAMAK

1. [-i] Bebeği kundağa sarmak
   • "Dikmen Yıldızı yapma bebeğini büyük bir dikkat ve özenle tekrar kundakladı." (Aka Gündüz)
2. Bir yeri kundakla yakmak
3. Saçları yemeninin içine toplayarak bağlamak
4. Tüfek namlusunu kundağa bağlamak
5. Ara bozmak, aldatmak
   • "Onu yalnız politika kurtları kundaklamıştır." (Salâh Birsel)

KUNDAKLAYIŞ

1. [isim] Kundaklama işi veya biçimi

KUNDAKÇILIK

1. [isim] Yangın çıkarmak için kundak koyma işi
2. Ara bozuculuk

KUNDAKLATMA

1. [isim] Kundaklatmak işi

KUNDAKLAMA

1. [isim] Kundaklamak işi

KUNDURACI

1. [isim] Kundura yapan veya satan kimse
   • "Bir gün ana oğul kunduracının önünden geçiyorlardı." (Peyami Safa)

KUNDAKSIZ

1. [sıfat] Kundağı olmayan

KUNDAKÇI

1. [isim] Yangın çıkarmak için kundak koyan kimse
   • "Fakat ne çare ki Rum kundakçıları tarafından baştan başa yakılıp yıkılmış." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Tüfek kundakları yapan kimse
3. Ara bozucu

KUNDAKLI

1. [sıfat] Kundağı olan, kundağa sarılmış olan

KUNDURU

1. [isim] Başağı dört sıradan oluşan, bir tür sert, sarı, iyi buğday

KUNDURA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kaba işlenmiş, bağsız, konçsuz ayakkabı
   • "Kundurasının tahta ökçeleri, ıssız Babıali kaldırımlarına vurdukça bir çekiç sesiyle ötüyordu." (Peyami Safa)

KUNDAK

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Yangın çıkarmak için bir yere konulan tutuşmuş yağlı bez parçası vb
   • "Ben şamdanımla evveli kapının önüne yığılan şeyleri, sonra cibinliği, perdeleri, bütün duvarları çeviren kundakları tutuşturacağım." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Tüfek gibi bazı ateşli silahlarda bunları çeşitli yönlere çevirmeye yarayan, namlunun altında bulunan ağaç veya metal bölüm
   • "Amcası Mustafa geldi eve, ona bir kundağı sedefli tüfek getirdi." (Yahya Kemal)
3. Arabalarda dingil yatağı
4. Ara bozma, fitne, fesat

KUNDUZ

1. [isim] Kemirgenlerden, kuyruğu geniş ve yassı, art ayak parmaklarının arası perdeli, ağaçları kemirerek beslenen, su kıyılarında yaşayan, yuvalar ve su setleri kuran, postu değerli bir hayvan, kastor (Castor fiber)

KUNDA

1. [isim] Bir çeşit büyük ve zehirli örümcek