Başında ko olan 8 harfli 149 kelime var. Ko ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ko olan kelimeler listesine ya da sonu ko ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ko bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

K O Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

OK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KONTRAST

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Karşıt, aykırı, zıt
  2. [isim] Karşıtlık, aykırılık, zıtlık

KONUKLUK

  1. [isim] Konuk olma durumu, misafirlik
    • "Gittikleri kasabalarda konuk olduklarını bilirler, konukluğun gereklerine göre davranırlardı." (Necati Cumalı)

KOMPLİKE

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Karmaşık

KOKLAMAK

  1. [-i] Kokusunu duymak için bir şeyi burnuna yaklaştırmak veya bir yerin havasını içine çekmek, koku almak
    • "Köpekler, yılanın parçalarını kokluyor, yemek istemiyorlardı." (Memduh Şevket Esendal)

KOLOİDAL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Zamk, jelatin yapısında olan, koloit nitelikleri taşıyan

KOLLAMAK

  1. [-i] Olmasını, ortaya çıkmasını beklemek, gözetmek
    • "Kocamı kıskanıyor, aradan atmak için vesileler kolluyormuş." (Sermet Muhtar Alus)
  2. Göz önünde tutmak, gözlemek
    • "Daima biraz kollayan, bir tilki gibi tetikte ve hamarat görünürdü." (Abdülhak Şinasi Hisar)
  3. Korumak, gözetmek
    • "O güne kadar ona iyi bak, değerini bil, onu kolla, demişti." (Nezihe Araz)

KOFLAŞMA

  1. [isim] Koflaşmak işi

KOŞTURMA

  1. [isim] Koşturmak işi

KOVDURMA

  1. [isim] Kovdurmak işi

KOKARTLI

  1. [sıfat] Kokardı olan (kimse)
    • "FİFA kokartlı hakem."

KOLAĞASI

  1. [isim] Osmanlı ordusunda yüzbaşı ile binbaşı arasında yer alan rütbe

KOVALAMA

  1. [isim] Kovalamak işi

KOMANDİT

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Bir komandit şirket sermayesinin bir veya birçok ortak tarafından sağlanan bölümü

KOKLATMA

  1. [isim] Koklatmak işi

KOMŞULUK

  1. [isim] Komşu olma durumu
    • "Akrabalıktan öte komşuluk ilişkileri, hiç de seyrek yakınlıklar değildi." (Aydın Boysan)
  2. Komşularla olan ilişki
    • "Bu mahallede o kadar komşuluk yok."

KOVLAMAK

  1. [-i] Birinin yaptığı işi, söylediği sözü yermek, kötülemek, birisini yerip çekiştirmek, fitlemek, gammazlamak

KOZMONOT

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Uzay adamı

KOPARTMA

  1. [isim] Kopartmak işi

KOÇSAMAK

  1. [nsz] Dişi koyun koç istemek

KOGNİTİF

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Bilişsel

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü