Başında ko olan 5 harfli 94 kelime var. Ko ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ko olan kelimeler listesine ya da sonu ko ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ko bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

K O Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

OK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KOYAK

  1. [isim] Vadi
    • "Bir koyağa girip küçük bir çalılığa saklandılar." (Yahya Kemal)
  2. Karalarda akarsu aşındırmasıyla oluşmuş, bir yöne doğru eğimli, uzunluğuna çukurluk
  3. Dağlar ve kayalıklarda oluşmuş doğal çukur
    • "Yaylasını koyak koyak gezerim." (Halk türküsü)

KOÇAK

  1. Yürekli (erkek)
  2. Eli açık, cömert

KOŞUM

  1. [isim] Araba hayvanının kayış takımı, koşum takımı
    • "Koşumlarındaki ziller şıngırdadılar." (Necati Cumalı)
  2. Hayvanın arabaya koşulması

KONYA
...
KORUN

  1. [isim] Üst derinin en dış tabakası
    • "Korun tabakası deriyi koruyan bir oluşumdur."

KOALA
...
KOLİT

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Kalın bağırsak iltihabı

KOYUŞ
...
KOYUN

  1. [isim] Geviş getirenlerden, eti, sütü, yapağısı ve derisi için yetiştirilen evcil hayvan (Ovis aries)
    • "Kafa göz yara yara Hüsn ü Aşk'ı okuyor, hayranları da koyun kaval dinler gibi dinliyorlardı." (Asaf Halet Çelebi)
  2. Verilen buyruklara uyan, kendi kişiliğini gösteremeyen kimse

KOTON

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. Pamuktan yapılmış olan (kumaş vb.)

KOLLU

  1. [sıfat] Kolu olan
    • "Kollu sandalye."
  2. Herhangi bir biçimde kolu olan

KODES

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Tutukevi, hapishane, karakol
    • "Belki kodese tıkarlar, hazır olsun." (Sait Faik Abasıyanık)

KONAK

  1. [isim] Büyük ve gösterişli ev
    • "İstirahat için İstanbul'a gelmiş, bu konağı alıp yerleşmişti." (Ömer Seyfettin)
  2. Vali, kaymakam gibi yüksek dereceli devlet görevlilerinin resmî konutu
  3. Konakçı
  4. Araba veya hayvanla bir günde alınan yol
    • "Buradan orası beş konaktır."
  5. Yolculukta geceyi geçirmek için inilen, konaklanılan yer

KOVCU

  1. [sıfat] Söz getirip götüren, arkadan çekiştiren, fitneci, fitçi, gammaz

KOŞUK

  1. [isim] Nazım, manzume
  2. Koşma, türkü

KORSE

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] İnce görünmek için kullanılan esnek iç giysisi
  2. Herhangi bir darbeden zarar görmemesi için boyna takılan, bel fıtığı gibi durumlarda bedeni düzgün tutmaya yarayan nesne

KORTE

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Âşıktaşlık, flört
    • "Sade sen değil, bütün mahalle kızları mı korte ediyor?" (Reşat Nuri Güntekin)

KOMŞU

  1. [isim] Konutları yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları ad
  2. [sıfat] Sınır ortaklığı bulunan, mücavir
    • "Komşu bahçeler arasında da pek kullanılmayan yan kapılar vardı." (Çetin Altan)

KOKMA

  1. [isim] Kokmak işi
    • "Yıkanmamayı ve böylece pis pis kokmayı bile göze alırlarmış." (Salâh Birsel)

KONDU

  1. [isim] Gecekondu
    • "Bir kondum vardı, onu sattım ve yarışmaya katılmak için buraya geldim." (Muammer İzgü)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü