Ki

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [bağlaç] Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz
    • "Uzun değneklerine dayanmış çobanlar iddia ederler ki memba sularının her biri bir ayrı derde devadır." (Refik Halit Karay)
  2. Özneyi, tümleci güçlendirerek cümlenin temel bölümüne bağlayan bir söz
    • "Siz ki beni tanırsınız, niçin böyle düşünüyorsunuz? Bir adam ki söz dinlemez..."
  3. "Öyle, o kadar, o denli" vb.nden sonra, kullanıldığı cümleye güç katan bir söz
  4. İkinci cümledeki yargının birincideki hareketin yapılışı sırasında görülerek şaşıldığını bildiren bir söz
    • "Kapağı kaldırmış ki sandık bomboş. Bir de ağzıma aldım ki şeker gibi tadı var."
  5. İki cümlede anlatılan durumların uyuşmazlığını bildiren bir söz
    • "Ama o bir şey yapmamıştı ki onun hiç kabahati yoktu." (Osman Cemal Kaygılı)
  6. Yakınma, kınama vb. duygular anlatmak için bir cümlenin sonuna getirilen bir söz
    • "O beni sevmez ki! Sana güvenilmez ki!"
  7. Bir soru cümlesinin sonuna getirildiğinde şüphe veya endişe anlatan bir söz
    • "Acaba gelmez mi ki? Bunu bana bırakırlar mı ki? Acaba ceza verirler mi ki?"
  8. Bazı kelimelerin sonuna bir ek gibi eklenerek birtakım zarflar, yeni edatlar oluşturan bir söz: Belki, çünkü, hâlbuki, mademki, sanki gibi

Kelime Anlamı Kaynağı : Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü

Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:

Ki kelimesi baş harfi k son harfi i olan bir kelime.Başında k sonunda i olan kelimenin birinci harfi k , ikinci harfi i . Başı k sonu i olan 2 harfli kelime.

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.