Ki ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ki olan 7 harfli 39 kelime var. Ki ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ki olan kelimeler listesine ya da sonu ki ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ki bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİŞİSEL

1. [sıfat] Kişi ile ilgili, kişiye ilişkin, kişinin kendi malı olan, şahsi, zatî
   • "Kimse ... kişisel çıkar yahut nüfuz sağlamak amacıyla dince kutsal sayılan şeyleri istismar edemez..." (Anayasa)

KİTAPÇI

1. [isim] Kitap satan kimse
2. Kitap bastırıp satan kimse

KİREMİT

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Çatıları örtmekte kullanılan, yan yana dizilerek suyu aşağıya geçirmeden dışarı akıtacak biçimde yapılmış, kızıl toprağın renginde, pişmiş balçık levha
   • "Geçen gün kiremitleri aktarmak için dama çıkmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)

KİKİRİK

1. [isim] Zayıf, ince, uzun boylu kimse

KİREÇÇİ

1. [isim] Kireç taşından kireç elde eden veya satan kimse

KİRALIK

1. Kiraya verilecek olan

KİRİŞÇİ

1. [isim] Kiriş yapan veya satan kimse

KİLLEME

1. [isim] Killemek işi

KİYASET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Akıllıca davranış, akıllılık

KİLİSLİ

...

KİŞNEME

1. [isim] Kişnemek işi veya sesi
   • "Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle / Canlandı o meşhur ova at kişnemesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)

KİLOLUK

1. Herhangi bir kilo ağırlığında
   • "Üç kiloluk paket."
2. Bir kilo ağırlığında
   • "Kiloluk çay."

KİRİZMA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Toprağı derince kazarak altını üstüne getirme
   • "Erkekler bütün gün bahçelerinde bağ budar, gül aşılar, kirizma yaparlarken..." (Haldun Taner)

KİŞMİRİ

1. [sıfat] Çekici, albenili
2. Esmer
   • "Sonra karşıda oturan kişmiri, narin kızın kendisini süzdüğünü görünce kalan suyu ona uzattı." (Osman Cemal Kaygılı)

KİMESNE

1. [zamir] Kimse
   • "Türk diline kimesne bakmaz idi." (Âşık Paşa)

KİFAYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yeterli miktarda olma, yetme, kâfi gelme
   • "Kazandığım para benim sade hayatıma kifayet ediyor." (Halide Edip Adıvar)
2. Bir işi yapabilecek yetenekte olma, yeterlik, liyakat, iktidar

KİMYEVİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kimyasal

KİBARCA

1. [zarf] Kibar bir insana yakışacak biçimde
   • "Otobüse binmeden önce şoförün ehliyeti var mı, yok mu, kibarca sorun." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)

KİRDECİ

1. [isim] Kirde yapan veya satan kimse

KİNİNLİ

1. [sıfat] İçinde kinin bulunan
   • "Sana bir kadeh de kininli konyak vereyim." (Sait Faik Abasıyanık)