Ki ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında ki olan 5 harfli 33 kelime var. Ki ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ki olan kelimeler listesine ya da sonu ki ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ki bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİFAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaşayacak kadar rızık

KİLİT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Anahtar, düğme gibi takılıp çıkarılabilen bir parça yardımıyla çalışan kapatma aleti
   • "Sonunda kapının kilidi göz yaşlarıma dayanamadı." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "O gün her tarafı kilit kürek altına aldı." (Ömer Seyfettin)
   • "... evime kilit kürek ol diye onun sırtını okşar." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir yanı değirmi, öbür yanına demir çubuk geçirilmiş olan yarım halka
3. Atların alnından alt çenesine uzanan beyazlık

KİSVE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kılık kıyafet
   • "Lakin bir türlü ahaliye mahsus kisveyi üzerinden atamamış..." (Refik Halit Karay)
2. Hacıların Kâbe'de giydikleri beyaz üstlük

KİZİR

1. [isim] Köy muhtarı yardımcısı
2. Köy kâhyası
3. Köy bekçisi

KİNİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. Sinik

KİTLE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan topluluğu
   • "Kendimi bu acı ve acıklı kitlenin bir parçası gibi hissediyordum." (Halide Edip Adıvar)
2. Kütle

KİLİS

...

KİNLİ

1. [sıfat] Öç almak isteyen, kin tutan

KİMÜS

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Yemeklerin mide öz suyuyla karıştıktan sonra aldığı durum

KİRVE

1. [isim] Sünnet olan çocuğun bütün masraflarını üstlendikten sonra sünnet sırasında çocuğu kucağına alarak elini, kolunu tutan ve bütün hayatı boyunca çocuk üzerinde babasına yakın hak taşıyan kimse

KİRİL

...

KİLİM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Döşeme, divan gibi yerlere serilen, genellikle desenli, havsız, kalın, kıl veya yün dokuma
   • "Dikmen Yıldızı'nın gözleri yerdeki kırmızı sarı çubuklu kilime takıldı." (Aka Gündüz)

KİKLA

1. [isim] Lapinagillerden, güzel renkli, 50 cm uzunluğunda bir balık (Labrus berggylta)

KİMSE

1. [zamir] Herhangi bir kişi, kim olduğu bilinmeyen kişi, şahıs, nefer
   • "Kimsenin girdisi çıktısı, alacağı borcu ile uğraşmak istemiyordum." (Necati Cumalı)

KİNİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kınakınadan elde edilen ve sıtmanın tedavisinde kullanılan beyaz alkaloit, kinin sülfatı
   • "İkinci gün sıtmadan şüphelendik, kuvvetli dozda kinin verdik." (Reşat Nuri Güntekin)

KİLÜS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bağırsaktan gelen, içinde yağ damlacıkları bulunan ak kan

KİTAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ciltli ve ciltsiz olarak bir araya getirilmiş, basılı veya yazılı kâğıt yaprakların bütünü
   • "Ona son olarak rüya için kitaptaki tabiri aramanın abes olduğunu söylediğimi hatırlıyorum." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Müfettiş Bey güldü ama babacan gülüşü değildi bu; tam tersine, işini kitaba uydurmuşların güveni vardı onda." (Tarık Buğra)
2. Herhangi bir konuda yazılmış eser
   • "Acaba bir edebiyat kitabında hazır bir tarif bulamaz mıyız?" (Falih Rıfkı Atay)
3. Kutsal kitap

KİLİZ

1. [isim] Hasır otu

KİLLİ

1. [sıfat] İçinde kil bulunan
   • "Killi kütle. Killi şist."

KİBAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan (kimse)
   • "İşte senin bu kibar, bu efendi hâllerine bayılıyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Seçkin, değerli
   • "Fazla bolluk da görmemiş bir ailenin kibar eşyaları sessiz bir şekilde âdeta hitap ediyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Zengin, soylu, köklü (kimse, aile)
   • "Telefona giderek kibar ve varlıklı insanlara has bir şive ile köşkten otomobili istetti." (Haldun Taner)
4. [isim] Büyükler, ulular