Ki ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında ki olan 5 harfli 37 kelime var. Ki ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ki olan kelimeler listesine ya da sonu ki ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ki bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİTLE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan topluluğu
   • "Kendimi bu acı ve acıklı kitlenin bir parçası gibi hissediyordum." (Halide Edip Adıvar)
2. Kütle

KİRDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Genellikle mısır unuyla yapılan bir tür pide

KİTRE

1. [isim] Gevenden çıkarılan bir tür zamk, kestere

KİMÜS

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Yemeklerin mide öz suyuyla karıştıktan sonra aldığı durum

KİZİR

1. [isim] Köy muhtarı yardımcısı
2. Köy kâhyası
3. Köy bekçisi

KİMSE

1. [zamir] Herhangi bir kişi, kim olduğu bilinmeyen kişi, şahıs, nefer
   • "Kimsenin girdisi çıktısı, alacağı borcu ile uğraşmak istemiyordum." (Necati Cumalı)

KİNOA

...

KİLER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Evlerde yiyecek, içecek ve erzakın saklandığı oda, ambar veya dolap
   • "Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu." (Ömer Seyfettin)

KİLİZ

1. [isim] Hasır otu

KİLLİ

1. [sıfat] İçinde kil bulunan
   • "Killi kütle. Killi şist."

KİNCİ

1. [sıfat] Öç almak isteyen, kin tutan, kindar

KİRVE

1. [isim] Sünnet olan çocuğun bütün masraflarını üstlendikten sonra sünnet sırasında çocuğu kucağına alarak elini, kolunu tutan ve bütün hayatı boyunca çocuk üzerinde babasına yakın hak taşıyan kimse

KİRPİ

1. [isim] Kirpigillerden, uzunluğu 25-30 cm olan, sırtı dikenlerle kaplı memeli hayvan (Erinaceus europaeus)

KİNLİ

1. [sıfat] Öç almak isteyen, kin tutan

KİKLA

1. [isim] Lapinagillerden, güzel renkli, 50 cm uzunluğunda bir balık (Labrus berggylta)

KİRLİ

1. [sıfat] Leke, toz vb. ile kaplı, pis, murdar, mülevves
   • "Perdeci, çapaklı gözlerini kirli yumruklarıyla ovuşturarak cevap verdi." (Peyami Safa)
2. Aybaşı durumunda bulunan (kadın)
3. Toplumun değer yargılarına aykırı olan
   • "Bu isim bana bir zamanlar İstanbul'un en kirli âlemlerinde yuvalanmış bir simayı hatırlattı." (Halit Ziya Uşaklıgil)

KİLİT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Anahtar, düğme gibi takılıp çıkarılabilen bir parça yardımıyla çalışan kapatma aleti
   • "Sonunda kapının kilidi göz yaşlarıma dayanamadı." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "O gün her tarafı kilit kürek altına aldı." (Ömer Seyfettin)
   • "... evime kilit kürek ol diye onun sırtını okşar." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir yanı değirmi, öbür yanına demir çubuk geçirilmiş olan yarım halka
3. Atların alnından alt çenesine uzanan beyazlık

KİLİM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Döşeme, divan gibi yerlere serilen, genellikle desenli, havsız, kalın, kıl veya yün dokuma
   • "Dikmen Yıldızı'nın gözleri yerdeki kırmızı sarı çubuklu kilime takıldı." (Aka Gündüz)

KİFAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaşayacak kadar rızık

KİBAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan (kimse)
   • "İşte senin bu kibar, bu efendi hâllerine bayılıyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Seçkin, değerli
   • "Fazla bolluk da görmemiş bir ailenin kibar eşyaları sessiz bir şekilde âdeta hitap ediyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Zengin, soylu, köklü (kimse, aile)
   • "Telefona giderek kibar ve varlıklı insanlara has bir şive ile köşkten otomobili istetti." (Haldun Taner)
4. [isim] Büyükler, ulular