Ke ile başlayan 9 harfli kelimeler

Başında ke olan 9 harfli 65 kelime var. Ke ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ke olan kelimeler listesine ya da sonu ke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ke bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KETENPERE

1. [isim] Dolandırıcılık

KENETLEME

1. [isim] Kenetlemek işi

KEKEMELİK

1. [isim] Kekeme olma durumu, rekâket

KELEPÇELİ

1. [sıfat] Kelepçesi olan
2. Bileklerine kelepçe takılmış olan
3. [zarf] Kelepçe takılı olarak

KEDİBASTI

1. [isim] Bütün yüzeye tutkal sürmeyi gerektirmeyen işlerde, fırçayı aralıklı bastırarak tutkal sürme işi

KEFENLEME

1. [isim] Kefenlemek işi veya durumu

KERTİKSİZ

1. [sıfat] Kertiği olmayan

KESELENME

1. [isim] Keselenmek işi

KESİCİLİK

1. [isim] Kesici olma durumu

KESKENMEK

1. [nsz] El ile veya başka bir şeyle vuracak gibi yapmak

KEŞİKLEME

1. [isim] Almaş, münavebe

KETUMİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ağzı sıkılık
   • "Ketumiyet, onca, erkeklerde bile az görülen bir fazilettir." (Halide Edip Adıvar)

KEYFETMEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [nsz] Hoş ve eğlenceli vakit geçirmek

KESBETMEK

1. [nsz] Kazanmak, elde etmek
   • "İş bu mertebe ciddiyet kesbetmiş mi birader?" (Atilla İlhan)

KESENEKÇİ

1. [isim] Keseneği alan kimse, iltizamcı, kesimci, mültezim

KEFELEMEK

1. [-i] Atı kefe (II) ile silip tüylerini parlatmak

KEŞFETMEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [-i] Var olduğu bilinmeyen bir şeyi bulmak
   • "İki genç kadın, birbirlerini keşfeden iki yalnız çocuk gibi memnundular." (Halide Edip Adıvar)

KESELİLER

1. [isim] Kanguru gibi, dişilerinin karnında yavrularını taşımaya yarayan kese bulunan hayvanlar takımı

KENEVİRCİ

1. [isim] Kenevir yetiştiren kimse

KENTÇİLİK

1. [isim] Şehircilik