Ke ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ke olan 6 harfli 60 kelime var. Ke ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ke olan kelimeler listesine ya da sonu ke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ke bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KEÇECİ

1. [isim] Keçe yapan veya satan kimse

KERVAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük hayvanı katarı
   • "Aşağı doğru inen kervan yavaş yavaş söğütlüğe kadar geldi." (Falih Rıfkı Atay)
2. Toplu olarak birbiri ardınca gelen şeyler
   • "Kervana karışmalı, ne gerisinde kalmalı ne başında durmalı." (Falih Rıfkı Atay)

KENTER

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Atın hızlı ve düzenli gidişi

KERTİK

1. [sıfat] Kertilmiş olan
2. [isim] Kertilmiş yer, gedik, çentik

KEFERE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Müslüman olmayanlar, kâfirler
   • "Kefereye aldırmayın, hâlden anlar heriflerdir." (Peyami Safa)

KESMİK

1. [isim] Kesilmiş sütün koyu bölümü
2. Başakla karışık iri saman
3. Taş gibi olmuş toprak parçası

KENDİR

1. [isim] Kenevir
2. [sıfat] Kenevirden yapılmış

KEFİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Arapların kullandığı ve omuzları da örten, püsküllü erkek baş örtüsü

KELİME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Anlamlı ses veya ses birliği, söz, sözcük
   • "Tayyare kelimesine alışan millet, uçak kelimesine de alışır." (Orhan Veli Kanık)
   • "Kelimenin tam anlamıyla bu işin bütün çilesini çekti."

KENTLİ

1. [sıfat] Şehirli

KEŞİDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Banka ve her tür piyango ikramiyesinde çekme, çekiliş
2. Arap harfli yazıda bazı harflerin baş tarafı yazıldıktan sonra süs için çekilen uzatma

KEŞKEM

...

KESENE

1. [isim] Sözleşme, yazılı anlaşma
2. [sıfat] Götürü, toptan
   • "Şimdi bu, kesene işlerine girişiyor, mekteplere ekmek veriyor. Trabzonlu bir ortakla bir eskici koltukçu dükkânı işletiyor." (Memduh Şevket Esendal)

KEVSER

...

KEFELİ

1. [sıfat] Kefesi olan

KEPAZE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Niteliksiz, değersiz
   • "Hele o İspanyol nezlesi, illetlerin en kepazesi..." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Onu kepaze etmek için bu rolü vermişlerdi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Utanmaz, rezil
3. Gülünç
4. [isim] Talim yaparken kullanılan gevşek ok yayı

KEMERE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Gemi güvertesinin enine konmuş kirişlerinden her biri

KESTEL

...

KEFEKİ

1. [isim] Yapılarda kullanılan açık renkli, delikli, hafif, işlenmesi kolay, ateşe dayanıklı bir tür taş
2. Diş taşı

KERHEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Tiksinerek, iğrenerek
2. İstemeyerek, istemeye istemeye, gönülsüz olarak