Ke ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında ke olan 5 harfli 83 kelime var. Ke ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ke olan kelimeler listesine ya da sonu ke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ke bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KENAR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka
   • "O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi." (Orhan Veli Kanık)
   • "Kenar gezme dolan yâr gel içeri / Bize mihman olan yâr gel içeri." (Halk türküsü)
   • "Hâlâ, elinde bir bohça yapmak istediği bez parçasının kenarını bastırıyordu."
2. Bir şeyi çevreleyen çizgi
3. Pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri
   • "Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade."
4. Merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer
   • "Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar." (Memduh Şevket Esendal)
5. Yan
6. Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri
   • "Bir üçgenin kenarları."

KEŞAN

...

KELEP

1. [isim] Büyük iplik çilesi
   • "İplik masuraları koca koca teknelerle keleplere taşınır, keleplerde çözülürdü." (Orhan Kemal)
2. Bağlam, demet

KEDER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Acı, üzüntü, dert, sıkıntı, ıstırap, tasa
   • "Ya hasta yahut bir kederi var." (Halide Edip Adıvar)

KESİT

1. [isim] Bir şey enlemesine veya boylamasına kesildiğinde ortaya çıkan yüzey
   • "Ağacın kesiti."
2. Bir toplumun bölümü, kesim
3. Ayırıcı özellikleriyle belirlenen süreç
4. Bir cisim düz olarak kesildiğinde ortaya çıkan düzlemin biçimi, makta
   • "Bir kürenin her kesiti daire biçiminde olur."

KESEK

1. [isim] Bel, çapa veya sabanın topraktan kaldırdığı iri parça
2. Tezek
3. Çimen yapmak için üzerindeki otuyla birlikte çıkarılmış çayır parçası

KEBZE

1. [isim] Kürek kemiği

KEPEK

1. [isim] Un elendikten sonra, elek üstünde kalan kabuk kırıntıları
2. Başın derisinde oluşan küçük, beyaz pulcuklar
3. Bazı deri hastalıklarında deriden dökülen parçacıklar

KESİN

1. [sıfat] Şüphe ve duraksamaya yer bırakmayan veya geri dönülmeyen, değişmez, mutlak, kati, maktu
   • "Sevmem kesin sözleri, bir kesin söz duydum mu tersine söylemek gelir içimden." (Nurullah ataç)
2. [zarf] Kesinlikle

KEYFİ

...

KESME

1. [isim] Kesmek işi
2. Teneke, sac vb.ni kesmek için kullanılan makas
3. [sıfat] Küp biçiminde veya köşeli olarak kesilmiş olan
   • "Dört tarafı kesme billur kapaklı bir eski saat." (Refik Halit Karay)
4. [sıfat] Kesin, değişmez, maktu
   • "Kesme fiyat."
5. Kesme işareti
6. Nazımda veya nesirde, bir cümleyi sonu anlaşılacak biçimde yarım bırakma sanatı, kat
7. Kıyılarımızda yaygın olarak bulunan, yuvarlak tepeli, 5 m kadar boylu, her dem yeşil, yaprakları küçük ve kenarları testere dişli, çiçekleri yeşilimsi beyaz renkli olan bir süs ağacı, akçakesme (Phillyrea latifolia)
8. Çizgisel iki doğru parçası ve bir eğri yayı ile sınırlanan düzlem yüzeyi
9. İki çekimin birbirine doğrudan doğruya bağlanmasından, iki ayrı çekimin birbirini izlemesinden doğan durum
10. Lokum

KETON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Karbonil grubuna iki alkil kökünün bağlanmasıyla türeyen birleşik

KEBAN

...

KEFİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimse
   • "Her hâllerine ben kefilim diyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Kefil olmak istediğiniz adamı evvela benden soracaksınız." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KESİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yoğun
2. Saydam olmayan
3. Sık, kalın

KESİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir birimin bölündüğü eşit parçalardan birini veya birkaçını anlatan sayı
   • "Yarım, üçte bir, yüzde üç birer kesirdir."

KEŞİŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hristiyanlarda, manastırda yaşayan, evlenmemiş papaz, karabaş, rahip
   • "Büyük din adamlarının keşiş hayatı sürmesi boşuna mı dersiniz?" (Haldun Taner)

KENET

1. [isim] İki sert cismi birbirine bağlamaya yarayan, iki ucu sivri ve kıvrık metal parça
   • "Bu mevsimde kızlar ikişer, üçer kişilik gruplara ayrılır ve birbirlerine kenet gibi yapışırlardı." (Reşat Nuri Güntekin)

KERTİ

1. [isim] Kerte (I)
2. [sıfat] Bayat (ekmek, et)

KEHLE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bit
   • "Günah kirli, kehle yüklü / Çamaşırlarımı yudum." (Ahmet Muhip Dranas)