Başında kan olan 8 harfli 39 kelime var. Kan ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kan olan kelimeler listesine ya da sonu kan ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kan bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A K N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KAN

2 Harfli Kelimeler

AK, AN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KANBİYİT

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Hidratlı doğal demir silikat

KANTONİT

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Doğal bakır sülfürü

KANUNSUZ

  1. [sıfat] Yasası olmayan, yasasız
    • "Yeni kanunu anlamak, dinlemek için önce kanunsuz olmak lazımdır." (Sait Faik Abasıyanık)
  2. Yasaya aykırı
    • "Kanunsuz bir grev barikatında ilk kurşun senin alnına çarpar." (Çetin Altan)

KANITSIZ

  1. [sıfat] Kanıtı olmayan

KANATÇIK

  1. [isim] Küçük kanat
  2. Baklagillerin çiçek tacında bulunan, yan iki taç yapraktan her biri
  3. Kuşların başparmak ve birinci parmak kemiklerine bağlı teleklerinin bütünü

KANAATLİ

  1. [sıfat] Kanaatkâr

KANCASIZ

  1. [sıfat] Kancası olmayan

KANTARMA

  1. [isim] Azılı atları zapt etmek için dillerini bastıracak biçimde yapılmış demir araç
    • "Gururu okşanılan bir erkek ise ağzına kantarma geçirilmiş bir küheylan kadar âcizdi, elinizde esirdir." (Hüseyin Cahit Yalçın)

KANÇILAR

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Elçiliklerde, konsolosluklarda yazı ve evrak işlerini yürüten görevli

KANKALIK
...
KANTARCI

  1. [isim] Kantar yapıp satan kimse
  2. Kantarda tartan kimse
  3. Çarşıya, pazara getirilen şeyleri tartıp vergisini toplayan görevli

KANDIRIŞ

  1. [isim] Kandırma işi veya biçimi

KANDİLCİ

  1. [isim] Cami ve minarelerin kandillerini yakan kimse
  2. Kandil yapan veya satan kimse

KANIKMAK

  1. [-e] Kanmak, gönlü kanmak

KANIKLIK

  1. [isim] Elindekinden hoşnut olma durumu, kanaat, kanaatkârlık

KANTİNCİ

  1. [isim] Kantin işleten kimse

KANAVİÇE

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] El işleri için kullanılan seyrek dokunmuş keten bezi
  2. Bu bezin üzerine yapılmış olan işleme
  3. Çuval olarak kullanılan kendirden veya kenevirden yapılmış seyrek bez

KANADALI
...
KANALİZE

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] "Yönlendirmek, bir düzene koymak" anlamındaki kanalize etmek ve "yönlenmek, bir düzene konulmak" anlamındaki kanalize olmak birleşik fiillerinde geçen bir söz

KANKIZIL
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü