Kab ile başlayan 8 harfli kelimeler

Başında kab olan 8 harfli 14 kelime var. Kab ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kab olan kelimeler listesine ya da sonu kab ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kab bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAK

2 Harfli Kelimeler

AB, AK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KABALACI

1. [isim] Kabala (I) konusunda uzmanlaşmış kimse, kabala ile uğraşan kişi

KABZIMAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Meyve ve sebze üreticileri ile satıcılar arasında aracılık eden kimse, sebze meyve toptancısı, çiçekçi esnafı, komisyoncu

KABAKLIK

1. [isim] Karpuz veya kavunun ham olma durumu
2. Başın tüysüz veya dazlak olma durumu
3. Bilgisizlik, görgüsüzlük

KABARTMA

1. [isim] Kabartmak işi
2. Bir biçimin veya bir süslemenin düz yüzey üzerindeki çıkıntısı
3. Kil, alçı, taş vb. işlenebilir gereçleri girintili çıkıntılı yüzeyler durumunda biçimlendirerek yapılmış olan eser, rölyef
   • "Bir sanatkâr eliyle alçıdan yapılmış, bembeyaz, tertemiz bir kabartma." (Peyami Safa)
4. [sıfat] Kabartılarak yapılmış olan
   • "Kabartma harita."

KABALİST

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kabalacı (I)
   • "Şair, âlim, mütefennin, feylesof, mutasavvıf ve kabalist olduğu kadar hayalperverdi." (Ömer Seyfettin)

KABIZLIK

1. [isim] Kabız

KABUSSUZ

...

KABARCIK

1. [isim] İçi su, hava dolu ufak kabartı veya kürecik
   • "Bardağın içindeki maden suyu kabarcıklarının pıtır pıtır söndüğü bile duyuluyordu." (Haldun Taner)
2. Vücutta oluşan sivilce gibi küçük şişkinlik
3. Kabartı
   • "Köy, dağın ortasında, toprak kabarcıkları gibi dizilen evleriyle bir mezarlığa benziyordu." (Halide Edip Adıvar)
4. Metal biliminde sıvı veya katıların içinde oluşan gaz hacmi

KABADAYI

1. [isim] İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse
   • "Ramazan, sertliği, zulmü ile ün salmış bir kabadayı idi." (Halide Edip Adıvar)
2. [sıfat] Yürekli
   • "Doğrusu kabadayı çocuktur."
3. Bir şeyin en iyisi, başta geleni
   • "Bunun en kabadayısı yüz bin lira."

KABARALI

1. [sıfat] Kabara çakılmış olan
   • "Erkekler kabaralı ayakkabılarıyla birer ikişer evlerine döndüler." (Necati Cumalı)

KABUKSUZ

1. [sıfat] Kabuğu olmayan

KABARMAK

1. [nsz] Ağırlığı artmadan hacmi büyümek
   • "Ekmek iyi kabardı."
2. Yağışlardan veya kaynamaktan taşmaya yüz tutmak
   • "Çay birdenbire kabararak şosenin rampalarını aşar ve epeyce zararlara sebep olur." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Niceliği artmak, büyümek
   • "Masraf kabardı."
4. Şişmek, genişlemek
   • "İhtiyarın zayıf damarları kabarmış kıllı elleri dizlerinin üstündeydi." (Peyami Safa)
5. Hayvanların tüyleri dikilmek
6. Kumaş üzerinde tüyler oluşmak, havlanmak
   • "Bu kumaş çabuk kabardı."
7. Islanıp veya ısınıp yerinden kurtulmak
   • "Masanın kaplaması kabardı."
   • "Dolabın boyası kabardı."
8. Deniz dalgalanmak, büyük dalgalar oluşmak
9. Bulanmak
10. Öfke, sevgi vb. duygular gittikçe güçlenmek
    • "Bu olayı duyunca delikanlının yüreği öç alma duygusuyla kabarır." (Necati Cumalı)
11. [nsz] Kafa tutmak, öfkelenip üstüne yürüyecek gibi davranmak
12. Böbürlenmek, gururlanmak
    • "Kumandan, atını şahlandırarak hurra hurra diye kendisini alkışlayan keyifli halka boyun kırarak kabarıyordu." (Ömer Seyfettin)

KABARECİ

1. [isim] Kabare oyuncusu
   • "Şu üç delikanlı bugün gerçekten Avrupa klası birer kabareci olma yolundadır." (Haldun Taner)

KABLOSUZ

1. [sıfat] Kablosu olmayan
2. Kablo olmaksızın bağlantı sağlayan (araç, gereç)