Kab ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında kab olan 5 harfli 11 kelime var. Kab ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kab olan kelimeler listesine ya da sonu kab ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kab bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAK

2 Harfli Kelimeler

AB, AK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KABAK

1. [isim] Kabakgillerden, sürüngen gövdeli, sarı çiçekli, birçok türü olan bir bitki (Cucurbita)
   • "Kendi yarın cehennem olur gider, kabak bizim başımıza patlar." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bu bitkinin türlerine göre yemeği ve tatlısı yapılan ürünü
3. Esrarkeşlerin kullandığı bir çeşit nargile
4. Kabak kemane
   • "Siperin içinde birkaç nefer ayakta ileriye bakıyor, öbürleri aşağı oturmuş konuşuyorlar, gülüyorlar, türkü söylüyorlar, kabak çalıyorlar." (Ömer Seyfettin)
5. [sıfat] Ham, tatsız (kavun, karpuz)
6. [sıfat] Tüysüz, dazlak
   • "Kaba kabak gibi tıraşlı!" (Halide Edip Adıvar)
7. [sıfat] Dişleri aşınarak yüzeyi düzleşmiş olan (taşıt lastiği)
8. [sıfat] Bilgisiz, görgüsüz, kaba
9. Kısa boynuzlu hayvan

KABİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Olabilir, mümkün
   • "Ben onu bir göreyim, dedi, kabil mi?" (Peyami Safa)
   • "Şu sırta kadar çıkmazsak kabil değil, faciayı tamamıyla göremezsiniz, diyor." (Falih Rıfkı Atay)

KABİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Küçük, özel bölme
   • "Telefon kabini."
2. Gemilerde, uçaklarda, uzay gemilerinde küçük bölme
3. Uçakta yolcuların oturduğu bölüm
4. Plajda soyunma yeri
   • "Sonra kabinini gösterdi Özer'e. Hadi giyin, kabinimin kapısından gel al beni." (Necati Cumalı)

KABUK

1. [isim] Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır
   • "Ağaç kabuğu."
   • "Meyve kabuğu."
   • "Midye kabuğu."
   • "Hani, insanın bir yerinde bir çıban çıkar da kabuk tutar." (Burhan Felek)
2. Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü
3. Bir sıvı veya gazı dıştan saran, sert katman
   • "Yer kabuğu."
4. Deri üzerinde bir yaranın veya sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm
5. Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı
   • "Herhâlde kabuklu bir deniz hayvanının kabuğu kesmiş olacak." (Sait Faik Abasıyanık)

KABAN

1. [isim] Dik yokuş
2. Tepe

KABLO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Elektrik akımı iletiminde kullanılan ve yalıtkan bir madde ile sarılı bulunan metal tel
   • "Telgraf kablosu."
   • "Telefon kablosu."

KABİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Mezar, sin
   • "Ve serin serviler altında kalan kabrinde / Her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter." (Yahya Kemal Beyatlı)

KABIZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dışkının katılığı yüzünden büyük abdest bozamama veya güçlükle bozma durumu, peklik, kabızlık, ishal karşıtı
2. Azrail tarafından ruh teslim alınma, ölme
3. Alma
4. Kavrama, el ile tutma

KABUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olma
   • "Her mihnet kabulüm yeter ki / Gün eksilmesin penceremden." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Kabul ettiler, meclis dağıldı." (Memduh Şevket Esendal)
2. Konukları veya işi olanları yanına, katına alma
   • "Kış yaklaştığı için Nevin'in hafta başı kabulleri hararetleniyordu." (Peyami Safa)
   • "... beni bahçesinde çınar ve dut ağaçlarının gölgesinde kabul etti." (Ahmet Haşim)
3. Sunulan bir şeyi, armağanı alma
4. Bir öneriyi uygun bulma, onaylama
5. Bir yere alınma
   • "Okula kabulüm için dilekçe verdim."
6. Akseptans

KABZA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Silah, kılıç vb. şeylerde tutulacak yer, tutak, sap
   • "Kabzası altın kakmalı palası elinden düşmüştü." (Feridun Fazıl Tülbentçi)

KABUS

...