Ka ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ka olan 6 harfli 248 kelime var. Ka ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ka olan kelimeler listesine ya da sonu ka ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ka bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KAKIMA

1. [isim] Kakımak işi

KASNAK

1. [isim] Enli çember
   • "Eski mahalledeki bir kız gibi kasnak işlesin." (Halide Edip Adıvar)
2. Kalbur, tel vb. şeylerin tahta çemberi
3. Nakış işlemek için gergef gibi kullanılan, kumaşı germeye yarayan, tahtadan çember
4. Bir sütunun gövdesini oluşturan silindir biçimindeki taşların her biri
5. Kıyıları oluk biçiminde pervazlı, metal ve tahtadan yapılmış çember
6. Pehlivanların giydikleri kispetin bele gelen bölümü
7. Makinelerde, bir milden başka mile hareket geçiren kayışların takıldığı demir çember

KAZARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Kaza sonucu, yanlışlıkla, bilmeden, kazaen, ezkaza
   • "Kazara çarptım herifçioğluna, koyduğu şeytan minarelerinin üstüne kıçüstü düşüverdi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Rastgele, tesadüfen
   • "Köşkün kapısından kazara postacı geçse sapsarı kesilirdi." (Ömer Seyfettin)

KAPKAÇ

1. [isim] Kapıp kaçmak yoluyla yapılan bir çeşit hırsızlık

KAKLIK

1. [isim] Kaya ve ağaç oyuklarında su birikintisi

KAVLAK

1. [sıfat] Kabuğu dökülmüş
   • "Kavlak bir ağaç."
2. Güneşten derisi soyulan (kimse)
3. [isim] Yer altı boşluklarının tavan ve yan duvarlarında bulunan gevşemiş veya düşebilir kaya parçası

KANARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kesimevi, mezbaha

KASMAK

1. Kasları gergin duruma getirmek
   • "Karaköy civarını kasıp kavuran iki serseri çocuğu enselerinden yakalayıp huzuruna getirmiştim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. [-i] Kısaltmak
   • "Derhâl asabi, ince, deli sesi çınlamaya başlar, etrafı kasıp kavurur ve kıyametleri koparırdı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Daraltmak
   • "Dışarıda ortalığı kasıp kavuran bir ayaz vardı." (Cahit Uçuk)
4. Baskısı altında tutmak

KAYTAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Pamuk veya ipekten sicim
   • "Nefise titreyerek bir küçük torbaya benzeyen bu atlas kesenin kaytanını çözdü, ağzını açtı." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Yelkeni yarı kapatmak için kullanılan örgü halat

KANEPE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Birkaç kişinin oturabileceği genişlikte koltuk, çekyat
   • "Kanepe ile koltuklardan ikisini indirir, aşağıya çekidüzen veririz." (Refik Halit Karay)

KAROÇA

...

KARLUK

...

KATYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir çözeltinin elektrolizi sırasında katotta toplanan iyon, artın

KANCIK

1. [isim] Hayvanlarda dişi
2. [sıfat] Dönek, güvenilmez
3. Kadın

KAPIDA

1. [zarf] Çok yakın zamanda, gelmek üzere
   • "Kış kapıda."

KAYRAN

1. [isim] Orman içinde geniş ve çıplak alan, düzlük

KAZEVİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Saz veya kamıştan örülmüş büyük sepet, zembil

KABİNE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bakanlar Kurulu, hükûmet
2. Hekim muayenehanesi
   • "Rengi doktor kabinelerinin kapılarındaki cilalı siyah levhalar gibi parlıyor." (Aka Gündüz)
3. Kabin
   • "Bir kabineye girip soyundum." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Hela

KARAĞI

1. [isim] Ateş karıştırmaya yarayan, eğri uçlu demir çubuk

KARDEŞ

1. [isim] Aynı anne babadan doğmuş veya anne babalarından biri aynı olan çocukların birbirine göre adı
   • "Öz kardeş. Üvey kardeş. Kız kardeş. Erkek kardeş."
2. Yaşça küçük olan çocuk
3. [ünlem] Adı bilinmeyen kimselere söylenen bir seslenme sözü
   • "Güle güle Fahri Bey kardeşim!" (Sait Faik Abasıyanık)
4. Aralarında çok değer verilen ortak bir bağ bulunanlardan her biri
   • "Din kardeşi."