K ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda k olan 3 harfli 61 kelime var. K harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde k harfi olan kelimeler listesine ya da başında k harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SİK

1. [isim] Erkeklik organı

LOK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Gemileri, farklı iki su düzeyinin birinden öbürüne aşırmak için yapılmış ara havuz

ÇAK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Yırtık, yarık

SAK

1. [sıfat] Uyanık, gözü açık, müteyakkız
2. Uykusu hafif

SIK

1. [sıfat] Benzerleri veya parçaları arasında çok az aralık bulunan, seyrek karşıtı
   • "Ağaçları sık bir bahçe. Sık saç."
2. Çok bulunan, çok rastlanan
3. [zarf] Kısa zaman aralıklarıyla, az aralıklarla
4. [zarf] Aralıksız olarak, aralarında az aralık bırakarak
   • "Çiçekleri çok sık diktik."

ASK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Asklı mantarlara özgü üreme organı

CUK

1. [zarf] "Tam yerine denk gelmek, uygun gelmek, yakışmak" anlamlarındaki cuk oturmak deyiminde geçen bir söz

İLK

1. [sıfat] Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı
   • "Gözlerini açınca ilk işi saatine bakmak oldu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. [isim] Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni
   • "İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk." (Necati Cumalı)
3. [zarf] Birinci olarak, en başta
   • "İlk hatırladığım olay..."

IRK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu
   • "Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır." (Salâh Birsel)
2. Soy
   • "Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı." (Refik Halit Karay)
3. Bir canlı türünde aynı karakteri taşıyan canlıların oluşturduğu alt bölüm

BÜK

1. [isim] Ovada veya dere kıyısında çalı ve diken topluluğu
2. Böğürtlen
3. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar
4. Dönemeç

ROK

...

ÖRK

1. [isim] Hayvanları çayıra bağlamaya yarayan kalın ip, örük

TOK

1. [sıfat] Açlığını gidermiş, doymuş, aç karşıtı
2. Sık ve kalın dokunmuş (kumaş)
3. Kalın ve gür (ses)
   • "Biraz tok, biraz derinden gelen bir sesle..." (Yusuf Ziya Ortaç)
4. Sevgi, sevecenlik, başarı, para, mal vb. şeyleri elde etmiş ve bunlara kavuşmuş olan

ARK

1. [isim] İçinden su akıtmak için toprağı kazarak yapılan açık oluk, arık

ELK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Kuzey Avrupa'da yaşayan, geniş dallı boynuzları olan, iri bir tür geyik

BOK

1. [isim] Dışkı
2. Güç durum
   • "Boka batmak. Boka düşmek."
3. [sıfat] Hor görülen, tiksinilen
   • "Bırak şu bok herifi."

ÇOK

1. [sıfat] Sayı, nicelik, değer, güç, derece vb. bakımından büyük ve aşırı olan, az karşıtı
   • "Bana matematik çok kolay geldi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Mehmetçiğimiz ayrıca anıtlara layıktır. Onun köylere kadar anıtlaştırılmasını çok görmem." (Peyami Safa)
   • "Sonra, çok şükür biz de bu dünyada bir şeyler gördük, diyerek rahat rahat ölür." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. [zarf] Aşırı bir biçimde
   • "Ben annemi çok severim."

BEK

1. [sıfat] Sert, katı
2. Sağlam

YOK

1. [sıfat] Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı
   • "Yok canım, ben belediye taraflısı değilim. Sizden yanayım." (Memduh Şevket Esendal)
   • "İki saatte ağaç yetiştireceklermiş. -Yok, devenin başı!"
   • "Kurtulmak için ya yok olmalı ya yok etmeli." (Atilla İlhan)
   • "İttihat ve Terakki'nin yok olduğu bir günde ben İttihatçı'yım diyen bu adam, onun var olduğu günlerde, kötülüklerine bütün gücü ile karşı koyan adamdı." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Yasak
   • "İçki, sigara yok."
   • "Yok yok, gidelim!"
3. [isim] Olmayan, bulunmayan şey
   • "Sen yoktan anlamaz mısın?"
4. [edat] "Hayır" anlamında kullanılan bir söz
   • "Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler."
5. [bağlaç] Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz
   • "Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin."
6. [bağlaç] Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz
   • "Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler!"
   • "Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım." (Atilla İlhan)
7. [edat] Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir
   • "Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin."

FOK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Etçiller takımının fokgiller familyasından, 1-2 m boyunda, postu değerli, memeli deniz hayvanı, ayı balığı (Phoca)