K ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında k olan 5 harfli 613 kelime var. K harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde k harfi olan kelimeler listesine ya da sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında k bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KELEK

1. [isim] Olgunlaşmamış, ham kavun
2. Irmaklarda işleyen ve şişirilmiş tulumlar üzerine kurulan bir çeşit sal
3. [sıfat] Yer yer çıplaklığı veya boşluğu olan
   • "Kelek mısır."
4. [sıfat] Kılsız
   • "Kelek tulum."
5. [sıfat] Aptal

KUMUK

...

KASNI

1. [isim] Çadıruşağı, şeytantersi ağacı vb. bitkilerden elde edilen bir zamk

KİFAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaşayacak kadar rızık

KISIŞ

1. [isim] Kısma işi
   • "Yeşil gözlerini iki ince renk çizgisine çeviren bir kısışla güldü." (Halide Edip Adıvar)

KIYIM

1. [isim] Kıyma işi
2. Kıyılma biçimi
   • "Bu tütünün kıyımı iri."
3. Görev yönünden kötü bir duruma sokma, haksızlığa uğratma

KABİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Küçük, özel bölme
   • "Telefon kabini."
2. Gemilerde, uçaklarda, uzay gemilerinde küçük bölme
3. Uçakta yolcuların oturduğu bölüm
4. Plajda soyunma yeri
   • "Sonra kabinini gösterdi Özer'e. Hadi giyin, kabinimin kapısından gel al beni." (Necati Cumalı)

KADİT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Güneşte veya hafif alevde kurutulmuş et
   • "Sıtmalı arabacıların titredikleri, cılız, kadidi çıkmış öküzlerin iç ezici bir şekilde düşündükleri görülürdü." (Sait Faik Abasıyanık)
2. İskelet
3. [sıfat] Çok zayıf
   • "Gözlerini kadit elleriyle iyice ovdu." (Ömer Seyfettin)

KALIP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir şeye biçim vermeye veya eski biçimini korumaya yarayan araç
   • "İstenilen kalıplarda ve istenilen nüanslarda heykeller yapılabilir." (Peyami Safa)
   • "Lakin sonra mandalın gürültüsü, kanadın gıcırtısını duyunca hemen yerine donmuş, yatmış, kalıp kesilmişti." (Refik Halit Karay)
   • "Hekimler epeyce çalıştılar, ilaç verdiler ise de fayda etmedi. Bir hafta sonra kalıbı dinlendirdi." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Aklı yerinde ama sabaha çıkamayacağına kalıbımı basarım." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Biçki modeli, patron
3. [sıfat] Genellikle küp biçiminde yapılmış olan
   • "Bir kalıp peynir."
   • "İki kalıp sabun."
4. Gösterişli görünüş
   • "Kalıbına bakarsan aslan gibi."
5. Biçim, durum
   • "Muayyen bir kalıba girecek insana benzemiyordu." (Halide Edip Adıvar)

KAZIL

1. [isim] Kıldan bükülmüş, çuval dikmekte kullanılan ip, sicim

KISKA

1. [isim] Arpacık soğanı

KAKIÇ

1. [isim] Balık avında kullanılan, ucu demir kancalı bir çeşit zıpkın

KAYAK

1. [isim] Kar, su veya çim üzerinde kaymak için ayağa takılan araç
2. Bu aracı kullanarak yapılan spor

KİKLA

1. [isim] Lapinagillerden, güzel renkli, 50 cm uzunluğunda bir balık (Labrus berggylta)

KUZEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Teyze, dayı, hala veya amcanın erkek çocuğu, erkek yeğen, böle

KANTO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tuluat tiyatrolarında oyundan önce genellikle kadın sanatçıların şarkı söyleyip dans ederek yaptığı gösteri
   • "Eski bir dolabın kırık aynası karşısında 'Telgrafın Telleri'ni söyler, kırıta kırıta kanto oynardı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bu gösteri sırasında söylenen şarkı

KOMUT

1. [isim] Askerlere, izcilere, öğrencilere beden eğitimi çalışmalarında veya bir tören sırasında bir durumdan başka bir duruma geçmeleri için verilen buyruk, emir

KOŞAM

1. [isim] Avuç
2. İki avuç dolusu

KALCI

1. [isim] Kal işi yapan kimse

KASIK

1. [isim] Vücudun karın ile uyluk arasındaki bölümü
   • "Tabancayı kılıfsız olarak kuşağının arasına, sol kasığının üstüne yerleştirdi" (Necati Cumalı)