K ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında k olan 3 harfli 69 kelime var. K harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde k harfi olan kelimeler listesine ya da sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında k bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİM

1. [zamir] "Hangi kişi?" anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir soru sözü
   • "Bunu kim söyledi?"
   • "Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur." (Halit Ziya Uşaklıgil)
   • "Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında / Bir namazlık saltanatın olacak / Taht misali o musalla taşında." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Bambu ağacından takım kim, ben kim?" (Haldun Taner)

KEŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yağı alınmış sütten veya yoğurttan yapılan peynir
2. Kış için kurutulan yağsız, tuzsuz yoğurt

KOZ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ceviz
   • "Artık iki taraf da son kozlarını oynamak, sonlarının üzerine yürümek zorunda idiler." (Tarık Buğra)
   • "Mümeyyiz Efendi varsın bekçi ile kozunu pay etsin..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. İskambil oyunlarında diğer kâğıtları alabilen, onlara üstün tutulan belirli renk ve işaretteki kâğıt
   • "Zavallının iratlarında oturan kiracılarla uğraşarak kırmadığı koz, çevirmediği dolap kalmıyordu." (Ömer Seyfettin)
3. Başarı fırsatı olan elverişli durum, saldırış ve savunma fırsatı
   • "Başvurduğu bu olağanüstü tabiyede varlığını değil, yokluğunu koz olarak kullanmıştır." (Haldun Taner)
4. Karşısındakini alt edecek etkili şey

KEM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Noksan, eksik
   • "Kem akçe."
2. Kötü, fena (göz, söz vb.)

KER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kuvvet, kudret

KIĞ

1. [isim] Koyun, keçi veya deve pisliği

KİR

1. [isim] Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik
   • "Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var." (Halide Edip Adıvar)
2. Utanılacak durum, leke, şaibe

KIL

1. [isim] Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı
   • "Hikmet Bey yaman adam, dikkat ettim, hiç istifini bozmadı, kılı kıpırdamadı." (Haldun Taner)
   • "Senin gibi kılı kırk yaran bir kıza name beğendirme başarısından dolayı sevgiliniz beyefendiyi kutlarım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeyi kılıfına uydurduktan sonra kılına halel gelmez." (Muammer İzgü)
   • "Yüzlerce Berlinli kendisini seyrediyormuş gibi kılını kıpırdatmadan resim yapardı." (Salâh Birsel)
2. Keçi tüyü
3. [sıfat] Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan
   • "Kıl kilim."
   • "Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek." (H. Türküsü)
4. [sıfat] Huysuz, geçimsiz (kimse)
5. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

KAL

1. [isim] Bir alaşımdaki madenlerin erime derecesi farkından yararlanarak bunları birbirinden ayırma işlemi

KAV

1. [isim] Ağaçların gövdesinde veya dallarında yetişen bir tür mantardan elde edilen ve çabuk tutuşan, süngerimsi madde
2. Yılanın deri değiştirirken attığı deri

KUŞ

1. [isim] Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı
   • "Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Sokağa çıkmak, çocukların arasına karışmak için pencerede, kafeste kuş gibi çırpınırım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kaç gündür helak oluyor fukara, biraz dinlensin; kuş kadar canı var, temelli eriyip bitecek!" (Atilla İlhan)
   • "Ege kıyısının kuş uçmaz, kervan geçmez bir nahiyesinde muallimdim." (Halikarnas Balıkçısı)

KEP

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Başlık, sipersiz şapka
2. Asker şapkası
3. Hemşirelerin giydiği başlık
4. Bazı törenlerde profesör ve öğrencilerin giydikleri özel başlık

KEF

...

KOD

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Harf
2. Şifre

KİŞ

...

KÜF

1. [isim] Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar
2. Pas

KAK

1. [isim] Elma, armut vb. meyvelerin kurutulmuşu
   • "Armut kakı."
   • "Kayısı kakı."
2. [sıfat] Zayıf ve kuru (kimse)

KUL

1. [isim] Tanrı'ya göre insan, abd
   • "Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez."
   • "Ben serüvenlere kul olmayacağım, serüvenler bana kul olacak." (Atilla İlhan)
   • "Kulunuz bu kadar yıl yaşadım, kahveye adımımı atmış değilim." (Haldun Taner)
2. Köle
   • "Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. Ve beyler yalnız kendi kullarını değil, kullarının evladını da satabilirlerdi." (Halide Edip Adıvar)
3. Karavaş

KİL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak

KAT

1. [isim] Bir yapıda iki döşeme arasında yer alan daire veya odaların bütünü
   • "Yemekten sonra evin üst katında, ocaklı bir odaya çıktık." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bir yüzey üzerine az veya çok kalın bir biçimde, düzgün olarak yayılmış bulunan şey
   • "Bir kat yufka, bir kat peynir."
3. Üst üste konulmuş şeylerden her biri, tabaka
4. Giyeceklerde takım
   • "Birer kat elbise ile kalacağız." (Aka Gündüz)
5. Apartman dairesi
6. Ön, yan
   • "Salim, Sait Faik'in Yaşar Nabi katındaki telif ücretini artırmakta büyük rol oynamıştır." (Salâh Birsel)
7. Huzur
8. Bükülen veya kıvrılan bir şeyin her kıvrımı
   • "Kumaşın katı."
9. Makam, mevki
10. Kez, defa, misil
    • "Bu, ondan iki kat pahalı."
11. Katman
12. Tekrarlanan bir sayının toplamı
    • "6, 9, 12 ve 15 sayıları 3 sayısının katlarındandır."