K ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında k olan 3 harfli 69 kelime var. K harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde k harfi olan kelimeler listesine ya da sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında k bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÖZ

1. [isim] Küçük kor parçası

KUŞ

1. [isim] Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı
   • "Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Sokağa çıkmak, çocukların arasına karışmak için pencerede, kafeste kuş gibi çırpınırım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kaç gündür helak oluyor fukara, biraz dinlensin; kuş kadar canı var, temelli eriyip bitecek!" (Atilla İlhan)
   • "Ege kıyısının kuş uçmaz, kervan geçmez bir nahiyesinde muallimdim." (Halikarnas Balıkçısı)

KIŞ

1. [isim] Kuzey yarım kürede 22 Aralık-21 Mart tarihleri arasındaki zaman dilimi, sonbaharla ilkbahar arasındaki soğuk mevsim
   • "Kıştı. Yerler iki karış kar tutmuştu." (Tarık Buğra)
2. Çok soğuk hava

KOD

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Harf
2. Şifre

KEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Saçı dökülmüş olan (kimse)
   • "Hekimler ne bilirmiş? Kelin medarı olsa kendi başında olur. Onlar ölmeyecek mi?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki)
   • "Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Gelişmemiş, cılız (bitki)
   • "Kel bir ağaç."
4. İçinde az eşya bulunan

KOT

1. [isim] Giysi yapılan bir tür mavi, kaba pamuklu kumaş, blucin
2. [sıfat] Bu kumaştan yapılan (giysi)
   • "Kot pantolon."

KIÇ

1. [isim] Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, popo, makat
2. Deniz teknelerinde art taraf
   • "Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü." (Sait Faik Abasıyanık)
3. [sıfat] Arka bölümde olan
4. Bacak, ayak

KIL

1. [isim] Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı
   • "Hikmet Bey yaman adam, dikkat ettim, hiç istifini bozmadı, kılı kıpırdamadı." (Haldun Taner)
   • "Senin gibi kılı kırk yaran bir kıza name beğendirme başarısından dolayı sevgiliniz beyefendiyi kutlarım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeyi kılıfına uydurduktan sonra kılına halel gelmez." (Muammer İzgü)
   • "Yüzlerce Berlinli kendisini seyrediyormuş gibi kılını kıpırdatmadan resim yapardı." (Salâh Birsel)
2. Keçi tüyü
3. [sıfat] Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan
   • "Kıl kilim."
   • "Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek." (H. Türküsü)
4. [sıfat] Huysuz, geçimsiz (kimse)
5. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

KÖS

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Savaşlarda, alaylarda at, deve veya araba üzerinde taşınan ve işaret vermek için kullanılan büyük davul
   • "Politikacılar onun olumlu isteklerini kös dinler mi, dinlemezler mi o zaman görürüz." (Haldun Taner)

KOK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Maden kömürünün damıtılmasıyla elde edilen, birleşiminde kömürden çok daha az oranda uçucu madde bulunan katı yakıt, kok kömürü

KİN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Öç almayı amaçlayan gizli düşmanlık, garaz
   • "Adımız miskindir bizim / Düşmanımız kindir bizim." (Yunus Emre)
   • "İstanbul'dan ayrılmana o sebep oldu, diye gizli gizli ona kızacak, kin bağlayacaktım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Biz kimseye kin tutmayız / Kamu âlem birdir bize." (Yunus Emre)
   • "Herkes ancak bir iki düşman için kin duyar." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KÜT

1. [sıfat] Kısa ve kalınca
   • "Küt parmaklar."
2. Keskin olmayan

KUT

1. [isim] Mutluluk

KUP

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Giysi kesimi, kesimle verilen biçim

KAK

1. [isim] Elma, armut vb. meyvelerin kurutulmuşu
   • "Armut kakı."
   • "Kayısı kakı."
2. [sıfat] Zayıf ve kuru (kimse)

KEF

...

KIĞ

1. [isim] Koyun, keçi veya deve pisliği

KES

1. [isim] Genellikle yakmak için kullanılan iri saman

KİK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Futa
   • "Kısacık boyuyla üç çifte kikine yerleşerek dümen kullanırdı." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KİR

1. [isim] Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik
   • "Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var." (Halide Edip Adıvar)
2. Utanılacak durum, leke, şaibe