K ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında k olan 3 harfli 69 kelime var. K harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde k harfi olan kelimeler listesine ya da sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında k bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Futa
   • "Kısacık boyuyla üç çifte kikine yerleşerek dümen kullanırdı." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KEF

...

KUP

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Giysi kesimi, kesimle verilen biçim

KUT

1. [isim] Mutluluk

KAN

1. [isim] Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı
   • "Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı." (Ömer Seyfettin)
   • "Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş." (Peyami Safa)
   • "O görüntü gözlerimin önünde canlanınca kan beynime sıçrıyor, kendimi kaybediyorum." (Ahmet Ümit)
   • "Şimdiyse durum değişmiş, şu sazevinde oturanlar toprak için kan bile dökebilirlerdi." (Yahya Kemal)
2. Soy
   • "O da benim kanımdan."
   • "Her şeye karşın iş adamlığı kanına işlemişti." (Tahsin Yücel)

KES

1. [isim] Genellikle yakmak için kullanılan iri saman

KÜF

1. [isim] Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar
2. Pas

KIR

1. [isim] Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk
   • "Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Düşük siyah bıyıklarına, sakalına pek az kır düşmüş olan Selim Paşa, karısından çok genç görünüyordu." (Halide Edip Adıvar)
2. [sıfat] Bu renkte olan
   • "Kır sakal. Kır at."

KÜL

1. [isim] Yanan şeylerden artakalan toz madde
   • "Ocağın külleri üstünde duran tenceredeki fasulyeyi bitirdiler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Tatlı bir cızırtı çıkararak çabucak tutuşur, mavi ve sincabi bir buhar bırakarak kül oluverirdi." (Ömer Seyfettin)

KOL

1. [isim] İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm
   • "Sade çocuğuna değil, eşine de kol kanat gerer, ona da analık eder." (Haldun Taner)
   • "Bunlar şehir subaşısının adamları, dizdarlardı. Kol geziyorlardı." (Ömer Seyfettin)
   • "Polis düdükleriyle yeniden fırladım. Meğer hırsızlar kola çıkmış." (Ragıp Akyavaş)
   • "Selami de kolları paçaları sıvayıp Ali Naci'nin yardımına koşmuştu." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Vücudunun bu bölümünü saran bölümü
   • "Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "İnsanı üşütmeyen, ılık gezginci bir yağmur bulutu ağır ağır kol geziyordu." (Tarık Dursun K)
3. Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça
   • "Bazı ülkelerde sansürün kol gezdiği görülüyor." (Ahmet Kabaklı)
4. Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü
5. Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal
6. Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü
7. Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça
8. Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım (II), şube, branş
   • "Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları."
9. Karakol
   • "Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi." (Refik Halit Karay)
10. İş takımı, ekip, grup
    • "Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı." (Sait Faik Abasıyanık)
11. Kanat
    • "Sağ kol. Sol kol."
12. Dizi, düzen
    • "Yürüyüş kolu."
13. Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

KÖK

1. [isim] Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm
   • "Benliğe kök salan gönül bağlarını kim tarif edebilir?" (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu işi kökünden halletmek için kızını derhâl evlendirmeye karar vermişti." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
   • "Kelebeklerin kökünün kuruduğu bir dünyada çocuk istemem." (Tahsin Yücel)
   • "Bizimkilerin de amacı aynı / Doğan güneşle birlikte kökünüzü kazıyıp / Yeryüzünde bırakmamak izinizi." (Turan Oflazoğlu)
2. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi
3. Bazı şeylerde dip bölüm
   • "Diş kökü."
4. Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane
   • "Üç kök maydanoz."
5. Dip, temel, esas
   • "Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu." (Halide Edip Adıvar)
6. Kaynak, köken
   • "Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
7. Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü
8. Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür
9. Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimede nitelik değiştirmeden geçebilen atom kümesi
10. Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

KAŞ

1. [isim] Gözlerin üzerinde kemerli birer çizgi oluşturan kısa kıllar
   • "Aşçıbaşı, kırçıl kaşlarını biraz daha çatıp karşıma çömeliyor." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Dönüp ardına baktı, bakmasıyla kaşlarını çatması bir oldu, yüzü kararıverdi." (Burhan Günel)
   • "El yanında yıkar gider kaşını / Tenhalarda gülüşünü sevdiğim." (Ruhsati)
   • "Kaşla göz arasında eline bir mikrofon verdiklerinden adamın sesi herkesi bastırır oldu." (Haldun Taner)
2. Kemerli ve çıkıntılı şey veya yer
   • "Altın yüzük yaptırdım, kaşı sensin sevdiğim" (Halk türküsü)
3. Sarp kayalık, uçurum
4. Eyerin ön ve arkasındaki çıkıntılı bölüm
5. Duvar, bağ ve bahçelerde toprak yığarak yapılan sınır, set

KIT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İhtiyaca yetmeyecek kadar az, bol karşıtı
   • "O devirde bizim gibi henüz askere gitmemiş şoförler çok kıttı." (Aka Gündüz)
2. Az, yetersiz (duygu, söz vb.)
   • "Sözü kıt bir adamdı." (Halikarnas Balıkçısı)

KIL

1. [isim] Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı
   • "Hikmet Bey yaman adam, dikkat ettim, hiç istifini bozmadı, kılı kıpırdamadı." (Haldun Taner)
   • "Senin gibi kılı kırk yaran bir kıza name beğendirme başarısından dolayı sevgiliniz beyefendiyi kutlarım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeyi kılıfına uydurduktan sonra kılına halel gelmez." (Muammer İzgü)
   • "Yüzlerce Berlinli kendisini seyrediyormuş gibi kılını kıpırdatmadan resim yapardı." (Salâh Birsel)
2. Keçi tüyü
3. [sıfat] Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan
   • "Kıl kilim."
   • "Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek." (H. Türküsü)
4. [sıfat] Huysuz, geçimsiz (kimse)
5. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

KAZ

1. [isim] Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabani veya evcil kuş (Anser)
2. [sıfat] Budala

KIZ

1. [isim] Dişi çocuk
   • "Düşüncesi bu noktaya gelince birdenbire Azize'nin küçük kızını hatırladı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Kız gibi oğlan."
   • "Sen kızı kandıracaksın, sonra kaynananla gidip kızı isteyeceksin." (Halide Edip Adıvar)
2. Bakire
   • "Bulursam namuslu bir kızla evleneceğim." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Yemekten sonra sürgün herifin aklını yoklamak için, kızım sana dedim, gelinim sen işit, demeye getirip sordu." (Kemal Tahir)
3. Üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı
   • "Karo kızı."
   • "Şimdi de kucağında evirip çevirdiği İngiliz malı, kız gibi mavzerine bakıyor, gözlerini ondan ayırmıyordu." (Tarık Buğra)
4. [ünlem] Dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan bir seslenme sözü

KÜP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Su, pekmez, yağ vb. sıvıları veya un, buğday gibi tahılları saklamaya yarayan, geniş karınlı, dibi dar toprak kap
   • "Ahırda kırık bir küpün içine, samanlarla çuvalların altına saklamış, gitti, getirdi." (Haldun Taner)
   • "O zamandan beri küpe dönmüş. Hâlbuki o zamanlar ne ince bir kızdı." (Haldun Taner)
   • "Ertesi günü babam horozun ölüsünü bulunca küplere bindi." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Hamiyetini bu felsefeye uydurarak küplerini doldurmayı bilenler bu memlekette bolluk içinde yaşarlar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Sarhoş

KAR

1. [isim] Havada beyaz ve hafif billurlar biçiminde donarak yağan su buharı
   • "Kıştı, yerler iki karış kar tutmuştu." (Tarık Buğra)
   • "Ben kışın kar yağarken bile kova kova soğuk su dökünürüm." (Refik Halit Karay)
   • "Karda yürüyüp izini belli etmemek, cümlesiyle tarif edilen bu sinsilik, hedefine asla varamayan adi bir hiledir." (Peyami Safa)

KIN

1. [isim] Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı
2. Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

KİL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak