Kün ile biten kelimeler

Sonunda kün olan 10 kelime var. KÜN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kün olan kelimeler listesine ya da başında kün olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

GAYRİMÜMKÜN

6 Harfli Kelimeler

ÇÖKKÜN, DÜŞKÜN, GÖÇKÜN, KÜSKÜN, MÜMKÜN

5 Harfli Kelimeler

BÜKÜN, RÜKÜN, SÖKÜN, YÜKÜN

K N Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

NÜ, ÜN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GAYRİMÜMKÜN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Olmaz, imkânsız

DÜŞKÜN

1. [sıfat] Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı, meraklı, tutkun
   • "Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır." (Halide Edip Adıvar)
   • "Şiire milletçe düşkün oluşumuzun sebeplerini araştırırken kafiye merakımıza takıldım." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Sigara düşkünü."
2. Geçim sıkıntısına düşmüş
   • "Eski arkadaşının düşkün bulunduğu hâlinden anlaşılıyordu." (Refik Halit Karay)
3. Yoksulluk sebebiyle mutluluk ve refahını yitirmiş
   • "Zavallı, arabasını satmış, düşkün bir hâldeydi." (Yahya Kemal Beyatlı)
4. Yaşlılık, hastalık vb. sebeplerle çalışma gücünü yitirmiş
5. Değer ve onurunu yitirmiş
   • "Düşkün kadın."

KÜSKÜN

1. [sıfat] Küsmüş olan, gücenik, dargın, muğber
   • "Hamdune Hanım, aksi, küskün bir kadındı." (Ömer Seyfettin)
2. [isim] Küstüm otu
3. Gelişmemiş, küçük kalmış

MÜMKÜN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Muhtemel, olabilir, olası
   • "İhtiyar adamın ağzından bir kelime almak mümkün olmuyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

GÖÇKÜN

1. [sıfat] Göçecek duruma gelmiş
   • "Göçkün bir ev."
2. Göçebe
3. Yaşı ilerlemiş (kimse), çok yaşlı (kimse)

ÇÖKKÜN

1. [sıfat] Çökmüş olan
2. Vücut, akıl ve ruhça gücü azalmış olan
   • "Gerçekten de çökkün, üzgün ve zavallı bulmuştu onu." (Tarık Buğra)

RÜKÜN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir şeyin en güçlü ve sağlam yönü
2. Bir kurulun, bir topluluğun en önemli üyelerinden her biri

YÜKÜN

1. [isim] İyon

SÖKÜN

1. [isim] "Birçok kişi veya şey birbiri ardından gelmek, görünmek" anlamlarına gelen sökün etmek birleşik fiilinde geçer
   • "Bir geniş bayırdan oynak Çerkez atları sökün etti." (Falih Rıfkı Atay)

BÜKÜN

1. [isim] Dil bilgisi görevleri ve yapı bakımından, kelime köklerinin başında, içinde veya sonunda türlü değişikliklerin olması, insiraf