KÜF ile baslayan kelimeler

Başında küf olan 21 kelime var. KÜF ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde küf olan kelimeler listesine ya da sonu küf ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

KÜFLENDİRMEK

11 Harfli Kelimeler

KÜFLENDİRME, KÜFÜRBAZLIK, KÜFÜRLEŞMEK

10 Harfli Kelimeler

KÜFÜRLEŞME

9 Harfli Kelimeler

KÜFECİLİK, KÜFLENMEK, KÜFRANLIK, KÜFRETMEK

8 Harfli Kelimeler

KÜFLENME, KÜFRETME, KÜFÜRBAZ

7 Harfli Kelimeler

KÜFELİK, KÜFLÜCE

6 Harfli Kelimeler

KÜFECİ, KÜFFAR, KÜFRAN

5 Harfli Kelimeler

KÜFLÜ, KÜFÜR

4 Harfli Kelimeler

KÜFE

3 Harfli Kelimeler

KÜF

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÜFLENDİRMEK

1. [-i] Küf bağlamasına yol açmak

KÜFÜRLEŞMEK

1. [nsz] Karşılıklı sövmek

KÜFÜRBAZLIK

1. [isim] Küfürbaz olma durumu

KÜFLENDİRME

1. [isim] Küflendirmek işi

KÜFÜRLEŞME

1. [isim] Küfürleşmek işi

KÜFECİLİK

1. [isim] Küfecinin işi

KÜFLENMEK

1. [nsz] Küf oluşmak
   • "Zincirler küflendi, çürüdü, kırıldı." (Ömer Seyfettin)
2. Zamanı geçmek, köhneleşmek
   • "Seniha, kendisinin de bu kirli aydınlığın altında bu eşya ile beraber küflendiğini hissetti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Çalışma fırsatı bulamayarak özelliklerini veya yeteneğini yitirmek
   • "Sahte banknotlar küflenmiş tekerlekler gibidir." (Reşat Nuri Güntekin)

KÜFRANLIK

1. [isim] Nankörlük
   • "Ekmek yediğin kapıya katiyen küfranlık etmeyeceksin." (Kemal Tahir)

KÜFRETMEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [-e] Sövmek

KÜFLENME

1. [isim] Küflenmek işi

KÜFÜRBAZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kaba sövgüleri çok kullanan, ağzı bozuk

KÜFRETME

1. [isim] Küfretmek işi, sövme

KÜFLÜCE

1. [isim] Mantar hastalığı

KÜFELİK

1. Bir küfeyi dolduracak miktarda olan
   • "İki küfelik üzüm toplandı."
2. [isim] Kendi kendine yürüyemeyecek derecede sarhoş kimse

KÜFECİ

1. [isim] Küfe yapan veya satan kimse
2. Küfe ile sırtında öteberi taşıyan hamal
   • "Arka arabalara takılmış küfeci çocuklara kıskanarak bakıyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)

KÜFFAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Müslüman olmayanlar, kâfirler

KÜFRAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nankörlük

KÜFÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sövme, sövmek için söylenen söz, sövgü
   • "Neydi o kaba saba konuşmalar, o çirkin küfürler!" (Atilla İlhan)
   • "Onlara ağza alınmaz birkaç küfür savurdu." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Kapının eşiğinde, şiş yarasının kabuklarını ayıklayan bir Arap eteğine basıp halis Kur'an şivesiyle şiddetli bir küfür yedikten sonra otele döndüm." (Falih Rıfkı Atay)
2. Tanrı'nın varlığı ve birliği gibi dinin temellerinden sayılan inançları inkâr etme

KÜFLÜ

1. [sıfat] Küflenmiş olan
   • "Küflü ekmek."
2. [isim] Saklanmış altın para
   • "Galiba sıra küflülere gelmiş."
3. Zamanı geçmiş, köhne

KÜFE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Genellikle söğüt veya başka ağaç dallarından örülen, yük taşımaya yarayan, kaba ve dayanıklı sepet
   • "Bir şey yapamazsan sırtına bir küfe al ... hamallık et!" (Burhan Felek)
2. [sıfat] Bu sepetin alabildiği miktarda olan
   • "Çardağın önünde o gün dizmeleri gereken sekiz küfe tütün duruyordu." (Necati Cumalı)
3. Kaba et, kıç