İr ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda ir olan 7 harfli 38 kelime var. İR ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ir olan kelimeler listesine ya da başında ir olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ELLİBİR

...

YEDİGİR

...

BİREBİR

1. [sıfat] Etkisi kesin olan
   • "Bu yoldaki irfan, pek terbiyeli, pek nazik köleler yetiştirmek için birebirdi." (Halikarnas Balıkçısı)
2. İstenildiği gibi, uygun

CEZAYİR

...

ALENGİR

1. [isim] Hile, düzen, tuzak
2. Gösteriş, fiyaka

ARAPGİR

...

TEBEŞİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Toz zerreciklerinden oluşan, çizdiği yerde iz bırakan, beyaz veya açık renkte kireçli kaya
2. Bu maddeden yapılan, kara tahta, duvar vb. yüzeylere yazı yazmak için kullanılan, beyaz veya renkli çubuk
   • "Tahta başında, elimde tebeşir, sallanıyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)

AKSEDİR

1. [isim] Kaplaması mobilyacılıkta kullanılan, açık kahverengi öz odunlu olan bir ağaç (Thuya occidentalist)

MÜZEVİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Arabozan

PALİKİR

...

MÜZAHİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Arkalayan, destekleyici, arka çıkan, yardımcı

KENEVİR

1. [isim] Kendirgillerden, sapındaki liflerden halat, çuval vb. kaba örgüler yapılan, iki evcikli bir bitki, kendir (Cannabis sativa)

KELEPİR

1. Değerinden çok aşağı bir fiyatla alınan veya alınabilecek olan şey, okazyon
   • "Ben akıllı olmasaydım, bu kelepiri elden kaçırırdım." (Aka Gündüz)

YÜREĞİR

...

AYDEMİR

1. [isim] Yüzü yay biçiminde bir çeşit keser

ZEVAHİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir şeyin dışarıdan görünüşü, dış yüz, görünüm
   • "Öyle yapmakla beraber zevahiri kurtarıyor, konuşuyor, gülüşüyordum." (Refik Halit Karay)

İLİSTİR

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Süzgeç

MÜESSİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Dokunaklı
2. Etkili, sonuçlu
   • "Cümlelerin altında hafif müessir bir eda vardı." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. [isim] Etken

MİSAFİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Konuk
   • "Bir değil, birkaç misafiri dahi ağırlayabiliriz." (Mahmut Yesari)
   • "Onu, evin çocuklarıyla bir odada misafir etmişlerdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Cemile sekiz, on gün çiftlikte misafir kalacaktı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Aklına esince atına atlar ve Rüstem Bey'e beş on gün misafir olur." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Gözün saydam tabakasında herhangi bir sebeple oluşan beyaz leke

AKŞEHİR

...