İr ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ir olan 4 harfli 12 kelime var. İR ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ir olan kelimeler listesine ya da başında ir olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AŞİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri

EMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Buyruk, komut, talimat, ferman
   • "Validen sert bir emir aldım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Eczaneye, doğru eczaneye, diye emir verdi." (Haldun Taner)
2. İstek
   • "İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bu daireyi büro olarak onun emrine verdiler."
3. Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

DAİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bir konu üzerine olan, üzerine, konusunda, ... ile ilgili, üstüne
   • "Yarına kadar sarhoşluğu geçer, ben de sarhoş olmadığına dair rapor veririm." (Aka Gündüz)

ECİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sevap
   • "Bu sabrın ecri büyüktür." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Ücret

ŞAİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Şiir söyleyen veya yazan kimse
   • "Fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür bir şairim." (Tevfik Fikret)
2. [sıfat] Hayal gücü geniş olan, duyarlı, duygulu (kimse)
   • "Şair ruhlu bir adam."

ESİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tutsak
   • "Beyhude ölmektense esir düşüp yaşamayı tercih ettikleri için teslim oldular." (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Düşman başkumandanı ... esir oldu." (Aka Gündüz)
2. Köle
3. Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse
   • "Onun güzelliğinin esiri oldular."

AMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse
   • "Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu." (Burhan Felek)
2. Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

ŞİİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Zengin sembollerle, ritimli sözlerle, seslerin uyumlu kullanımıyla ortaya çıkan edebî anlatım biçimi, manzume, nazım
   • "Halk şiirinden, divan şiirinden değil, şiir mefhumundan, sadece şiirden bahsedeceğim." (Nurullah ataç)
   • "Onun bir parçası olan insan da tazelenir bu mevsimde, ozanların şiir düzmeleri bu yüzdendir işte." (Melih Cevdet Anday)
2. Düş gücüne, hayale, imgeye, gönle seslenen, anı, duygu, coşku uyandıran, etkileyen şey
   • "Burada herkes kendi gönlünden olduğu kadar bu tabiatın içinden gelen bir şiiri dinler." (Abdülhak Şinasi Hisar)

AHİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Son, sonraki
2. [zarf] Sonra, en sonra, sonunda

SAİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Başka, öteki, diğer
   • "Onun sair işlerini bir dereceye kadar engelledi ise de ne zararı var!" (Memduh Şevket Esendal)

EĞİR

1. [isim] Arıların çıkardığı bir tür salgı

ENİR

1. [isim] Bir tür yaban mersini