İçinde ÜŞ geçen 6 harfli kelimeler

İçinde üş olan 6 harfli 40 kelime var. İçerisinde ÜŞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında üş olan kelimeler listesine ya da Sonu üş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÜŞENME

1. [isim] Üşenmek işi
   • "Fakat tam kapıdan çıkacağım zaman, üstüme bir üşenmedir çöküyor." (Falih Rıfkı Atay)

DÜŞMAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Birinin kötülüğünü isteyen, ondan nefret eden, ona zarar vermeye çalışan kimse, yağı, hasım, dost karşıtı
   • "Ben ki dans salonlarına, barlara düşman bir adamımdır." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Hele ihtiyarlıkta yatağa düşmek, düşman başına." (Atilla İlhan)
   • "Şu dakika yalnız bu memleketin değil, bütün insanlığın düşmanı kesilmişti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Birbirleriyle savaşan devletler ve bu devletlerin asker, sivil bütün uyrukları
   • "Her sokak düşmanlarla doluyken o, sevinçli sevinçli şarkı söylüyor." (Aka Gündüz)
3. Aralarında birbirleriyle çatışmaya varacak ölçüde anlaşmazlık olan taraflar
   • "Dostumuza güvenmeyelim de düşmanımıza mı güvenelim?" (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
4. [sıfat] Bir şeyin yaşamasına, barınmasına engel olan (güç, tutum vb.)
5. Bir şeyi büyük ölçüde kullanıp tüketen kimse
   • "Ekmek düşmanı."
6. Bazı şeylerden nefret eden, tiksinen kimse
   • "İçki düşmanı."

GERCÜŞ

...

ÜŞÜŞME

1. [isim] Üşüşmek işi

DÜŞKÜN

1. [sıfat] Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı, meraklı, tutkun
   • "Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır." (Halide Edip Adıvar)
   • "Şiire milletçe düşkün oluşumuzun sebeplerini araştırırken kafiye merakımıza takıldım." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Sigara düşkünü."
2. Geçim sıkıntısına düşmüş
   • "Eski arkadaşının düşkün bulunduğu hâlinden anlaşılıyordu." (Refik Halit Karay)
3. Yoksulluk sebebiyle mutluluk ve refahını yitirmiş
   • "Zavallı, arabasını satmış, düşkün bir hâldeydi." (Yahya Kemal Beyatlı)
4. Yaşlılık, hastalık vb. sebeplerle çalışma gücünü yitirmiş
5. Değer ve onurunu yitirmiş
   • "Düşkün kadın."

MÜŞKÜL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Güç, zor, çetin
   • "Yutkunuyor, ara sıra parmaklarıyla alnındaki terleri siliyordu. Çok müşkül bir vaziyette kalmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. [isim] Engel, güçlük, zorluk
   • "Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi." (Yahya Kemal Beyatlı)

KÜŞADE

Kelime Kökeni : Farsça

1. Açık, açılmış

ÇÜNGÜŞ

...

ÖVÜLÜŞ

1. [isim] Övülme işi veya biçimi

ÖĞÜTÜŞ

1. [isim] Öğütme işi veya biçimi

DÜŞLEM

1. [isim] Düş yoluyla beliren görüntü
   • "Öykümde, düşlemi uç noktasına vardırıp, bir öykü kişisinden söz etmiştim." (Selim İleri)

ÖPÜŞME

1. [isim] Öpüşmek işi

MÜŞFİK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Sevecen, şefkatli
   • "Annem müşfik aferinlerle saçlarımı okşadı." (Ömer Seyfettin)

DÜRÜŞT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Sert, gücendirici, kırıcı
   • "Ömründe bir defa kimseye dürüşt bir söz söylememişti." (Yahya Kemal Beyatlı)

ÖRÜLÜŞ

1. [isim] Örülme işi veya biçimi
   • "Bu ağır ve etkili örülüşün ilmikleri arasında sıkışıp inceliyor, ufak ufak koparak toz olup dağılıyordu." (Atilla İlhan)

DÜŞMEK

1. [-e] Yer çekiminin etkisiyle boşlukta, yukarıdan aşağıya inmek
   • "Havada uçan kuş vurulmuş gibi birdenbire sokağa düşüyor." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ulan bu kıyafet ne? diye haykırdı. -Ey, dünya bu ... düşmez kalkmaz bir Allah." (Ömer Seyfettin)
   • "Beni tanımadan önce de beni tanıdıktan sonra da başka erkeklerle düşüp kalktı." (Necati Cumalı)
2. [-den] Durduğu, bulunduğu, tutunduğu yerden ayrılarak veya dayanağını, dengesini yitirerek yukarıdan aşağıya inmek
   • "Çocukken ağaçtan düşüp ayağım kırılmıştı da ağlayamamıştım." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Onu bu hâle sokan düşüp kalktığı arkadaşlarıdır." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Yere devrilmek, yere serilmek
   • "Çocuk koşarken yere düştü."
4. Hava taşıtları kaza sonucu hızla yere inerek çarpmak
5. Vücuda bol gelen giysi aşağı kaymak
6. Yağmak
   • "Dağlara kar düştü."
7. Vurmak, değmek, rastlamak
   • "İnce uzun dallı badem ağaçlarının alaca gölgeleri sahile inen keçi yoluna düşüyordu." (Ömer Seyfettin)
8. [nsz] Vakti gelmeden ölü doğmak
9. [-den] Atlanmak, aradan çıkmak, eksik kalmak
   • "Kitabın yeni baskısında buradan bir kelime düşmüş."
10. [nsz] Eksilmek
    • "Gündelikleri yarı yarıya düşmüştü." (Necati Cumalı)
11. Bir zorunluluk sebebiyle bulunduğu yerden ayrılmak, gitmek
    • "Bir lokma ekmek uğruna çoluk çocuğu ile gurbet ellere düşmüştü." (Haldun Taner)
12. Aşırı ilgi veya sevgi göstermek
    • "Sen bu işin üstüne çok düştün."
13. Uğramak, kapılmak
    • "Kadınlar yeni baştan telaşa, heyecana, korkuya düştüler." (Aka Gündüz)
14. Yakışmak, uygun gelmek
    • "Bu resim buraya iyi düştü."
15. Yakışık almak
    • "Övünmesi de komşulara, arkadaşlara düşer." (Haldun Taner)
16. Ödevi veya yetkisi içinde bulunmak
    • "Bana arada bir bakkaldan tuz, limon almak düşüyor, o kadar." (Haldun Taner)
17. Bulunmak
    • "Birlikte evden çıkmışlar, limanda iskelenin karşısına düşen kahveye doğru yürümüşlerdi." (Necati Cumalı)
18. Biriyle yaşama, çalışma, birlikte olma durumunda kalmak
    • "O asker, gittiğimiz yerde bir aralık benim bölüğüme düşmüştü." (Reşat Nuri Güntekin)
19. Bir bölüşme sonunda payına ayrılmak
    • "Mirastan ona bu ev düştü."
20. Kötü bir sebeple istenmeden bir yerde bulunmak
    • "Bu yaşta mahkemelere düşmek..." (Sait Faik Abasıyanık)
21. [nsz] İşbaşından uzaklaşmak
    • "Kabine düştü."
22. [nsz] Hızı, gücü, değeri azalmak
    • "Arabanın hızı düştü. Paranın değeri düştü."
23. [nsz] Isı, basınç ve ateş, eksilmek, azalmak
    • "İki gün içinde ateş düştü; ağrılar, sızılar hafifledi." (Reşat Nuri Güntekin)
24. [nsz] Düşkünleşmek
    • "Babam balıkçı amma vaktiyle zenginmiş efendim. Sonradan düşmüş." (Reşat Nuri Güntekin)
25. Bir yere ansızın gelmek, damlamak, tesadüfen gelmek
    • "Bir rastlantı sonucu aralarına düşmüştüm." (Haldun Taner)
26. Belirli zamana rastlamak
    • "Babasının Sütlüce'de yeni bir ev alması bu tarihlere düşer." (Memduh Şevket Esendal)
27. [nsz] Fırsat çıkmak
    • "Bir kelepir düştü."
28. [nsz] Olmak, olumsuz bir duruma girmek
    • "Yorgun düşmek. Zayıf düşmek. Şehit düşmek. Esir düşmek."
29. [nsz] Savaşta savunulmaz duruma gelerek teslim olmak
    • "Medine'nin düştüğünü söylemek istedim." (Falih Rıfkı Atay)
30. Bazı deyimlerde "yürümek, birlikte gelmek" anlamlarında kullanılan bir fiil
    • "Önüne, peşine, arkasına düşmek."
31. [nsz] Bayağılaşmak
32. Alışmak, müptela olmak

ÜŞÜTÜK

1. [sıfat] Aklını yitirmiş, delirmiş (kimse)

ÜZÜLÜŞ

...

ÜŞENİŞ

...

DÜŞSÜZ

1. [sıfat] Düşü olmayan
   • "Geceleri bile düşsüz koyu bir uyku çekerdi." (Haldun Taner)