İçinde ÜVE geçen 8 harfli kelimeler

İçinde üve olan 8 harfli 13 kelime var. İçerisinde ÜVE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında üve olan kelimeler listesine ya da Sonu üve ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E V Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EV, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÜVENLİK

1. [isim] Toplum yaşamında yasal düzenin aksamadan yürütülmesi, kişilerin korkusuzca yaşayabilmesi durumu, emniyet

ÖPÜVERME

...

ÜVENDİRE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Çift öküzlerini yürütmek için kullanılan, ucuna nodul çakılmış uzun değnek, gönder
   • "Öküzün üvendiresini tuttu ve sakin, huzur dolu bir sesle haber verdi." (Nezihe Araz)

MÜVEKKİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birini kendine vekil olarak seçen erkek

GÜVENSİZ

1. [sıfat] Başkalarına güvenmeyen, itimatsız

GÜVENÇLİ

1. [sıfat] Güvenci olan
   • "Benim gerçek kimselerle uğraştığımdan kesinkes güvençli." (Selim İleri)

GÜVENOYU

1. [isim] Göreve yeni başlamış veya görevini sürdüren hükûmetin tutumunu değerlendirmek için milletvekillerinin verdiği oy
   • "Bakanlar Kurulunun programı Türkiye Büyük Millet Meclisinde okunur ve güvenoyuna başvurulur." (Anayasa)

ÖLÜVERME

...

GÜVERCİN

1. [isim] Güvercingillerden, hızlı ve uzun zaman uçabilen, kısa vücutlu, sık tüylü, birçok evcilleşmiş türü bulunan, yemle beslenen kuş (Columba)

MÜVESVİS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İşkilli, kuruntulu, vesveseli

GÜVENMEK

1. [-e] Güven duymak, güveni olmak, itimat etmek
   • "Bu işte size güveniyorum. Kendimi kuvvetli görmek biraz fazla kendime güvenmek olur." (Halide Edip Adıvar)

MÜVERRİH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tarih yazan kimse, tarihçi
   • "Romalı müverrihler bunların hiçbirine barbar lakabını vermemiştir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

DÜVESİME

1. [isim] Düvesimek işi veya durumu