İçinde üc olan 6 harfli 25 kelime var. İçerisinde ÜC bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında üc olan kelimeler listesine ya da Sonu üc ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÜLKÜCÜ

  1. [sıfat] Bir ülküye çıkar gütmeden bağlı olan, idealist
    • "Bunların aralarında ülkücü ve vatanlarını canlarından binkat fazla seven gazeteciler, yazarlar vardı." (Tarık Buğra)

ÖYKÜCÜ

  1. [isim] Hikâyeci
    • "Kentin bütün ozanları, öykücüleri oraya gelir akşamları." (Çetin Altan)

GÖRÜCÜ

  1. [isim] Evlenmek isteyen erkek için kız görmeye giden kimse, dünür
    • "Zengin olduğumuz için görücüler, bizim bu uzak köşke gelmekten usanmıyorlar." (Ömer Seyfettin)
    • "Onu indirmek, görücüye çıkmaya razı etmek için başta haminne olmak üzere bütün ev halkı ağacın altında durdu, yalvardı." (Halide Edip Adıvar)

SÜRÜCÜ

  1. [isim] Çoban, güdücü
  2. Karada kullanılan motorlu araçları sürüp yöneten kimse, şoför
  3. Sürü yetiştiren kimse

YÜZÜCÜ

  1. [isim] Yüzme sporu yapan kimse
  2. Yüzme sporunu profesyonel olarak yapan kimse
  3. Kasaplık hayvanların derilerini yüzen kimse
  4. Birini sömüren kimse

ÇÖZÜCÜ

  1. [isim] Başka bir maddeyi çözme özelliği olan şey
    • "Altın suyu altının çözücüsüdür."
  2. Elektronik alıcılar için şifre veya bilgi çözücü

ÖRTÜCÜ
...
GÜDÜCÜ

  1. [isim] Gütme işini yapan kimse
    • "Sonra kendi güdücüsü de istese durduramaz." (Memduh Şevket Esendal)
  2. Çoban, sığırtmaç

HÜCCET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Belgit
  2. Tanıt
    • "Alnında, göğsünde kalçasında taşıdığı yara izleri bu kahramanlığın inkâr kabul etmez hüccetleri." (Haldun Taner)

ÖVGÜCÜ

  1. [isim] Birini veya bir şeyi öven kimse
  2. Birini gereği yokken veya aşırı olarak öven kimse

BÜYÜCÜ

  1. [isim] Büyü yapan kimse, bağıcı, afsuncu, sihirbaz
  2. Çevresindekileri çabuk ve güçlü olarak etkileyen kimse
    • "O ne yaman büyücüdür, şeytan tüyü var herifte." (Refik Halit Karay)

MÜCBİR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Zorlayıcı

BÜKÜCÜ

  1. [isim] Ağaç veya kontrplakları kalıpla, elle bükerek şekil veren kimse

SÖVÜCÜ

  1. Sövgücü

ÖPÜCÜK

  1. [isim] Sevgi göstermek için dudaklarıyla başka birisinin elini yüzünü öpme, öpüş, buse
    • "Kocaman avuçlarından bir öpücük gönderdi." (Sait Faik Abasıyanık)
    • "Avucunun içine çikolata kokulu buz gibi bir dudak, bir öpücük kondurdu." (Sait Faik Abasıyanık)

GÜNÜCÜ

  1. [sıfat] Kıskanç

MÜCVER

  1. [isim] Rendelenmiş kabağa un, yumurta, peynir, dereotu, tuz, karabiber, taze soğan katılmasıyla yapılan bir tür köfte

SÜZÜCÜ

  1. [sıfat] Süzme özelliği olan

GÖÇÜCÜ

  1. [sıfat] Göçme işini yapan
  2. Mevsimine göre yer değiştiren (hayvan)
  3. Genellikle şiddetli deprem sonrasında ağır hasara uğramış ve yıkılmak üzere olan (bina)
  4. Ölümü yakın olan

MÜCMEL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Özet olarak anlatılmış, kısa ve özlü

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü