İçinde övün olan 17 kelime var. İçerisinde ÖVÜN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında övün olan kelimeler listesine ya da Sonu övün ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

ÖVÜNEBİLMEK, ÖVÜNEDURMAK

10 Harfli Kelimeler

ÖVÜNEBİLME, ÖVÜNEDURMA, ÖVÜNGENLİK

8 Harfli Kelimeler

DÖVÜNMEK

7 Harfli Kelimeler

DÖVÜNME, DÖVÜNÜŞ, ÖVÜNGEN, ÖVÜNMEK, SÖVÜNTÜ

6 Harfli Kelimeler

ÖVÜNCE, ÖVÜNEK, ÖVÜNME, ÖVÜNTÜ, ÖVÜNÜŞ

5 Harfli Kelimeler

ÖVÜNÇ


Kelime bulma makinesi

N V Ö Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

NÜ, ÖN, ÜN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖVÜNEBİLMEK
...
ÖVÜNEDURMAK
...
ÖVÜNEDURMA
...
ÖVÜNGENLİK

  1. [isim] Çok övünme durumu

ÖVÜNEBİLME
...
DÖVÜNMEK

  1. [nsz] Aşırı üzüntü, çaresizlik, pişmanlık duyarak çırpınmak, kendi kendini dövmek
    • "Bir kadın dokuz çocukla bir viranenin içinde çırılçıplak kaldım diye dövünüyordu." (Aka Gündüz)
  2. Çok üzülmek
    • "Farsçayı öğrenmediğime dövünür dururum." (Nurullah ataç)

DÖVÜNÜŞ

  1. [isim] Dövünme işi veya biçimi

SÖVÜNTÜ

  1. [isim] Hafif sövme yollu, kaba ve yakışıksız söz

DÖVÜNME

  1. [isim] Dövünmek işi

ÖVÜNGEN

  1. [sıfat] Çok övünen, farfara

ÖVÜNMEK

  1. [-le] Bir niteliği sebebiyle kendini yücelmiş sayarak bundan abartmalı bir biçimde söz etmek, iftihar etmek
    • "Sonra oyuncakları ile övünen bir çocuk gibi gülümseyerek ilave ederdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
    • "Övünmek gibi olmasın, sesim güzeldir."
  2. [nsz] Kendi kendisini övmek
    • "Yaptığı fedakârlıktan övünüyor diye kadına kızardık." (Aka Gündüz)

ÖVÜNEK

  1. [isim] Övünülecek şey, övünç kaynağı veya sebebi
    • "İnsanoğlu işte şimdi yine başlıca dayanağı ve övüneği olan sağduyusu ve bilinci ile eli şakağında düşünüyor." (Haldun Taner)

ÖVÜNTÜ

  1. [isim] Övünülecek tutum veya davranış
    • "İstikbalini sağlamış olmanın o sinire batan, manasız güveni, budalaca övüntüsü..." (Haldun Taner)

ÖVÜNME

  1. [isim] Övünmek işi, kıvanç, iftihar
    • "Bu hatıralar sonradan birçok defa övünmeme vesile teşkil etmiştir." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖVÜNÜŞ
...
ÖVÜNCE

  1. [isim] Övünmeye yol açan veya hak kazandıran şey, mefharet

ÖVÜNÇ

  1. [isim] Övünme, kıvanç, iftihar
    • "Bütün oba sevdalıları korumanın sevinci, övüncü içindeydi." (Yahya Kemal)
    • "Sevgili eşini kaçırarak almış olmaktan büyük övünç duyardı." (Haldun Taner)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü