İçinde ÖV geçen 6 harfli kelimeler

İçinde öv olan 6 harfli 16 kelime var. İçerisinde ÖV bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında öv olan kelimeler listesine ya da Sonu öv ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÖVERİ

1. [isim] Sebze

ORDÖVR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yemekten önce sofraya getirilen soğuk yiyecekler, çerez, meze

ÖVÜLME

1. [isim] Övülmek işi

DÖVMEK

1. [-i] Tokat, yumruk, tekme vurarak canını acıtmak
   • "Harp Divanına vermeden önce, şurada kemiklerini kırıncaya kadar bir dövsem!" (Halide Edip Adıvar)
2. Çamaşır, halı vb.ni tokaç, sopa gibi şeylerle vurarak temizlemek
3. [-de] Bir şeyi toz durumuna getirmek için ezmek
   • "Döveçte karabiber dövmek."
4. Ezmek
5. Çırpmak
6. Ateşte ısıtılarak yumuşatılmış bir madeni, vurarak istenilen biçime getirmek
   • "Demiri tavında dövmeli."
7. Topa tutmak
   • "Gemi kaleyi dövdü."
8. Çarpmak, vurmak
   • "Ayakları ile suyu dövüp ürküttüğü balığı gagası ile havalandıran beyaz pelikan." (Sait Faik Abasıyanık)
9. [nsz] Davul vb. çalmak, vurmak

ŞÖVALE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ressam sehpası

SÖVMEK

1. [-e] Onur kırıcı, çoğu basmakalıp kaba sözler söylemek, küfretmek
   • "Daha dört yaşındayken en azılı köy erkekleri gibi sövermiş." (Halide Edip Adıvar)
   • "Kılıksız kıyafetsiz adamlardan biri güya kapımızdan içeri dalarak bize sövüp saymaya başlamış sanırdım." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

RÖLÖVE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir yapının bütün boyutlarını ölçerek plan, kesit ve görünüşünü yeniden çıkarma

ÖVÜNTÜ

1. [isim] Övünülecek tutum veya davranış
   • "İstikbalini sağlamış olmanın o sinire batan, manasız güveni, budalaca övüntüsü..." (Haldun Taner)

ÖVÜNME

1. [isim] Övünmek işi, kıvanç, iftihar
   • "Bu hatıralar sonradan birçok defa övünmeme vesile teşkil etmiştir." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖVÜNCE

1. [isim] Övünmeye yol açan veya hak kazandıran şey, mefharet

ÖVÜLÜŞ

1. [isim] Övülme işi veya biçimi

ÖVÜNÜŞ

...

SÖVÜCÜ

1. Sövgücü

ÖVGÜCÜ

1. [isim] Birini veya bir şeyi öven kimse
2. Birini gereği yokken veya aşırı olarak öven kimse

ÖVÜNEK

1. [isim] Övünülecek şey, övünç kaynağı veya sebebi
   • "İnsanoğlu işte şimdi yine başlıca dayanağı ve övüneği olan sağduyusu ve bilinci ile eli şakağında düşünüyor." (Haldun Taner)

RÖVANŞ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sporda veya oyunda yenilmiş olanın aynı rakiple oynadığı ikinci oyun