İçinde ÖN geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ön olan 5 harfli 32 kelime var. İçerisinde ÖN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ön olan kelimeler listesine ya da Sonu ön ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DÖNÜT

1. [isim] Geri bildirim

ÖNDER

1. [isim] Gücü, ünü ve toplumsal yeri dolayısıyla, belli zaman ve durumlar içinde, ilişkili bulunduğu küme veya toplumun tutum, davranış ve etkinliklerini değiştirip yönetme yeteneğini gösteren kimse, lider, şef

GÖNEN

1. [isim] Ekilecek toprağın sulandırılması
2. Nem, rutubet
3. [sıfat] Nemli (toprak)

BÖNCE

1. [sıfat] Budala, saf
   • "Biraz bönce bir adamdı." (Ercüment Ekrem Talu)
2. [zarf] Budalaya yakışır biçimde, safça

DÖNÜK

1. [sıfat] Dönmüş, çevrilmiş (kimse)
   • "Ayağa kalkmıştı. Arkası bana dönüktü." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yönelmiş
   • "Halka dönük bir eğitim."

DÖNÜŞ

1. [isim] Dönme işi veya biçimi
   • "Artık serbestim, koynumda terhis kâğıdımla dönüş yolundayım." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Oyuncunun bir ayağını yerden kesmeden yaptığı dönme hareketi

ÖNERİ

1. [isim] Bir sorunu çözmek üzere öne sürülen görüş, düşünce, teklif
2. İncelenmek için ileri sürülen şey, teklif

GÖNYE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Dik açıları ölçmeye ve çizmeye yarayan dik üçgen biçiminde araç

ÖNSEL

1. [sıfat] Hiçbir denemeye dayanmayan ve akıl yordamıyla bulunup ortaya konan, apriori

GÖNCÜ

1. [isim] Ham veya işlenmiş deri satan kimse
2. Ayakkabı tamircisi

DÖNME

1. [isim] Dönmek işi
   • "Dönmeyi kararlaştırmış da olsa bir aksilik, mutlaka bir aksilik, benim saadetime engel olacaktı." (Tarık Buğra)
2. Ameliyatla cinsiyet değiştiren kimse
3. Biçimi değişmeyen bir şeklin ekseni çevresindeki hareketi
4. [sıfat] Başka bir dindeyken Müslüman olan, mühtedi

DÖNEL

1. [sıfat] Kendi ekseni çevresinde dönerek oluşmuş
   • "Dönel koni. Dönel silindir."

YÖNLÜ

1. [sıfat] Yönü olan
   • "Çok yönlü bir sorun."
2. Uygun

ÖNCEL

1. [isim] Bir görevde, meslekte kendinden önce yerini tutmuş olan kimse, selef, ardıl karşıtı
2. Önceden yaşamış olanlar
3. Sonucun çıkarıldığı önerme veya önermeler

SÖNÜŞ

...

DÖNGÜ

1. [isim] Kısır döngü

ASYÖN

1. [isim] Ara yön

SÖNÜM

1. [isim] Bir salınım hareketinin genliğinin türlü dirençlerin etkisiyle küçülmesi, itfa
   • "Bir sarkaç salınımının sönümü, içinde bulunduğu ortamın direncine bağlıdır."
2. Bir borcun her yıl ödenen taksitlerle belli bir zaman sonunda ödenmiş olması, itfa
   • "Bir borcun sönümü için her yıl verilmesi gereken taksit, vade uzunluğuna, ana borca ve faiz fiyatına bağlıdır."

SÖNÜK

1. [sıfat] Sönmüş olan
   • "Ağızlarında iki sönük sigarayla duran iki kız..." (Çetin Altan)
2. Parlaklığı, hızı az veya azalmış olan, etkisiz, zayıf
3. Göze çarpmayan, dikkat çekmeyen, silik
   • "Bu şehirde satışı bini geçmez, yerli lisanlarda sönük cerideler çıkar." (Yahya Kemal Beyatlı)

GÖNÜL

1. [isim] Sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı
   • "Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi." (Orhan Seyfi Orhon)
   • "İstanbul'un yetiştirdiği mizaçtan anlar, gönül avlamasını bilir dalkavuklardan biriydi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Gözünü ve gönlünü avutmak için türlü hoppalıklar yapıyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Gözlerin kızarmış, niye ağladın? / Bir başkasına mı gönül bağladın?" (Yusuf Ziya Ortaç)
2. İstek, arzu
   • "Okumaya gönlün var mı?"
   • "Çok yüklendiler zavallıya, biraz da gönlünü almalı..." (Tarık Buğra)
   • "Atölyelerde bu işe gönül veren idealist öğretmenler ders vermekteydi." (Cahit Uçuk)
   • "İlk tanıştığımız günden beri bana karşı gösterdiği yakınlıkla gönlümü çelmiş bulunmaktaydı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)