İçinde Ö geçen 3 harfli kelimeler

İçinde ö olan 3 harfli 45 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖHÖ

1. [isim] Bir kimsenin kendi varlığını belli etmek, söylenen bir şey üzerine dikkat çekmek, birine takılmak vb. amaçlarla öksürür gibi yaparak çıkardığı ses

DÖL

1. [isim] Canlıların üremesi sonucu ortaya çıkan yeni birey veya bireylerin bütünü, zürriyet, nesil
   • "Macarların çoğunun bize benzeyişinin bir nedeni de bu döl karışmasıdır." (Haldun Taner)
2. Yavru, çocuk
   • "Yarenlik mi ediyordun, Kara Osman'ın dölüyle?" (Turan Oflazoğlu)

GÖK

1. [isim] İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza
   • "Hele futbolcuları göklere çıkarmak, golleri ballandıra ballandıra anlatmak ölçüsüzlük ve basitliktir." (Haldun Taner)
   • "Merhaba dostum / Seni gökte ararken / Yerde buldum." (Behçet Necatigil)
2. Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema
   • "Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Biz Anadolu'nun ortasına gökten zembille mi indik?" (Orhan Seyfi Orhon)
3. Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi
4. [sıfat] Bu renkte olan
5. [sıfat] Olgunlaşmamış
   • "Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler..." (Ahmet Kabaklı)

ÖRS

1. [isim] Biçimleri yapılacak işe göre değişen, üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli, demir araç
   • "Demir yalım gibi kızarmıştı. Küçücük örsünün üstüne koydu, dövmeye başladı." (Yahya Kemal)
   • "Bana örs ve çekiç arası bir durumda kaldığından yakınmıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Üzerine çivi çakılacak ayakkabı geçirilen kunduracı aracı

ÇÖZ

1. [isim] Bumbar, bağırsak
2. Bumbarın yağı

YÖN

1. [isim] Belli bir noktaya göre olan yer, taraf
2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe
   • "Binanın batı yönü."
3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet
   • "Bolu yönüne."
4. Tutulacak, izlenecek yol
   • "İşin ekonomik yönü."

HÖT

1. [ünlem] Korkutmak veya dikkati kendi üzerine çekmek için söylenen bir söz

GÖN

1. [isim] İşlenmiş deri
2. Kösele
3. Hayvan derisi
   • "Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor." (Burhan Felek)

KÖR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Görme engelli
   • "Körü körüne duygululuk sanatçıyı da körün değneğiyle yolunu araması gibi zavallı duruma düşürür." (Necati Cumalı)
   • "Kör olası sanatın ne ölçüsü var ne de tartısı." (Orhan Veli Kanık)
   • "Evde, kör değneğini bellemiş gibi sabahları, biraz kızarmış ekmek, tereyağı ve reçelle çay içtiğimiz hâlde, bunlar, eniştemizin köşkünde bir öğle yemeği miktarına çıkar." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Orada da bazı kimseler sanat denince ille kuru, basit, yalın kat, kör kör parmağım gözüne bir üslubu anlıyorlar." (Haldun Taner)
2. Keskinliği yeterli olmayan
   • "Kör bıçak. Kör makas."
3. Az aydınlık veren
   • "Sahanlığın üstünde bir kör kandil yanıyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Kötü
   • "Vakıa bu kör siyaset yüzünden Türklük Rumeli'den çıktı." (Yahya Kemal Beyatlı)
5. Arkası tıkalı olan veya işlek olmayan
   • "Kör sokak."
6. Olguları sezme ve kavrama yetisi, dikkati olmayan
7. Duyarlığını yitirmiş
   • "Muhitimiz bize karşı her an kör, sağır ve şuursuzdur." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ÖCÜ

1. [isim] Küçük çocukları korkutmak için uydurulmuş hayalî yaratık, umacı

ÖKE

1. [isim] Deha sahibi kimse, dâhi

TÖS

1. [ünlem] Hayvanı töskürtmek için söylenen bir söz

PÖÇ

1. [isim] Kuyruk sokumu kemiği

ÖRF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yasalarla belirlenmeyen, halkın kendiliğinden uyduğu gelenek
   • "Yaşandığı asrın örf ve âdetlerini belirtmek bakımından kıymetli bulmuyor değilim." (Refik Halit Karay)

KÖS

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Savaşlarda, alaylarda at, deve veya araba üzerinde taşınan ve işaret vermek için kullanılan büyük davul
   • "Politikacılar onun olumlu isteklerini kös dinler mi, dinlemezler mi o zaman görürüz." (Haldun Taner)

KÖZ

1. [isim] Küçük kor parçası

GÖT

1. [isim] Anüs
2. Alt taraf, dip
3. Kaba et, kıç, popo
4. Güç veya yüreklilik

LÖS

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] En çok vadilerde, yamaçlarda bulunan, kil ve kum karışımı, sarı renkli verimli balçık

ÖLÜ

1. [sıfat] Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, diri karşıtı
   • "Bir gün gelip ölülerimizi parayla taşıtacağımızda şüphe yok." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Arkadaşlarım ölü gibi uyuklarken, ben sabahlara kadar dans ediyordum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Üç yıldır bizim oralarda kuraklık var. Hele bu yıl ölü gözü kadar rahmet görmedik." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Sevim, Beyhan'ın ölümü öp diye ısrarla getirdiği pastasından bir dilim yedi." (Haldun Taner)
2. [isim] Ölmüş insan, müteveffa, mevta
3. [isim] Hayvan leşi
   • "Bir tavuk ölüsü."
4. Güçsüz
   • "Ölü kandil."
5. Çok durgun, hareketsiz
   • "Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar." (Necati Cumalı)
6. Ekileme gücü olmayan, canlılığı olmayan
   • "Ölü bir konuşması var."

SÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastırda yaşayan kadın
2. Katolik mezhebinde dinle ilgili bir yükümlülük almayan ancak din uğruna hemşirelik, hasta bakıcılık vb. işlerde çalışan kadın