İçinde Ö geçen 3 harfli kelimeler

İçinde ö olan 3 harfli 45 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YÖN

1. [isim] Belli bir noktaya göre olan yer, taraf
2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe
   • "Binanın batı yönü."
3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet
   • "Bolu yönüne."
4. Tutulacak, izlenecek yol
   • "İşin ekonomik yönü."

KÖR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Görme engelli
   • "Körü körüne duygululuk sanatçıyı da körün değneğiyle yolunu araması gibi zavallı duruma düşürür." (Necati Cumalı)
   • "Kör olası sanatın ne ölçüsü var ne de tartısı." (Orhan Veli Kanık)
   • "Evde, kör değneğini bellemiş gibi sabahları, biraz kızarmış ekmek, tereyağı ve reçelle çay içtiğimiz hâlde, bunlar, eniştemizin köşkünde bir öğle yemeği miktarına çıkar." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Orada da bazı kimseler sanat denince ille kuru, basit, yalın kat, kör kör parmağım gözüne bir üslubu anlıyorlar." (Haldun Taner)
2. Keskinliği yeterli olmayan
   • "Kör bıçak. Kör makas."
3. Az aydınlık veren
   • "Sahanlığın üstünde bir kör kandil yanıyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Kötü
   • "Vakıa bu kör siyaset yüzünden Türklük Rumeli'den çıktı." (Yahya Kemal Beyatlı)
5. Arkası tıkalı olan veya işlek olmayan
   • "Kör sokak."
6. Olguları sezme ve kavrama yetisi, dikkati olmayan
7. Duyarlığını yitirmiş
   • "Muhitimiz bize karşı her an kör, sağır ve şuursuzdur." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KÖS

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Savaşlarda, alaylarda at, deve veya araba üzerinde taşınan ve işaret vermek için kullanılan büyük davul
   • "Politikacılar onun olumlu isteklerini kös dinler mi, dinlemezler mi o zaman görürüz." (Haldun Taner)

ÖHÖ

1. [isim] Bir kimsenin kendi varlığını belli etmek, söylenen bir şey üzerine dikkat çekmek, birine takılmak vb. amaçlarla öksürür gibi yaparak çıkardığı ses

JÖN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Genç
2. [isim] Önemli rollerde oynayan genç oyuncu, jönprömiye

ÖKE

1. [isim] Deha sahibi kimse, dâhi

ÖCÜ

1. [isim] Küçük çocukları korkutmak için uydurulmuş hayalî yaratık, umacı

GÖZ

1. [isim] Görme organı
   • "İşkembe ayıklamaktan, bulaşık yıkamaktan göz açamıyordum." (Orhan Kemal)
   • "Daha ileride denizin yüzünü birdenbire allak bullak eden akıntıya benzer bir çırpıntı oluyor, bu çırpıntı göz açıp kapayıncaya kadar kesiliyor." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Göz alabildiğine uzanan yeşil tepelerin, ruha ferahlık veren bir munis enginliği vardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kocakarı yöntemlerine inanmayı göz ardı ettiğini söyleyemezdim." (Ayşe Kulin)
2. Bazı deyimlerde, görme ve bakma
   • "Gözden geçirmek. Gözden kaybolmak. Göz önünde. Gözü keskin."
   • "O sıralar Avrupa'da bir büyük piyano ustası gözleri kamaştırıyordu." (Nadir Nadi)
   • "Öbürü göğsünden ağır yaralı iki erin geriye alınmalarına göz kulak oluyordu." (Atilla İlhan)
   • "Akşam hazırlanmış sofrayı gözden geçirmek için odasından çıktı." (Ayla Kutlu)
3. Bakış, görüş
   • "Bu sefer alacaklı gözüyle baktım."
   • "Eski oyuncunun gözlerinde şimşekler çaktı, yutkundu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Kayaların gözüme kestirdiğim bir yerinden aşağı inmeye başladım." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak
   • "Asıl felaket bu pınara sırt çevirmek, bu pınarın gözlerine taş tıkamak değil de ne olurdu?" (Tarık Buğra)
5. Delik, boşluk
   • "İğnenin gözü."
   • "Köprünün gözleri karış karış kazılmıştır." (Sait Faik Abasıyanık)
6. Çekmece
   • "Masanın gözleri."
7. Terazi kefesi
8. Kıskançlık veya hayranlıkla bakıldığında bir şeye kötülük verdiğine inanılan uğursuzluk, nazar
   • "İnsanı gözle yiyip bitirirler." (Ömer Seyfettin)
9. Sevgi, ilgi, gönül bağlantısı
   • "Gözden düşmek. Göze girmek."
10. Ağacın tomurcuk veren yerlerinden her biri
    • "Göz aşısı."
11. Bölüm, hane
    • "Dama tahtasında altmış dört göz vardır."
12. Bazı yaraların uç bölümü
    • "Çıbanın gözü."

TÖS

1. [ünlem] Hayvanı töskürtmek için söylenen bir söz

KÖY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yönetim durumu, toplumsal ve ekonomik özellikleri veya nüfus yoğunluğu yönünden şehirden ayırt edilen, genellikle tarımsal alanda çalışılan, konutları ve öteki yapıları bu hayata uygun yerleşim birimi
   • "Vatanseverlik, doğduğu yeri, evini, köyünü, müstakil devlet sınırları içinde memleketini sevmektir." (Orhan Seyfi Orhon)
2. Köy halkı

SÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastırda yaşayan kadın
2. Katolik mezhebinde dinle ilgili bir yükümlülük almayan ancak din uğruna hemşirelik, hasta bakıcılık vb. işlerde çalışan kadın

LÖS

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] En çok vadilerde, yamaçlarda bulunan, kil ve kum karışımı, sarı renkli verimli balçık

GÖÇ

1. [isim] Ekonomik, toplumsal, siyasi sebeplerle bireylerin veya toplulukların bir ülkeden başka bir ülkeye, bir yerleşim yerinden başka bir yerleşim yerine gitme işi, taşınma, hicret, muhaceret
   • "Obalarının hâlâ arkası kesilmeyen göçleri devam etmekte idi." (Samiha Ayverdi)
   • "Kalktı göç eyledi Afşar elleri." (Dadaloğlu)
2. Evden eve taşınma, nakil
   • "Her sene, zamanı gelince İstanbul'un mahallelerinde Boğaz'ın köylerine göçler başlardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Taşınma sırasında götürülen ev eşyaları
4. Kuşların, geyiklerin, yarasaların, bazı balık ve böceklerin mevsim, iklim, besin miktarı vb.ne göre çevre değiştirmeleri

ÇÖL

1. [isim] Kumluk, susuz ve ıssız geniş arazi, sahra, badiye
   • "Koskoca çölü, yapı ve bahçelerle donattık." (Falih Rıfkı Atay)

DÖL

1. [isim] Canlıların üremesi sonucu ortaya çıkan yeni birey veya bireylerin bütünü, zürriyet, nesil
   • "Macarların çoğunun bize benzeyişinin bir nedeni de bu döl karışmasıdır." (Haldun Taner)
2. Yavru, çocuk
   • "Yarenlik mi ediyordun, Kara Osman'ın dölüyle?" (Turan Oflazoğlu)

TÖZ

1. [isim] Kök, asıl, cevher
2. Değişenlerin özünde değişmeden kaldığı varsayılan idealist kavram, cevher

BÖĞ

1. [isim] Eklem bacaklılardan, soluk sarı renkli, zehirli bir örümcek türü

ÖZE

1. [isim] Bir türde, bir bireyde bulunan, aynı cinsten başka hiçbir türde veya bireyde rastlanılmayan, has
   • "Gülmek insan türüne öze bir durumdur."

GÖN

1. [isim] İşlenmiş deri
2. Kösele
3. Hayvan derisi
   • "Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor." (Burhan Felek)

SÖZ

1. [isim] Bir düşünceyi eksiksiz olarak anlatan kelime dizisi, lakırtı, kelam, laf, kavil
   • "Aklıma bu maaş meselesinden bir kere de Ahmet Kerim'e söz açmak geldi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Toplantıda ilk olarak başkan söz aldı."
   • "Numaralar okunuyor, görüşüyoruz, gruplardan gruplara sözler atıyoruz, şakalar ediyoruz, ne hoş eğleniyoruz." (Refik Halit Karay)
   • "Söz bir, Allah bir, seni ele vermem." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Bir veya birkaç heceden oluşan ve anlamı olan ses birliği, kelime, sözcük
   • "İşimin yapılacağı konusunda bakandan söz aldım."
   • "Sarhoşlar söz atıyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu toplantıda büyüklere söz düşmüyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Hâlbuki bu münasebetsiz dedikodular mektebe de söz getirmeye başladı." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Bir konuyu yazılı veya sözlü olarak açıklamaya yarayan kelime dizisi
   • "Yer yer birçok türküde rastladığımız beylik sözler de vardı içinde." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
4. Kesinlik kazanmayan haber, söylenti
   • "Ortalıkta bir söz dolaşıyor."
5. Bir işi yapacağını kesin olarak vadetme
   • "O, sözünde duran bir adamdır."
6. Müzik parçalarının yazılı metni, güfte
   • "Şarkının sözleri çok anlamlı."