İçinde Ö geçen 3 harfli kelimeler

İçinde ö olan 3 harfli 45 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BÖN

1. [sıfat] Budala, saf, avanak, ahmak
   • "Genç adam çirkin hatta biraz bön." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Söyleyecek söz bulamıyor, bön bön ihtiyar Rum'un yüzüne bakıyordum." (Reşat Nuri Güntekin)

FÖN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sıcak, kuru ve sert esen bir tür rüzgâr
2. Bu rüzgârı veren bir aletle saçı kurutup biçim vererek tarama

ÇÖP

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Saman inceliğinde herhangi bir sap, dal veya tahta parçası
   • "Köşk o kadar sessizdi ki yere bir kibrit çöpü düşse çıkardığı ses işitilebilirdi." (Peyami Safa)
   • "Dairedeki levazım müdürü çöp atlamazın biridir, diyorlar." (Falih Rıfkı Atay)
2. Yararsız, pis veya zararlı olduğu için atılan ufak tefek şeylerin hepsi

LÖP

1. [sıfat] İri ve yumuşak

GÖZ

1. [isim] Görme organı
   • "İşkembe ayıklamaktan, bulaşık yıkamaktan göz açamıyordum." (Orhan Kemal)
   • "Daha ileride denizin yüzünü birdenbire allak bullak eden akıntıya benzer bir çırpıntı oluyor, bu çırpıntı göz açıp kapayıncaya kadar kesiliyor." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Göz alabildiğine uzanan yeşil tepelerin, ruha ferahlık veren bir munis enginliği vardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kocakarı yöntemlerine inanmayı göz ardı ettiğini söyleyemezdim." (Ayşe Kulin)
2. Bazı deyimlerde, görme ve bakma
   • "Gözden geçirmek. Gözden kaybolmak. Göz önünde. Gözü keskin."
   • "O sıralar Avrupa'da bir büyük piyano ustası gözleri kamaştırıyordu." (Nadir Nadi)
   • "Öbürü göğsünden ağır yaralı iki erin geriye alınmalarına göz kulak oluyordu." (Atilla İlhan)
   • "Akşam hazırlanmış sofrayı gözden geçirmek için odasından çıktı." (Ayla Kutlu)
3. Bakış, görüş
   • "Bu sefer alacaklı gözüyle baktım."
   • "Eski oyuncunun gözlerinde şimşekler çaktı, yutkundu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Kayaların gözüme kestirdiğim bir yerinden aşağı inmeye başladım." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak
   • "Asıl felaket bu pınara sırt çevirmek, bu pınarın gözlerine taş tıkamak değil de ne olurdu?" (Tarık Buğra)
5. Delik, boşluk
   • "İğnenin gözü."
   • "Köprünün gözleri karış karış kazılmıştır." (Sait Faik Abasıyanık)
6. Çekmece
   • "Masanın gözleri."
7. Terazi kefesi
8. Kıskançlık veya hayranlıkla bakıldığında bir şeye kötülük verdiğine inanılan uğursuzluk, nazar
   • "İnsanı gözle yiyip bitirirler." (Ömer Seyfettin)
9. Sevgi, ilgi, gönül bağlantısı
   • "Gözden düşmek. Göze girmek."
10. Ağacın tomurcuk veren yerlerinden her biri
    • "Göz aşısı."
11. Bölüm, hane
    • "Dama tahtasında altmış dört göz vardır."
12. Bazı yaraların uç bölümü
    • "Çıbanın gözü."

ÖKE

1. [isim] Deha sahibi kimse, dâhi

ÖHÖ

1. [isim] Bir kimsenin kendi varlığını belli etmek, söylenen bir şey üzerine dikkat çekmek, birine takılmak vb. amaçlarla öksürür gibi yaparak çıkardığı ses

KÖR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Görme engelli
   • "Körü körüne duygululuk sanatçıyı da körün değneğiyle yolunu araması gibi zavallı duruma düşürür." (Necati Cumalı)
   • "Kör olası sanatın ne ölçüsü var ne de tartısı." (Orhan Veli Kanık)
   • "Evde, kör değneğini bellemiş gibi sabahları, biraz kızarmış ekmek, tereyağı ve reçelle çay içtiğimiz hâlde, bunlar, eniştemizin köşkünde bir öğle yemeği miktarına çıkar." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Orada da bazı kimseler sanat denince ille kuru, basit, yalın kat, kör kör parmağım gözüne bir üslubu anlıyorlar." (Haldun Taner)
2. Keskinliği yeterli olmayan
   • "Kör bıçak. Kör makas."
3. Az aydınlık veren
   • "Sahanlığın üstünde bir kör kandil yanıyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Kötü
   • "Vakıa bu kör siyaset yüzünden Türklük Rumeli'den çıktı." (Yahya Kemal Beyatlı)
5. Arkası tıkalı olan veya işlek olmayan
   • "Kör sokak."
6. Olguları sezme ve kavrama yetisi, dikkati olmayan
7. Duyarlığını yitirmiş
   • "Muhitimiz bize karşı her an kör, sağır ve şuursuzdur." (Abdülhak Şinasi Hisar)

PÖÇ

1. [isim] Kuyruk sokumu kemiği

SÖZ

1. [isim] Bir düşünceyi eksiksiz olarak anlatan kelime dizisi, lakırtı, kelam, laf, kavil
   • "Aklıma bu maaş meselesinden bir kere de Ahmet Kerim'e söz açmak geldi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Toplantıda ilk olarak başkan söz aldı."
   • "Numaralar okunuyor, görüşüyoruz, gruplardan gruplara sözler atıyoruz, şakalar ediyoruz, ne hoş eğleniyoruz." (Refik Halit Karay)
   • "Söz bir, Allah bir, seni ele vermem." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Bir veya birkaç heceden oluşan ve anlamı olan ses birliği, kelime, sözcük
   • "İşimin yapılacağı konusunda bakandan söz aldım."
   • "Sarhoşlar söz atıyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu toplantıda büyüklere söz düşmüyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Hâlbuki bu münasebetsiz dedikodular mektebe de söz getirmeye başladı." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Bir konuyu yazılı veya sözlü olarak açıklamaya yarayan kelime dizisi
   • "Yer yer birçok türküde rastladığımız beylik sözler de vardı içinde." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
4. Kesinlik kazanmayan haber, söylenti
   • "Ortalıkta bir söz dolaşıyor."
5. Bir işi yapacağını kesin olarak vadetme
   • "O, sözünde duran bir adamdır."
6. Müzik parçalarının yazılı metni, güfte
   • "Şarkının sözleri çok anlamlı."

ÖGE

1. [isim] Birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman
2. Başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur
3. Bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri
4. Bir sınıf veya bir topluluğun bireylerinden her biri
   • "O savaşı başarıya ulaştıran en kuvvetli öge, ne yabancıdan gördüğümüz yardım ne de bugünkü özel girişimcilerin gayretleridir." (Necati Cumalı)

TÖS

1. [ünlem] Hayvanı töskürtmek için söylenen bir söz

ÖRS

1. [isim] Biçimleri yapılacak işe göre değişen, üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli, demir araç
   • "Demir yalım gibi kızarmıştı. Küçücük örsünün üstüne koydu, dövmeye başladı." (Yahya Kemal)
   • "Bana örs ve çekiç arası bir durumda kaldığından yakınmıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Üzerine çivi çakılacak ayakkabı geçirilen kunduracı aracı

KÖK

1. [isim] Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm
   • "Benliğe kök salan gönül bağlarını kim tarif edebilir?" (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu işi kökünden halletmek için kızını derhâl evlendirmeye karar vermişti." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
   • "Kelebeklerin kökünün kuruduğu bir dünyada çocuk istemem." (Tahsin Yücel)
   • "Bizimkilerin de amacı aynı / Doğan güneşle birlikte kökünüzü kazıyıp / Yeryüzünde bırakmamak izinizi." (Turan Oflazoğlu)
2. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi
3. Bazı şeylerde dip bölüm
   • "Diş kökü."
4. Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane
   • "Üç kök maydanoz."
5. Dip, temel, esas
   • "Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu." (Halide Edip Adıvar)
6. Kaynak, köken
   • "Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
7. Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü
8. Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür
9. Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimede nitelik değiştirmeden geçebilen atom kümesi
10. Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

FÖY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kısa bilgileri içeren belge

KÖY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yönetim durumu, toplumsal ve ekonomik özellikleri veya nüfus yoğunluğu yönünden şehirden ayırt edilen, genellikle tarımsal alanda çalışılan, konutları ve öteki yapıları bu hayata uygun yerleşim birimi
   • "Vatanseverlik, doğduğu yeri, evini, köyünü, müstakil devlet sınırları içinde memleketini sevmektir." (Orhan Seyfi Orhon)
2. Köy halkı

BÖĞ

1. [isim] Eklem bacaklılardan, soluk sarı renkli, zehirli bir örümcek türü

LÖS

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] En çok vadilerde, yamaçlarda bulunan, kil ve kum karışımı, sarı renkli verimli balçık

PÖF

1. [ünlem] İğrenme anlatan bir söz
   • "Pöf, ne pis koku!"

GÖN

1. [isim] İşlenmiş deri
2. Kösele
3. Hayvan derisi
   • "Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor." (Burhan Felek)