İçinde ÇA geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ça olan 4 harfli 21 kelime var. İçerisinde ÇA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ça olan kelimeler listesine ya da Sonu ça ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A Ç Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AÇ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

LOÇA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Gemilerin baş bodoslamalarının her iki yanında, çıpayı içine alabilen ve güverteye açılan demir zincirin geçtiği delik

ÇARE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir sonuca varmak, ortadaki engelleri kaldırmak için tutulması gereken yol, çıkar yol, çözüm yolu
   • "Sonra aklına daha emin bir çare gelmiş gibi ters yüzü geri döndü." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Sıkboğaz etme çocuğum. Bir çaresine bakacağız. Ben annenle konuşurum.." (Mahmut Yesari)
2. Tedavi yolu, deva

PAÇA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Pantolon, don, şalvar vb. giyeceklerde bacakların çıktığı aşağı bölüm
   • "Paçaları sıvadı, bir beygir kiralayıp köy köy dolaştı." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Varımızı yoğumuzu teknenin oturmamış tarafına aktararak paçayı kurtardık." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. Kasaplık hayvanların kesilmiş ayağı
3. Bu ayaktan yapılan çorba

UÇAK

1. [isim] Kanatlarının altına havanın yaptığı basınç yardımıyla yükselip ilerleyebilen motorlu hava taşıtı, tayyare

AKÇA

1. [sıfat] Oldukça beyaz, beyazca

ÇAÇA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Ticaret gemilerinde eski ve usta gemici
2. Genelev işleten kadın, abla, mama

FAÇA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] İskambil destesinin en altındaki kâğıt
2. Yüz, çehre, surat
3. Giysi
4. Yüklü geminin bordasındaki su düzeyi ile boş geminin bordasındaki su düzeyi arasında kalan bölüm

MAÇA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Oyun kâğıtlarında, mızrak ucuna benzer, ayaklı siyah beneklerle oluşan dizi, pik
2. Döküm parçasında, içi boş, kopya elde etmek için kullanılan kum, maden veya erimiş durumdaki döküm maddesine dayanıklı başka bir maddeden yapılmış dolgu kalıp

FOÇA

...

UÇAR

1. [sıfat] Uçan, uçucu

AYÇA

1. [isim] Hilal
2. Bayrak ve sancak direklerinin tepesindeki pirinçten yapılmış ay yıldızlı süs, alem

ÇAKI

1. [isim] Açılıp kapanan bir veya birkaç ağızlı küçük cep bıçağı
   • "İki çocuk tahta saplı bir çakı ile kollarını çizdiler." (Ömer Seyfettin)
   • "Övünmek saymazsanız, çakı gibi topçu subayı oluyordum." (Refik Erduran)
2. Denizçakısı

ÇABA

1. [isim] Herhangi bir işi yapmak için ortaya konan güç, zorlu, sürekli çalışma, gayret, ceht, efor
   • "Yoksa başlı başına zafer, boşuna bir çaba olur." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Onu kurtarabilmek için olmayacak şeylere saldırmak derecesinde bir çaba gösteriyorsunuz." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Tehlikeyi anlamış olacak ki seçimlerde oylarını dağıtmamaya çaba harcıyordu." (Tarık Buğra)

ÇARK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir eksenin döndürdüğü tekerlek biçimindeki makine parçası
   • "Çarklar dönüyor, küçük çark büyüğünü döndürüyor." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kırmızı balıklar birdenbire canlanırlar ve kavanozun içinde birbiri ardınca keyifli keyifli çark çevirmeye başlarlar." (Halide Edip Adıvar)
   • "Küçük hizmetçi masanın öbür ucundan yarım sağa çark ederek elektrik düğmesine doğru döndü." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Herhangi bir askerî birliğin, biçimini ve düzenini bozmadan kanatlarından biri çevresinde dönerek yön değiştirmesi

AÇAN

1. [isim] Oynak kemiklerin arasındaki açıları genişletmeye yarayan kasların genel adı, büken karşıtı

ÇAĞA

1. [isim] Çocuk, bebek

ÇALI

1. [isim] Böğürtlen, ahududu gibi küçük, dalları dibinden çatallanan ve sapları odunsu bitki

AÇAR

1. [isim] Anahtar
2. İştah açmak için yemekten önce içilen alkollü içki, aperitif

ÇATI

1. [isim] Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü
   • "Sık ağaçlar arasında yalnız üst katının çatısı görünen kırmızı aşı boyalı bir eski eve doğru yürüyorlardı." (Ömer Seyfettin)
2. Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü
3. Yapının tavanı ile damı arasındaki kullanılan yer
4. İnsan ve hayvanda iskeletin kuruluşu
5. Barınılan, sığınılan yer
6. Belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu birlik
7. Özne, nesne durumlarına göre, belirli çatı eklerinin fiil kök veya gövdelerine getirilen türev, bina: Sevinmek (sev-in-), sevdirmek (sev-dir-), sevindirmek (sev-in-dir-) gibi
8. Hikâye, roman, piyes vb. edebî türlerde olay kuruluşu, kurgu
   • "Halit Ziya Uşaklıgil'in, Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun, Reşat Nuri Güntekin'in romanlarındaki sağlam çatıyı onunkilerde bulamazdınız." (Haldun Taner)
9. Bir yapıyı örten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı

ÇAPA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tarlalarda toprağı işlemek için kullanılan ağaç veya demir saplı kazı aracı
   • "İleride iki büklüm eğilmiş, elindeki çapayla tarhlarda çalışan bahçıvan, otomobilin gelişini görünce ağır ağır doğruldu." (Halide Edip Adıvar)
2. Çapalama işi