İçinde Ç geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ç olan 4 harfli 148 kelime var. İçerisinde Ç harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ç harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AYÇA

1. [isim] Hilal
2. Bayrak ve sancak direklerinin tepesindeki pirinçten yapılmış ay yıldızlı süs, alem

KEÇİ

1. [isim] Geviş getirenlerden, eti, sütü, derisi ve kılı için yetiştirilen, memeli dişi hayvan (Capra hircus)
2. [sıfat] İnatçı

AVUÇ

1. [isim] Elin iç tarafı, apaz, hapaz
   • "Balo ve kokteyl partisine bir davetiye alabilmek için keselerinin ağzını açmak kifayet etmezse, avuçlarını açarlar." (Haldun Taner)
   • "Sen avucunu yalarsın! Beni daha fazla rahatsız etme, tamam mı?" (Erhan Bener)
   • "Sizin analarınızın, babalarınızın hayat idealini avucumun içi gibi bilirim." (Haldun Taner)
2. Elin yarı yumulmuş durumu
   • "Buğdayı avucu ile aldı."

GENÇ

1. [sıfat] Yaşı ilerlememiş olan, ihtiyar karşıtı
   • "Genç kızı bir gece pencerede görmüştü." (Haldun Taner)
2. Gelişmesini tamamlamamış olan (bitki, hayvan)
   • "Genç ağaç. Genç at."
3. Gençlikteki özelliklerini koruyan, dinç
4. Zihin bakımından yeterince gelişmemiş, toy
5. Yeni gelişmekte olan, kısa bir geçmişi olan
   • "Atatürk'ün tabutu arkasından ağlayan on beş milyon Türk'ün yaşadığı, genç Türkiye mutluydu." (Burhan Felek)

UÇAR

1. [sıfat] Uçan, uçucu

AÇMA

1. [isim] Açmak işi
2. Orman içinde ağaç kesme veya yakma yoluyla tarıma elverişli bir duruma getirilen arazi
3. Bir çeşit susamsız, kalınca, yağlı çörek

ÇİFT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Birbirini tamamlayan iki tekten oluşan (nesneler)
   • "Harmanı biz dövelim, öküzleri biz çifte koşalım, tarlayı biz sürelim, siz yukarıda aşık atın." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [isim] Bir erkek ve bir dişiden oluşan iki eş
   • "Kocası İtalyan, karısı Sırbistanlı olan bu çift ile araları pek iyi idi, ailece de görüşüyorlardı." (Refik Halit Karay)
3. [isim] Toprağı sürmek için birlikte koşulan iki hayvan
4. [isim] Küçük maşa veya cımbız
   • "Kuyumcu çifti. Saatçi çifti."

PUNÇ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çay, şeker, tarçın, limon karışımına rom veya kanyak gibi damıtılmış alkollü bir içki katılarak yapılan ve bu içkinin buharlaşan alkolü yakıldıktan sonra içilen içki

ÖKÇE

1. [isim] Ayakkabı altının topuğa rastlayan yüksek bölümü, topuk
   • "Ökçesi yenmiş ayakkabıların üstünde çamurlu paçaları lime lime sarkıyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Topuğun arka bölümü
3. Saban demirinin geçtiği ağaç parçası

ÇAPA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tarlalarda toprağı işlemek için kullanılan ağaç veya demir saplı kazı aracı
   • "İleride iki büklüm eğilmiş, elindeki çapayla tarhlarda çalışan bahçıvan, otomobilin gelişini görünce ağır ağır doğruldu." (Halide Edip Adıvar)
2. Çapalama işi

ÇIMA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Halat ucu

BORÇ

1. [isim] Geri verilmek üzere alınan veya ödenmesi gerekli para veya başka bir şey
   • "Vaktim yok, bana para bul, şu borcu ödeyeyim, söz verdim." (Peyami Safa)
   • "On beş lira borç aldıktan sonra eve döndüm." (Halide Edip Adıvar)
   • "Altlarında şilte, dolaplarında eşya kalmadı ama kimseye de borç yapmadılar." (Peyami Safa)
   • "Babasından bir şey koparamadığı zaman borç ediyor, sonra ona ödetiyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Birine karşı bir şeyi yerine getirme yükümlülüğü, vecibe
   • "Vatan borcu biter bitmez ordayım." (Bekir Sıtkı Erdoğan)

LEÇE

1. [isim] Taşlı tarla

İÇKİ

1. [isim] İçinde alkol bulunan içecek
   • "Masamızda ne içki ne yemiş ne meze eksildi." (Burhan Felek)
   • "Bir buçuk yıl var ki içkiyi bırakmış." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu içeceği içme işi
   • "Arkadaş yoluna kumara, içkiye alıştım." (Tarık Buğra)

SEÇİ

1. [isim] Seçme işi

AÇIŞ

1. [isim] Açma işi veya biçimi

GÖNÇ

1. [sıfat] Zengin, varlıklı

ÜÇÜZ

1. [sıfat] Üçü bir arada doğan (çocuk)
2. Üçlü, üç yanlı, üç kollu, üç parçalı

UÇUK

1. [sıfat] Uçmuş, soluk
   • "Parasızın yürüyüşü sürtük, gözleri süzük, rengi uçuk, sesi bozuktur." (Refik Halit Karay)
2. Açık (renk)
   • "Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık..." (Peyami Safa)
3. Hafif, belirsiz
   • "Ruhsar Hanım uçuk bir gülümsemeyle kapıya süzüldü gitti, birkaç saat içinde birkaç yıl daha yaşlanıvermiş kadıncağız." (Atilla İlhan)
4. Deli dolu

UTÇU

1. [isim] Ut yapan veya satan kimse
2. Ut çalan kimse, udi