İçinde UŞ geçen 6 harfli kelimeler

İçinde uş olan 6 harfli 42 kelime var. İçerisinde UŞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında uş olan kelimeler listesine ya da Sonu uş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

U Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ŞU

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ULUYUŞ
...
TUŞLUK
...
UÇUŞMA

  1. [isim] Uçuşmak durumu

UNUTUŞ
...
OKUNUŞ

  1. [isim] Okunma işi veya biçimi

BAYKUŞ

  1. [isim] Başında, kulak yerinde iki sorgucu bulunan, yırtıcı gece kuşlarının genel adı

KORKUŞ
...
DOLMUŞ

  1. [sıfat] Boş yeri kalmamış, meşbu
  2. [isim] Yolcu taşımaya yarayan kayık, motor, otomobil, minibüs vb. küçük taşıt
    • "En iyisi ben buradan bir dolmuşa binip eve gideyim." (Çetin Altan)

MATRUŞ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Tıraş olmuş
    • "Matruş biri görüldü mü herhâlde ecnebidir diye kestirilir atılırdı." (Haldun Taner)

DUŞSUZ
...
OSURUŞ
...
OKUYUŞ

  1. [isim] Okuma işi veya biçimi

SERPUŞ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Başlık

OYULUŞ

  1. [isim] Oyulma işi veya biçimi

UYUŞUM

  1. [isim] Uyuşma durumu, uyuşurluk
    • "Bir uyuşuma varmanın tadını çıkara çıkara güneşli kaldırımda yürüyordu." (Mustafa Necati Sepetçioğlu)
  2. İki çekim arasında hareket, anlam, ışık, dekor, donatım, oyun bakımlarından aykırılık olmama durumu

OKUMUŞ

  1. [sıfat] Okuyarak bilgisini genişletmiş, öğrenim görmüş (kimse)
    • "İki yabancı dil bilen, okumuş, kibar bir tıbbiye talebesi." (Reşat Nuri Güntekin)

KOKMUŞ

  1. [sıfat] Çürüyüp bozularak kötü kokan, kokuşuk
  2. Yerinden kımıldamaya üşenen, tembel, miskin
    • "Kokmuş adam."
  3. Çok bilinen, değersiz, önemsiz
    • "Ve sen o kokmuş tangoyu on sekizinci defa dinleyeceksin." (Peyami Safa)

UYUŞMA

  1. [isim] Uyuşmak (II) işi, mutabakat, antant
    • "... hayvanlar, bitkiler, böcekler, çocuklar doğa ile uyuşma içindedirler." (Necati Cumalı)

OLUŞUK

  1. [sıfat] Oluşmuş
  2. [isim] Bir jeoloji döneminde meydana gelmiş katmanlar dizisi
    • "Üçüncü zaman oluşukları."

UYUYUŞ

  1. [isim] Uyuma durumu veya biçimi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü